DOI Heft:
Nr. 3
DOI Artikel:Artykuły
DOI Artikel:Wardzyński, Michał: Rzeźbiarsko-kamieniarska rodzina Venosta vel Venesta, Venusta i jej działalność w 1. połowie XVII wieku w Chęcinach*
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.70770#0455
448
Michał Wardzyński
25. Zawichost, kościół franciszkanów konwentualnych,
nagrobek Zofii z Bobrka Słupeckiej (zm. 1632),
proj. i wyk. Sebastiano Venosta z Chęcin (atryb.). Fot. autor
Uważna obserwacja zachowanej górnej części figury z lapidarium w Kielcach wskazu-
je wyraźnie, iż należy ona do drugiego, redukcyjnego typu posągów kobiecych produkcji
chęcińskiego warsztatu rodziny Venostow. Najbliższymi analogiami są posągi: Zofii
z Poraitów, żony Krzysztofa Podłęskiego w Bogorii (ok. 1611), Anny Katarzyny Staw-
skiej w Wiślicy (zm. 1619) i Zofii z Bobrka Słupeckiej w Zawichoście (zm. 1632) (il. 25),
przy czym przykłady dwóch ostatnich monumentów mogą służyć jako alternatywne,
ewentualne wzorce w rekonstrukcji całego pomnika nagrobnego omawianej osoby.
Drugi element należący pierwotnie do tego dzieła - omówiony kartusz herbowy, moż-
na także powiązać formalnie z przynajmniej trzema konkretnymi dziełami rzeźby chęciń-
skiej. Za prototypowy model kartusza można w tej grupie uznać bliźniacze, ujęte
rollwerkowo-scheiffwerkowymi obramieniami tarcze herbowe w omówionych nagrob-
kach Padniewskich w Pilicy (1601) oraz Gostomskich i Sieniawskich w Środzie Wielko-
polskiej (ok. 1605-1610; il. 26), natomiast za bezpośrednią analogię - skromniejszy,
wolutowy kartusz herbowy towarzyszący wspomnianej wcześniej figurze Mikołaja (?)
Leśniowskiego z Trzciany pod Rzeszowem, datowanej wstępnie na okres między latami
1617-1622. Wszystkie powyższe argumenty pozwalają datować figurę i kartusz z kielec-
Michał Wardzyński
25. Zawichost, kościół franciszkanów konwentualnych,
nagrobek Zofii z Bobrka Słupeckiej (zm. 1632),
proj. i wyk. Sebastiano Venosta z Chęcin (atryb.). Fot. autor
Uważna obserwacja zachowanej górnej części figury z lapidarium w Kielcach wskazu-
je wyraźnie, iż należy ona do drugiego, redukcyjnego typu posągów kobiecych produkcji
chęcińskiego warsztatu rodziny Venostow. Najbliższymi analogiami są posągi: Zofii
z Poraitów, żony Krzysztofa Podłęskiego w Bogorii (ok. 1611), Anny Katarzyny Staw-
skiej w Wiślicy (zm. 1619) i Zofii z Bobrka Słupeckiej w Zawichoście (zm. 1632) (il. 25),
przy czym przykłady dwóch ostatnich monumentów mogą służyć jako alternatywne,
ewentualne wzorce w rekonstrukcji całego pomnika nagrobnego omawianej osoby.
Drugi element należący pierwotnie do tego dzieła - omówiony kartusz herbowy, moż-
na także powiązać formalnie z przynajmniej trzema konkretnymi dziełami rzeźby chęciń-
skiej. Za prototypowy model kartusza można w tej grupie uznać bliźniacze, ujęte
rollwerkowo-scheiffwerkowymi obramieniami tarcze herbowe w omówionych nagrob-
kach Padniewskich w Pilicy (1601) oraz Gostomskich i Sieniawskich w Środzie Wielko-
polskiej (ok. 1605-1610; il. 26), natomiast za bezpośrednią analogię - skromniejszy,
wolutowy kartusz herbowy towarzyszący wspomnianej wcześniej figurze Mikołaja (?)
Leśniowskiego z Trzciany pod Rzeszowem, datowanej wstępnie na okres między latami
1617-1622. Wszystkie powyższe argumenty pozwalają datować figurę i kartusz z kielec-