EHRENINSCHRlET DES LYSlMACHOS
421
έμ]πρήσαι το τέμενος των θεώμ καί
εΐσ]πηδήσαντας νύκτωρ επ’ άδικίαι
10 καί] άσεβείαι του ιερού μετά των [έκ-
πλ]ευσάντων έγ νυκτώμ παρά
ΓΙυ]θαγόρου, παραγενόμενος ό βασιλ[εύς
εί]ς τούς τόπους, δέδωκεν έγδότου[ς
τ]ήι πόλει καί άφέσταλκε προς το[ν
15 δήμον, όπως τύχ]ωσι τής προσήκου-
σας τιμω[ρίας, κα]ί τάλλα συντέταγ[ε
καλ]ώς καί μεγαλοπρεπώς περί
πλ]είστου ποιούμενος τήμ προς τού[ς
θε]ούς ευσέβειαν, άγαθήι τύχηι
20 βαίσιλέως Λυσιμάχου καί τής πόλεω[ς
έψ]γΐφίσθαι τώι δήμωι, όπως άν άςίας
χάρ]ιτας άποδιδώι ή πόλις τοϊς
εύ]εργέταις, ίδρύσασθαι βωμόν
β]ασιλέως Λυσιμάχου ευεργέτου
25 ώ]ς κάλλιστογ καί θύειγ κατ’ ενιαυτόν
κ]αί πομπεύειν τούς εννέα άργοντας
κ]αί στεφανηφορεΐν τούς πολίτας
πά]ντας τήι ήμέραι ταυ τη ι, ποεϊν δέ
Alle Abweichungen hervorzuheben und zu rnotiviren ist
unnötig. Dass erst jetzt die richtige Silbentrennung, wie sie
zu erwarten war, sich ergiebt, ist besonders einleuchtend.
Sonst ist nur wenig zu bemerken.—Z. 1. Oben ist nach Phar-
dys Angabe Rand erhalten, so dass Dittenbergers Herstellung
ausgeschlossen scheint. Seit derZeit der ersten Abschrift sind
die Buchstaben βαΞΙΛΕΥς verloren gegangen.—Z. 3. Νυν hatte
Dittenberger vermutet; der knappe Raum darnach scheint für
ein δέ auszureichen.— Z. 10. Dittenbergers δια|πλευσάντων ist
wegen der erhaltenen senkrechten Hasta wol durch έκπλευσάν-
των zu ersetzen. Auf dem Abklatsch glaube ich sogar das ganze
E zu erkennen. Der Herstellung Sauppes του μετά των [θεωρών
των ίερ]ευσάντων έγ νυκτώμ παρα[σχόντος ζ]α[κ]όρου, die auf dem
421
έμ]πρήσαι το τέμενος των θεώμ καί
εΐσ]πηδήσαντας νύκτωρ επ’ άδικίαι
10 καί] άσεβείαι του ιερού μετά των [έκ-
πλ]ευσάντων έγ νυκτώμ παρά
ΓΙυ]θαγόρου, παραγενόμενος ό βασιλ[εύς
εί]ς τούς τόπους, δέδωκεν έγδότου[ς
τ]ήι πόλει καί άφέσταλκε προς το[ν
15 δήμον, όπως τύχ]ωσι τής προσήκου-
σας τιμω[ρίας, κα]ί τάλλα συντέταγ[ε
καλ]ώς καί μεγαλοπρεπώς περί
πλ]είστου ποιούμενος τήμ προς τού[ς
θε]ούς ευσέβειαν, άγαθήι τύχηι
20 βαίσιλέως Λυσιμάχου καί τής πόλεω[ς
έψ]γΐφίσθαι τώι δήμωι, όπως άν άςίας
χάρ]ιτας άποδιδώι ή πόλις τοϊς
εύ]εργέταις, ίδρύσασθαι βωμόν
β]ασιλέως Λυσιμάχου ευεργέτου
25 ώ]ς κάλλιστογ καί θύειγ κατ’ ενιαυτόν
κ]αί πομπεύειν τούς εννέα άργοντας
κ]αί στεφανηφορεΐν τούς πολίτας
πά]ντας τήι ήμέραι ταυ τη ι, ποεϊν δέ
Alle Abweichungen hervorzuheben und zu rnotiviren ist
unnötig. Dass erst jetzt die richtige Silbentrennung, wie sie
zu erwarten war, sich ergiebt, ist besonders einleuchtend.
Sonst ist nur wenig zu bemerken.—Z. 1. Oben ist nach Phar-
dys Angabe Rand erhalten, so dass Dittenbergers Herstellung
ausgeschlossen scheint. Seit derZeit der ersten Abschrift sind
die Buchstaben βαΞΙΛΕΥς verloren gegangen.—Z. 3. Νυν hatte
Dittenberger vermutet; der knappe Raum darnach scheint für
ein δέ auszureichen.— Z. 10. Dittenbergers δια|πλευσάντων ist
wegen der erhaltenen senkrechten Hasta wol durch έκπλευσάν-
των zu ersetzen. Auf dem Abklatsch glaube ich sogar das ganze
E zu erkennen. Der Herstellung Sauppes του μετά των [θεωρών
των ίερ]ευσάντων έγ νυκτώμ παρα[σχόντος ζ]α[κ]όρου, die auf dem