JANUSZ M. MICHAŁOWSKI
IZ. 10. J. Kosiński, Portret syna artysty. Leningrad, zbiory prywatne
P. Michała F. Kosińskiego.
rysunki Norblina w zbiorach Biblioteki Kórnickiej 34.
W rozważaniach swych autorka nie wzięła jednak pod
uwagę wspomnianego wyżej artykułu Sawickiej o ry-
sunkach Walla i nie zajęła się bliskim kórnickiemu
rysunkowi Sejmikiem z Gabinetu Rycin. Następnie
o Sejmiku z Biblioteki w Kórniku pisał Tadeusz
Dobrowolski 35, również pomijając Sejmik Walla publi-
kowany przez S. Sawicką. Drobiazgowo natomiast
analizuje kórnicki rysunek i Scenę sejmikową z 1790 r.
w zbiorach Czartoryskich w zestawieniu ze źródłami
pamiętnikarskimi — Opisem obyczajów J. Kitowicza,
pamiętnikami Kajetana Koźmiana i Franciszka Kar-
pińskiego,. Polemizując z Zygmuntem Batowsikim,
który pisał, że „rysunki Norblina są ilustracją do
opisów sejmików lubelskich” Koźmiana, „a te nawza-
jem komentarzem rysunków”, T. Dobrowolski wysuwa
na plan pierwszy pamiętniki Karpińskiego, jako źródło
do objaśnienia przedstawionych na kórnickiej kompo-
zycji wydarzeń. Wysuwa też hipotezę, że to właśnie
Franciszek Karpiński „mógł należeć do osób, które
cudzoziemskiemu artyście otwierały oczy na rzeczy-
wistość polską i obyczaj szlachecki ...”36 Dobrowolski
34 J. Orańska, Rysunki Jana Piotra Norblina w zbio-
rach Biblioteki Kórnickiej, „Pamiętnik Biblioteki Kórnic-
kiej”, 1955, z. 5, s. 89—90, ii. 19; il. 20—22 — fragmenty Sej-
miku.
35 Dobrowolski, jw.
36 Tamże, s. 172.
60
IZ. 10. J. Kosiński, Portret syna artysty. Leningrad, zbiory prywatne
P. Michała F. Kosińskiego.
rysunki Norblina w zbiorach Biblioteki Kórnickiej 34.
W rozważaniach swych autorka nie wzięła jednak pod
uwagę wspomnianego wyżej artykułu Sawickiej o ry-
sunkach Walla i nie zajęła się bliskim kórnickiemu
rysunkowi Sejmikiem z Gabinetu Rycin. Następnie
o Sejmiku z Biblioteki w Kórniku pisał Tadeusz
Dobrowolski 35, również pomijając Sejmik Walla publi-
kowany przez S. Sawicką. Drobiazgowo natomiast
analizuje kórnicki rysunek i Scenę sejmikową z 1790 r.
w zbiorach Czartoryskich w zestawieniu ze źródłami
pamiętnikarskimi — Opisem obyczajów J. Kitowicza,
pamiętnikami Kajetana Koźmiana i Franciszka Kar-
pińskiego,. Polemizując z Zygmuntem Batowsikim,
który pisał, że „rysunki Norblina są ilustracją do
opisów sejmików lubelskich” Koźmiana, „a te nawza-
jem komentarzem rysunków”, T. Dobrowolski wysuwa
na plan pierwszy pamiętniki Karpińskiego, jako źródło
do objaśnienia przedstawionych na kórnickiej kompo-
zycji wydarzeń. Wysuwa też hipotezę, że to właśnie
Franciszek Karpiński „mógł należeć do osób, które
cudzoziemskiemu artyście otwierały oczy na rzeczy-
wistość polską i obyczaj szlachecki ...”36 Dobrowolski
34 J. Orańska, Rysunki Jana Piotra Norblina w zbio-
rach Biblioteki Kórnickiej, „Pamiętnik Biblioteki Kórnic-
kiej”, 1955, z. 5, s. 89—90, ii. 19; il. 20—22 — fragmenty Sej-
miku.
35 Dobrowolski, jw.
36 Tamże, s. 172.
60