Koninklijke Nederlandse Oudheidkundige Bond [Hrsg.]: Bulletin van den Nederlandschen Oudheidkundigen Bond (2.Ser. 10.1917)

als waren het twee rotsblokken, wordt deze poot ondersteund. De linker achterpoot staat
op den rand. Een weinig meer achterwaarts geplaatst is de rechter achterpoot. Alleen de
nagels grijpen daar vast. De leeuw heeft den kop naar den rechter schouder gewend.
De staart hangt laag en sluit aan bij den rechter achterpoot. Op die wijze is het geheel
beter te begrijpen van de rechter zijde. En het is deze zijde, die als voorzijde is aangeduid.
Ook de manen, die langs nek en schouders van het dier golven, zijn aan de rechterzijde
met meer zorg afgebeeld dan aan den anderen kant.

Het voetstuk is achtkantig en hol. Het is een huls, die bestemd is om te worden
geplaatst op een vrij dikken stok. Boven
en beneden is deze huls afgezet door een
verdikten rand. Het leeuwtje rust op den
bovensten rand. Aan den ondersten rand zijn
twee groote oogen aangebracht. Deze oogen
dienden om het bronsje door middel van
schroeven of pennen, of wellicht met een
koord te bevestigen aan den stok, die in de
huls was gestoken.

Het voorwerp is uit één stuk gegoten.

Aan het leeuwtje is een gietfout op den rug,
achter links boven den linker achterpoot. In
de huls zijn thans twee gaten, in de zijde van
den achthoek onder den kop en onder de
linker zijkant van den leeuw. De patina is
ruw en donkergroen. Zandkorrels zijn vast-
geoxydeerd aan het leeuwtje, in de opening
tusschen staart en achterpoot en in de huls.

De oogen zijn gegraveerd. Een vijl is gebruikt
om de klauwen bij te werken en aan de manen,
maar enkele bijzonderheden zijn ook daar
met de graveerstift aangeduid of door slagen
met een minder scherp instrument.

Over de beteekenis van het voorwerp kan geen verschil van meening zijn. Het is
geheel gelijk aan het zooeven genoemde bronsje in het Museum te Wiesbaden met den
capricornus. Zonder twijfel was het de bekroning van den stok van een veldteeken. De
leeuw, die het voorwerp in de Verzameling-Kam versiert, was evenals de capricornus te
Wiesbaden, het herkenningsteeken voor den troep.

Wij vermeldden reeds, dat dergelijke dieren eerst in lateren tijd werden geplaatst
op den top van het vaandel. Vroeger vindt men de dieren lager, te midden van de eereteekens
der afdeeling. Het thans beschreven leeuwtje zal dus ook uit lateren tijd stammen. Den
capricornus dateert men in het begin der derde eeuw na Christus. Een nauwkeurige

225