DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.55687#0066
62
Krzysztof Stefański
II. 2. Florencja - widok ogólny z katedrą Santa Maria del Fiore, fot. E. Grochowska
chiwalnych zachowały się informacje o owych za-
świadczeniach. Ich samych brak, dlatego nie wiemy
dokładnie, czego dotyczyły. Pierwsze z nich zdaje
się świadczyć o jakichś wykonanych przez architek-
ta pracach architektoniczno-budowlanych, drugie
jest dowodem kontaktów z florencką uczelnią - być
może Majewski uczęszczał tam na zajęcia. Kolejne
ważne dokumenty poświadczające dłuższy pobyt
architekta w stolicy Toskanii to wspomniany pro-
jekt restauracji tabernakulum w kościele Orsanmi-
chele, który chciał ofiarować carowi, oraz projekt
konkursowy fasady Santa Maria del Fiore. Obydwa
znalazły się, wraz ze spisem 546 realizacji wykona-
nych w Łodzi od 1872 roku według planów i pod
nadzorem Majewskiego oraz 36 fotografii, wśród
materiałów przesłanych we wrześniu 1879 roku pe-
tersburskiej Akademii Sztuk Pięknych. Związane to
było ze staraniami architekta o tytuł akademika, co
w listopadzie 1879 roku zakończyło się sukcesem.* * * 16
Katedra Santa Maria del Fiore (il. 2) to naj-
ważniejsza budowla Florencji i jedno z arcydzieł
sztuki światowej, wiązana z nazwiskami wielkich
Robót Publicznych w Sankt Petersburgu i uważa je za dowód
wykonywania przez Majewskiego „nieokreślonych zadań na
zlecenie rządu rosyjskiego”.
16 РГИА(789а:л. 18; 33).
artystów: Arnolfo di Gambio, Giotta di Bondone
i Filippo Brunelleschiego. Budowla pozostawała
jednak do XIX wieku bez architektonicznie opra-
cowanej fasady. W połowie tego stulecia narodził
się pomysł, by obiektowi nadać pełny kształt ar-
chitektoniczny, wykańczając elewację frontową.
W latach 60. XIX wieku rozpisano dwa konkur-
sy na projekty fasady katedry: w latach 1861-63
i 1863-64. Nie przyniosły one rozstrzygnięcia
i ostatecznie wykonanie tego dzieła powierzono
w 1870 roku Emilio De Fabris, którego plany zre-
alizowano w latach 1876-1887.17 Powstała efekto-
wana forma utrzymana w duchu włoskiego gotyku
z barwną marmurową okładziną, nawiązującą do
istniejących elewacji i wieży Giotta. Projekt Majew-
skiego datowany jest na rok 1864 i należy związać
go z drugim z konkursów (il. 3).18 Jego propozycja
nie odbiega w szczególny sposób od innych - bio-
rący udział w konkursie musieli podporządkować
się przysadzistym proporcjom katedry i nawiązać
do istniejącej wykładziny elewacji. Wyróżnia się
większą płaskością i dekoracyjnością form, a tak-
że wyeksponowaniem wertykalnie opracowanego
środkowego portalu. Zapewne jego propozycja nie
17 Acidini Luchinat (1994-1995).
18 APŁ ZI (53; rys. 59).
Krzysztof Stefański
II. 2. Florencja - widok ogólny z katedrą Santa Maria del Fiore, fot. E. Grochowska
chiwalnych zachowały się informacje o owych za-
świadczeniach. Ich samych brak, dlatego nie wiemy
dokładnie, czego dotyczyły. Pierwsze z nich zdaje
się świadczyć o jakichś wykonanych przez architek-
ta pracach architektoniczno-budowlanych, drugie
jest dowodem kontaktów z florencką uczelnią - być
może Majewski uczęszczał tam na zajęcia. Kolejne
ważne dokumenty poświadczające dłuższy pobyt
architekta w stolicy Toskanii to wspomniany pro-
jekt restauracji tabernakulum w kościele Orsanmi-
chele, który chciał ofiarować carowi, oraz projekt
konkursowy fasady Santa Maria del Fiore. Obydwa
znalazły się, wraz ze spisem 546 realizacji wykona-
nych w Łodzi od 1872 roku według planów i pod
nadzorem Majewskiego oraz 36 fotografii, wśród
materiałów przesłanych we wrześniu 1879 roku pe-
tersburskiej Akademii Sztuk Pięknych. Związane to
było ze staraniami architekta o tytuł akademika, co
w listopadzie 1879 roku zakończyło się sukcesem.* * * 16
Katedra Santa Maria del Fiore (il. 2) to naj-
ważniejsza budowla Florencji i jedno z arcydzieł
sztuki światowej, wiązana z nazwiskami wielkich
Robót Publicznych w Sankt Petersburgu i uważa je za dowód
wykonywania przez Majewskiego „nieokreślonych zadań na
zlecenie rządu rosyjskiego”.
16 РГИА(789а:л. 18; 33).
artystów: Arnolfo di Gambio, Giotta di Bondone
i Filippo Brunelleschiego. Budowla pozostawała
jednak do XIX wieku bez architektonicznie opra-
cowanej fasady. W połowie tego stulecia narodził
się pomysł, by obiektowi nadać pełny kształt ar-
chitektoniczny, wykańczając elewację frontową.
W latach 60. XIX wieku rozpisano dwa konkur-
sy na projekty fasady katedry: w latach 1861-63
i 1863-64. Nie przyniosły one rozstrzygnięcia
i ostatecznie wykonanie tego dzieła powierzono
w 1870 roku Emilio De Fabris, którego plany zre-
alizowano w latach 1876-1887.17 Powstała efekto-
wana forma utrzymana w duchu włoskiego gotyku
z barwną marmurową okładziną, nawiązującą do
istniejących elewacji i wieży Giotta. Projekt Majew-
skiego datowany jest na rok 1864 i należy związać
go z drugim z konkursów (il. 3).18 Jego propozycja
nie odbiega w szczególny sposób od innych - bio-
rący udział w konkursie musieli podporządkować
się przysadzistym proporcjom katedry i nawiązać
do istniejącej wykładziny elewacji. Wyróżnia się
większą płaskością i dekoracyjnością form, a tak-
że wyeksponowaniem wertykalnie opracowanego
środkowego portalu. Zapewne jego propozycja nie
17 Acidini Luchinat (1994-1995).
18 APŁ ZI (53; rys. 59).