Koninklijke Nederlandse Oudheidkundige Bond [Hrsg.]: Bulletin van den Nederlandschen Oudheidkundigen Bond (2.Ser. 6.1913)

portiek aan de oostzijde, met een festoen en twee wapens daarboven, benevens een Dorische
lijst met triglyphen en mutulen, die om het geheele gebouw heenloopt.

Ofschoon de kerk op zich zelf een goed voortbrengsel van de bouwkunst uit het
midden der 17de eeuw is, zoo valt het toch te betreuren, dat, bij het ontwerpen ervan
geen rekening gehouden is met den toren, welke in 1615 door Lieven de fley aan de
toen nog bestaande kloosterkerk werd toegevoegd, en die in 1644 van de slooping

De Nieuwe kerk te Haarlem. Naar een schilderij van Pieter Saenredam.

(Uit: A. W. Weissman, Geschiedenis der Nederlandsche Bouwkunst, Amsterdam bij S. L. van Looy, 1912).

weid uitgezonderd. Daardoor bestaat er geen het minste verband tusschen beiden.

Deze toren, beneden van gebakken en gehouwen steen, heeft een uiterst sierlijke
spits en is wel een der schoonste, die de 17de eeuw zag verrijzen. Het benedendeel heeft
een forsch gedetailleerd portiek, met een nis daarboven, die het wapen van Haarlem,
voorzien van het jaartal 1613, bevat. Een rijke balustrade sluit het benedendeel af, en
wordt door vier obelisken bekroond. Boven deze balustrade verheft zich een achtkant

122