DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.7515#0079
76
Het Ieven van Jacob Cornelisz
Joanne, die achter haer was, opgehouden. Dit principael
stuck van Meester Rogier wiert aen den Coningh nae Spaengien
ghesonden, welck onder weghe met 'tSchip op de reys ver-
dronck, doch werdt ghevischt: en seer dicht en wel ghepackt
wesende, was niet seer bedorven, dan een weynich ontlijmt.
En in de plaets van dit, hadden die vä Loven een, dat van
Michiel Coxie nae dit ghecopieert was: waer by te be-
dencken is, wat een uyt-muntigh stuck dit was. Hy hadde
een conterfeytsel ghemaeckt voor eenighe Coninginne, oft
groote Personagie, daer hy voor hadde een erflijcke Coren-
rente, en is tot grooten rijckdom ghecomen, heeft den armen
veel aelmoessen bestelt, en ghestorven ten tijde van de
sweetende sieckte, diemen d'Engelsche cranckheyt noemde,
die 'theele landt schier doorcroop, en veel duysent Menschen
wech nam. Dit was in't Jaer ons Heeren 1529. in den Herft.
Van desen Rogier, oft tot hem, seght Lampsonius op dese
meeninghe:
Laet u niet o Rogier, soo seer met lof verblijden,
Dat ghy gheschildert hebt, soo doe den tijdt mocht lijden,
Veel schoone dinghen doch, die wel verdienen saen,
Dat alle Schilders noch, in dees vernufte tyden
(Indien sy wijs zijn recht) staegh d'ooghen daer op slaen.
Sulcx tuyght de schilderije, de welcke doet vermaen,
Aen 'tBrusselsche ghericht, aen gheenen cant te wijcken,
Van billickheyt ghewis de goede oprechte baen.
Hoe sal gheconnen oock uyt Mensch ghedachte strijcken
Dijn uyterlijcksten wille in't deelen verghelijcken,
Van uwen rijckdom groot, ghewonnen met 't Pinceel,
Den armen t' eenen troost, voor 'thongherich beswijcken?
Ghy liet u goeders doch hier d'aerde voor haer deel,
Die blijven metter tijdt verdorven al gheheel:
Maer die schoon stucken ciaer, waer by wy u ghedincken,
Die sullen onghescheynt in Hemel eeuwigh blincken.
Het leven van Jacob Cornelisz, uytnemende Schilder
van Oostsanen, in Water-landt.
Geen cleen oorsaeck en heeft het seer toenemende
Amsterdam, he hooghlijck te roemen in onse Schilder-const,
te hebben ghehadt in heel vroeghen tijdt, een soo uytnemenden
Het Ieven van Jacob Cornelisz
Joanne, die achter haer was, opgehouden. Dit principael
stuck van Meester Rogier wiert aen den Coningh nae Spaengien
ghesonden, welck onder weghe met 'tSchip op de reys ver-
dronck, doch werdt ghevischt: en seer dicht en wel ghepackt
wesende, was niet seer bedorven, dan een weynich ontlijmt.
En in de plaets van dit, hadden die vä Loven een, dat van
Michiel Coxie nae dit ghecopieert was: waer by te be-
dencken is, wat een uyt-muntigh stuck dit was. Hy hadde
een conterfeytsel ghemaeckt voor eenighe Coninginne, oft
groote Personagie, daer hy voor hadde een erflijcke Coren-
rente, en is tot grooten rijckdom ghecomen, heeft den armen
veel aelmoessen bestelt, en ghestorven ten tijde van de
sweetende sieckte, diemen d'Engelsche cranckheyt noemde,
die 'theele landt schier doorcroop, en veel duysent Menschen
wech nam. Dit was in't Jaer ons Heeren 1529. in den Herft.
Van desen Rogier, oft tot hem, seght Lampsonius op dese
meeninghe:
Laet u niet o Rogier, soo seer met lof verblijden,
Dat ghy gheschildert hebt, soo doe den tijdt mocht lijden,
Veel schoone dinghen doch, die wel verdienen saen,
Dat alle Schilders noch, in dees vernufte tyden
(Indien sy wijs zijn recht) staegh d'ooghen daer op slaen.
Sulcx tuyght de schilderije, de welcke doet vermaen,
Aen 'tBrusselsche ghericht, aen gheenen cant te wijcken,
Van billickheyt ghewis de goede oprechte baen.
Hoe sal gheconnen oock uyt Mensch ghedachte strijcken
Dijn uyterlijcksten wille in't deelen verghelijcken,
Van uwen rijckdom groot, ghewonnen met 't Pinceel,
Den armen t' eenen troost, voor 'thongherich beswijcken?
Ghy liet u goeders doch hier d'aerde voor haer deel,
Die blijven metter tijdt verdorven al gheheel:
Maer die schoon stucken ciaer, waer by wy u ghedincken,
Die sullen onghescheynt in Hemel eeuwigh blincken.
Het leven van Jacob Cornelisz, uytnemende Schilder
van Oostsanen, in Water-landt.
Geen cleen oorsaeck en heeft het seer toenemende
Amsterdam, he hooghlijck te roemen in onse Schilder-const,
te hebben ghehadt in heel vroeghen tijdt, een soo uytnemenden