DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.7515#0211
198
't Leven van Joan de Mabuse, Schilder
sloegh den baerdt met den windt hun in d'aensicht, daer
sy te Peerdt säten. Desen baerdt havende hy daeghlijckx
met groote neersticheydt, en werdt om den grooten uytne-
menden baerdt veel gheheeten Hans met den baerdt. Sijn
conterfeytsel comt in druck, waer onder Lampsonius in
Latijn heeft ghevoeght een das luydende ghedicht:
Wat heeft Vermeyen niet gheschildert, Menschen, Steden,
En plaetsen, die men siet seer wijdt aen elcken cant,
O Keyser Carel vijfst? als hy u nae ging treden,
Jae volghen over a!, te water als te Landt,
Op dat de daden vroom hy van u rechter handt
Sou malen door zijn Const, om in Tapijt gheweven
Te blincken ciaer van goudt: doch door een hoogh verstandt
Was 't handtwerck boven Stoffe in weerden prijs te gheven.
Maer seer uytmuntich noch hy door een hooft verheven,
Dede alsoo aenghenaem vertooning Sonderling,
Als met zijn edel Const met eenen baerdt ghedreven,
Die hy liet golven uyt, als hy ghebodt ontfing,
Den welcken breedt en lang hem tot den voeten hing.
Hy is ghestorven te Brüssel, in 't Jaer 1559. oudt
tusschen 59. en 60. Jaer, en was eerlijck begraven, in de
voor verhaelde S. Goricks Kerck, daer zijn Epitaphium was.
't Leven van Joan de Mabuse, Schilder.
De Schilder-const, die haer eerste baringhe heeft in den
gheest, oft ghedacht door inwendighe inbeeldinghen, aleer
sy met der handt opghevoedt, en ter volcomenheydt ghe-
bracht can worden, soude men seggen, wil van de ghene
gheoeffent wesen, die van gheschickten stillen wesen en
ghereghelden leven zijn, om dieswille dat de sulcke sonder
verstooringen der sinnen, oft inwendighe beroerten der ge-
dachten, bequamer souden wesen hunnen gheest in soodanighe
alder vernuftichste Consten oeffeningen te veronledighen oft
the besteden, 't welck doch niet te bevestigen en waer met
den aerdt, leven en wesen van den constighen Jannijn, oft
Jan de Mabuse, die gheboren is van een stedeken in
Henegouwe oft Artoys, gheheeten Maubuse, en was een
't Leven van Joan de Mabuse, Schilder
sloegh den baerdt met den windt hun in d'aensicht, daer
sy te Peerdt säten. Desen baerdt havende hy daeghlijckx
met groote neersticheydt, en werdt om den grooten uytne-
menden baerdt veel gheheeten Hans met den baerdt. Sijn
conterfeytsel comt in druck, waer onder Lampsonius in
Latijn heeft ghevoeght een das luydende ghedicht:
Wat heeft Vermeyen niet gheschildert, Menschen, Steden,
En plaetsen, die men siet seer wijdt aen elcken cant,
O Keyser Carel vijfst? als hy u nae ging treden,
Jae volghen over a!, te water als te Landt,
Op dat de daden vroom hy van u rechter handt
Sou malen door zijn Const, om in Tapijt gheweven
Te blincken ciaer van goudt: doch door een hoogh verstandt
Was 't handtwerck boven Stoffe in weerden prijs te gheven.
Maer seer uytmuntich noch hy door een hooft verheven,
Dede alsoo aenghenaem vertooning Sonderling,
Als met zijn edel Const met eenen baerdt ghedreven,
Die hy liet golven uyt, als hy ghebodt ontfing,
Den welcken breedt en lang hem tot den voeten hing.
Hy is ghestorven te Brüssel, in 't Jaer 1559. oudt
tusschen 59. en 60. Jaer, en was eerlijck begraven, in de
voor verhaelde S. Goricks Kerck, daer zijn Epitaphium was.
't Leven van Joan de Mabuse, Schilder.
De Schilder-const, die haer eerste baringhe heeft in den
gheest, oft ghedacht door inwendighe inbeeldinghen, aleer
sy met der handt opghevoedt, en ter volcomenheydt ghe-
bracht can worden, soude men seggen, wil van de ghene
gheoeffent wesen, die van gheschickten stillen wesen en
ghereghelden leven zijn, om dieswille dat de sulcke sonder
verstooringen der sinnen, oft inwendighe beroerten der ge-
dachten, bequamer souden wesen hunnen gheest in soodanighe
alder vernuftichste Consten oeffeningen te veronledighen oft
the besteden, 't welck doch niet te bevestigen en waer met
den aerdt, leven en wesen van den constighen Jannijn, oft
Jan de Mabuse, die gheboren is van een stedeken in
Henegouwe oft Artoys, gheheeten Maubuse, en was een