Maria
Poksińska
8. Gliniane listwy osłaniające fugi. Pod licznymi przemalowaniami zachowana pierwotna
polichromia
Ponownie pozłocono koronę w herbie oraz głowy i ogony delfinów. Listki
fryzu wokół tympanonu pokryto folią srebrną na wytrawie olejnej.
Krzyże w herbie prawdopodobnie pozłocono. Pozostałe fragmenty płyciny
malowano czerwienią (mieszanina cynobru i niewielkiej ilości minii).
Spoiwem farb był olej lub tłusta tempra.
Drugie przemalowanie. W roku 1831 piec był po raz drugi przestawiany
i być może w tym czasie uzyskał nową oprawę malarską. Ponownie
zmieniono kolorystykę płyciny. Miejsca złocone pokryto jasnożółtą farbą.
Tło herbu i krzyże malowano bielą ołowianą, podkreślając brzegi krzyży
i bordiurę herbu czerwienią cynobrową. Pozostałe fragmenty, tło z del-
finami i fryz tympanonu pokryto błękitem. Użyto błękitu organicznego,
osadzonego na bieli ołowianej prawdopodobnie ałunem. Spoiwem warstwy
był olej.
Opisana kolorystyka drugiego przemalowania przypomina sposób
opracowania malarskiego płyciny z herbem Prus Królewskich, gdzie tło, del-
finy i fryz także są błękitne. Oba herby mają białe tła. Orzeł w herbie Prus jest
czerwony, natomiast krzyże w herbie Gdańska białe, podkreślone
czerwienią.
Listwy osłaniające fugi pieca (il. 8). Na glinianych, pokrytych wypu-
kłym reliefem listwach, zachowało się znacznie więcej polichromii niż na
powierzchni cokołu pieca. Badano polichromię na 10 elementach - listwach
osłaniających fugi, rozetkach i maseczkach umieszczonych w miejscach
skrzyżowania fug.
Warstwa pierwotna. Wszystkie wymienione elementy pokryto najpierw
grubą warstwą białej zaprawy kredowo-klejowej (klej glutynowy)
200
Poksińska
8. Gliniane listwy osłaniające fugi. Pod licznymi przemalowaniami zachowana pierwotna
polichromia
Ponownie pozłocono koronę w herbie oraz głowy i ogony delfinów. Listki
fryzu wokół tympanonu pokryto folią srebrną na wytrawie olejnej.
Krzyże w herbie prawdopodobnie pozłocono. Pozostałe fragmenty płyciny
malowano czerwienią (mieszanina cynobru i niewielkiej ilości minii).
Spoiwem farb był olej lub tłusta tempra.
Drugie przemalowanie. W roku 1831 piec był po raz drugi przestawiany
i być może w tym czasie uzyskał nową oprawę malarską. Ponownie
zmieniono kolorystykę płyciny. Miejsca złocone pokryto jasnożółtą farbą.
Tło herbu i krzyże malowano bielą ołowianą, podkreślając brzegi krzyży
i bordiurę herbu czerwienią cynobrową. Pozostałe fragmenty, tło z del-
finami i fryz tympanonu pokryto błękitem. Użyto błękitu organicznego,
osadzonego na bieli ołowianej prawdopodobnie ałunem. Spoiwem warstwy
był olej.
Opisana kolorystyka drugiego przemalowania przypomina sposób
opracowania malarskiego płyciny z herbem Prus Królewskich, gdzie tło, del-
finy i fryz także są błękitne. Oba herby mają białe tła. Orzeł w herbie Prus jest
czerwony, natomiast krzyże w herbie Gdańska białe, podkreślone
czerwienią.
Listwy osłaniające fugi pieca (il. 8). Na glinianych, pokrytych wypu-
kłym reliefem listwach, zachowało się znacznie więcej polichromii niż na
powierzchni cokołu pieca. Badano polichromię na 10 elementach - listwach
osłaniających fugi, rozetkach i maseczkach umieszczonych w miejscach
skrzyżowania fug.
Warstwa pierwotna. Wszystkie wymienione elementy pokryto najpierw
grubą warstwą białej zaprawy kredowo-klejowej (klej glutynowy)
200