DOI Heft:
Varia
DOI Artikel:Nowacki, Dariusz: Książka Michała Gradowskiego a kolekcja złotnictwa w Zamku Królewskim na Wawelu
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19897#0205
STRZEGOM (?)
ŚWIDNICA
Kielich o postgotyckiej strukturze i renesansowej Autorowi omawianej publikacji zawdzięczamy roz-
dekoracji, uznany za domniemane dzieło Jana Glasera, szyfrowanie miejsca powstania osiemnastowiecznego
czynnego w Poznaniu w latach 1565—1601, nastręcza dzbanka ze zbiorów wawelskich (fig. 15)27. Kłopoty
sporo kłopotów przy próbie dokładniejszej analizy (fig. atrybucyjne spowodowało niedokładne przebicie starych
14)26. Znikoma liczba środkowoeuropejskiego materiału cech — hipotetycznie łączonych z Gdańskiem — przez
porównawczego oraz zniekształcenie cechy miejskiej nie nowsze: oznaczenie próby srebra 12 na znaku, z któ-
upoważniają do jednaznacznego rozstrzygnięcia czy na rego czytelny fragment korony i tarczy, cechę PR w
znaku nie wyobrażono — zamiast pary kluczy — skrzy- dwuliściu na trójlistnym znaku zawierającym literę I.
żowanego klucza i miecza będącego znakiem Strzego- Skojarzenie niepozornego kółka widniejącego pomiędzy
mia, Dorpatu i Naumburga. Gradowski zamieszcza tyl-
ko dwa osiemnastowieczne znaki Strzegomia (s. 133), co
nie przesądza problemu. . T,r_„TTT , „.
^ 26 Nr inw. PZSWawel 6371. Fischmger, Skar-
biec..., wyd. II, Kraków 1982, s. 24; wyd. III, Kraków
1983, s. 16; Tegoż, Kielich Jana Glasera (Rocz. HS,
17:1988, s. 157—160); Gradowski, o.c., s. 124, 125.
Na temat złotnika: Lepszy, o.c, s. 259, poz. 38; Eck-
h a r d t, o. c, s. 187.
27 Nr inw. PZSWawel 6165. Nie publikowany. We-
dług tradycji pochodzi ze zbiorów rodziny Baumannów
201
ŚWIDNICA
Kielich o postgotyckiej strukturze i renesansowej Autorowi omawianej publikacji zawdzięczamy roz-
dekoracji, uznany za domniemane dzieło Jana Glasera, szyfrowanie miejsca powstania osiemnastowiecznego
czynnego w Poznaniu w latach 1565—1601, nastręcza dzbanka ze zbiorów wawelskich (fig. 15)27. Kłopoty
sporo kłopotów przy próbie dokładniejszej analizy (fig. atrybucyjne spowodowało niedokładne przebicie starych
14)26. Znikoma liczba środkowoeuropejskiego materiału cech — hipotetycznie łączonych z Gdańskiem — przez
porównawczego oraz zniekształcenie cechy miejskiej nie nowsze: oznaczenie próby srebra 12 na znaku, z któ-
upoważniają do jednaznacznego rozstrzygnięcia czy na rego czytelny fragment korony i tarczy, cechę PR w
znaku nie wyobrażono — zamiast pary kluczy — skrzy- dwuliściu na trójlistnym znaku zawierającym literę I.
żowanego klucza i miecza będącego znakiem Strzego- Skojarzenie niepozornego kółka widniejącego pomiędzy
mia, Dorpatu i Naumburga. Gradowski zamieszcza tyl-
ko dwa osiemnastowieczne znaki Strzegomia (s. 133), co
nie przesądza problemu. . T,r_„TTT , „.
^ 26 Nr inw. PZSWawel 6371. Fischmger, Skar-
biec..., wyd. II, Kraków 1982, s. 24; wyd. III, Kraków
1983, s. 16; Tegoż, Kielich Jana Glasera (Rocz. HS,
17:1988, s. 157—160); Gradowski, o.c., s. 124, 125.
Na temat złotnika: Lepszy, o.c, s. 259, poz. 38; Eck-
h a r d t, o. c, s. 187.
27 Nr inw. PZSWawel 6165. Nie publikowany. We-
dług tradycji pochodzi ze zbiorów rodziny Baumannów
201