RzeźbIARSKO-KAMIENIARSKA RODZINA VeNOSTA I JEJ DZIAŁALNOŚĆ W 1. POŁOWIE XVII WIEKU
453
32. Dąbrowa Tarnowska,
kościół par. (obecnie Muzeum
Narodowe w Krakowie, pałac
biskupa Erazma Ciołka,
łapidarium), figura
ze zniszczonego nagrobka
Fełiksa i Zofiii z Tarnowskich
Ligęzów, łata 20.-30. XVII w.,
proj. i wyk. Sebastiano Venosta
z Chęcin (atryb.). Fot. autor
mień w znacznie mniejszej skali powielają formy zdobnicze z pary tablic w omówionym
pomniku Gostomskich i Sieniawskich w Środzie Wielkopolskiej.
W lapidarium Muzeum Narodowego w Krakowie zdeponowano w 1905 r. jako dar ks.
Andrzeja Skoniecznego analogiczną, acz odznaczającą się niższą klasą artystyczną figurę
nieustalonego rycerza, pochodzącą z Dąbrowy Tarnowskiej (nr inw. MNK1-205) (il. 32)181.
Miejscowość ta była w 1. połowie XVII w. jeszcze jako wieś centrum administracyjnym
181 DEMETRYKIEWICZ, „komunikat na posiedzeniu 28 VI 1892”, [w:] Teka Grona Konserwatorów Galicji Zachod-
niej, T. 1, Kraków 1900, s. 371-372. Tu odnotowano obelisk (371-372), i fig. bez napisu w k. par. (372). Na temat tego
depozytu zob. Krzysztof BOCHENEK, Z dziejów parafii Dąbrowa Tarnowska, Rzeszów 2008, s. 65, przypis 14. Na
temat tego zabytku w zbiorach MNK zob. Wojciech MARCINKOWSKI, Tomasz ZAUCHA, Kraków na wyciągnięcie
ręki. Rzeźba architektoniczna ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie, Kraków 2010, s. 324, poz. kat. 333.
453
32. Dąbrowa Tarnowska,
kościół par. (obecnie Muzeum
Narodowe w Krakowie, pałac
biskupa Erazma Ciołka,
łapidarium), figura
ze zniszczonego nagrobka
Fełiksa i Zofiii z Tarnowskich
Ligęzów, łata 20.-30. XVII w.,
proj. i wyk. Sebastiano Venosta
z Chęcin (atryb.). Fot. autor
mień w znacznie mniejszej skali powielają formy zdobnicze z pary tablic w omówionym
pomniku Gostomskich i Sieniawskich w Środzie Wielkopolskiej.
W lapidarium Muzeum Narodowego w Krakowie zdeponowano w 1905 r. jako dar ks.
Andrzeja Skoniecznego analogiczną, acz odznaczającą się niższą klasą artystyczną figurę
nieustalonego rycerza, pochodzącą z Dąbrowy Tarnowskiej (nr inw. MNK1-205) (il. 32)181.
Miejscowość ta była w 1. połowie XVII w. jeszcze jako wieś centrum administracyjnym
181 DEMETRYKIEWICZ, „komunikat na posiedzeniu 28 VI 1892”, [w:] Teka Grona Konserwatorów Galicji Zachod-
niej, T. 1, Kraków 1900, s. 371-372. Tu odnotowano obelisk (371-372), i fig. bez napisu w k. par. (372). Na temat tego
depozytu zob. Krzysztof BOCHENEK, Z dziejów parafii Dąbrowa Tarnowska, Rzeszów 2008, s. 65, przypis 14. Na
temat tego zabytku w zbiorach MNK zob. Wojciech MARCINKOWSKI, Tomasz ZAUCHA, Kraków na wyciągnięcie
ręki. Rzeźba architektoniczna ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie, Kraków 2010, s. 324, poz. kat. 333.