Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (5.1937)

do mymodóm p. Dussaud. Nasz kielich musiał służyć zapeume do celóiu
kultu chrześcijańskiego, mszy najpramdopodobniej, na co inskazuje umiesz-
czenie Chrystusa inraz z apostołami mśród zmojóm minnej latorośli. Nie
ulega ruątplimości, że mamy tu do czynienia z ilustracją słom Chrystusa,
zamartych tu 14-ym rozdziale emangełii śm. Jana Czytając komentarze
ojcom kościoła do tych słom, przekonujemy się, że obchodząca nas de-
koracja ma znaczenie eucharystyczne i myraża dogmat obcomania śmiętych.
Z pomyższego mynika, że uczeni, jak prałat Wilpert i p. Morey,
którzy odrzucają kielich z Antiochii, umażając go za falsyfikat, nie przy-
pisują mielkiej magi sztukom Wschodu iu tmorzeniu się sztuki chrześci-
jańskiej, której źródło midzą głómnie, jeżeli nie jedynie, m sztuce helleni-
stycznej i grecko-rzymskiej. Przecimnie uczeni, uznający autentyczność
kielicha, jak ojciec de Jerphanion i p. Dussaud, przyznają Wschodomi
rozległy udział m pomstamaniu naszej sztuki, przypominając słoma Ch
Bayeta, że: ,,Wschód tmorzy typy i symbole, a Zachód je przyjmuje".

27