Koninklijke Nederlandse Oudheidkundige Bond [Hrsg.]: Bulletin van den Nederlandschen Oudheidkundigen Bond (2.Ser. 3.1910)

verteekenen. Zoo ontstaat een architectonisch onding, wat de schilderij niet verhindert een
prachtstuk te zijn, alleen door te scherp schoonmaken achterstaand bij mijn Mariekerk of
het Oude Stadhuis in de Burgemeesterskamer te Amsterdam.

Saenredam vertelt zoo eenvoudig, dat men nauwelijks gelooft hoe hij, waar hij het
noodig heeft, zijn verbeelding den vrijen loop laat, als men het niet met eigen oogen

heeft gezien. Ik heb een
aardig schilderijtje van hem
van 1630, een gezichtjein
de Groote kerk te Haarlem,
Fig. 3, waar in het fijne
grijs van den wand het
roode wapentje derHeeren
van Haarlem een prachtig
kleuraccoord vormt. Het is
gevat in gebeeldhouwde
slingers, mooi van stijl, die
een plaat omgeven, waarop
in gouden miniatuurlet-
tertjes met een loep te
ontcijferen is :

Doctrina vera, Et Sanctitas
Non mitva nee pedum notant
Episcopum, quem gloria
N^terna, post mortem manet.

Het wordt daardoor in
verband gebracht met de
graftombe van een ge-
knielden bisschop, »door
kromstaf en myter geken-
merkt", die meer naar
voren staat. Zulk een ge-
denkteeken stond daar ter
plaatse blijkens den platte-
grond van P. Wils, bij Ampzing, in 1628 niet. Ook was de opening tusschen de peilers
van het middenschip vóór het koorhek niet door een wand gesloten. Er is trouwens
haast geen onmogelijker plaats voor zulk een graf denkbaar dan voor den kooringang.
Maar ook elders in de kerk kan dit praalgraf niet gestaan hebben. Er is geen bisschop
van Haarlem uit het geslacht der Heeren van Haarlem geweest. Dan heeft de teekening
voor deze schilderij, die in het Haarlemsche archief berust, een ander wapen, wat reeds

Fig. 1. Mariekerk in de schilderij van Saenredam van 1662.

20