DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.7515#0015
Voor-reden op 't Leven der Nederlandtsche en
Hooghduytsche vermaerde Schilders.
Dat niet seer haest in toecomende Eeuwen der Menschen
ghedachten en monden heel geledight souden worden van het
loflijck gherucht der uytnemende Schilders, mocht eenichsins
te verhopen wesen: Doch is niet te twijffelen, dat onser
Consten doorluchtighe Oeffenaers namen, leven en wercken,
bestandigher en vaster sullen blijven in openbaer kennis by
den nacomelinghen, oock in meer volcomenheydt en ghewis-
heyt, met de selve door ernstighe beschijvinghe altijdt versch
voor ooghen te houden, en bewaeren, op dat se vanden altijdt
voortvarenden tijdt niet worden met de graef der oudtheyt
inden vergetel kuyl verschoven en toeghedect. Het sal even-
wel eenighen, oft veelen verwonderen (acht ick,) dat dusschen
Boeck wordt ghemaeckt, en soo veel vlyt en moeyte toeghe-
leyt, deser Stoffen halven, die misschien, oft ghewis, van
yemant te siecht oft gheringhe gheoordeelt soude moghen
worden: meenende dat alleen de gheruchtighe in wapenen,
om hun hooghe daden, de beschrijf-pen weerdigh waren oft zijn.
Jae dat Marius, Silla, Catilina, en sulcke wreede Mensch-
verslinders, meer verdienden oft behoorden in't ghedacht be-
waert worden, als onse edel, constbaer, Weerelt vercierende
gheesten des ouden en nieuwen tijdts. Dan sulcx soud'men
my qualijck met wijsmakinghe connen in mijn meyninghe
ghedrucken oft inghebeelden, dat het eenighe goede ghestaltnis
soude hebben. Het zijn oock ander ghenoech, die gheleerd'
lijck en sorghvuldigh de beschrijvinghe der Jaer-tyden, oft
Treur-spelen onses bebloeden Nederlandtschen Toneeis be-
hertighen, daer ick niet toe deughen soude: eerst'lijck om
Hooghduytsche vermaerde Schilders.
Dat niet seer haest in toecomende Eeuwen der Menschen
ghedachten en monden heel geledight souden worden van het
loflijck gherucht der uytnemende Schilders, mocht eenichsins
te verhopen wesen: Doch is niet te twijffelen, dat onser
Consten doorluchtighe Oeffenaers namen, leven en wercken,
bestandigher en vaster sullen blijven in openbaer kennis by
den nacomelinghen, oock in meer volcomenheydt en ghewis-
heyt, met de selve door ernstighe beschijvinghe altijdt versch
voor ooghen te houden, en bewaeren, op dat se vanden altijdt
voortvarenden tijdt niet worden met de graef der oudtheyt
inden vergetel kuyl verschoven en toeghedect. Het sal even-
wel eenighen, oft veelen verwonderen (acht ick,) dat dusschen
Boeck wordt ghemaeckt, en soo veel vlyt en moeyte toeghe-
leyt, deser Stoffen halven, die misschien, oft ghewis, van
yemant te siecht oft gheringhe gheoordeelt soude moghen
worden: meenende dat alleen de gheruchtighe in wapenen,
om hun hooghe daden, de beschrijf-pen weerdigh waren oft zijn.
Jae dat Marius, Silla, Catilina, en sulcke wreede Mensch-
verslinders, meer verdienden oft behoorden in't ghedacht be-
waert worden, als onse edel, constbaer, Weerelt vercierende
gheesten des ouden en nieuwen tijdts. Dan sulcx soud'men
my qualijck met wijsmakinghe connen in mijn meyninghe
ghedrucken oft inghebeelden, dat het eenighe goede ghestaltnis
soude hebben. Het zijn oock ander ghenoech, die gheleerd'
lijck en sorghvuldigh de beschrijvinghe der Jaer-tyden, oft
Treur-spelen onses bebloeden Nederlandtschen Toneeis be-
hertighen, daer ick niet toe deughen soude: eerst'lijck om