Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (5.1937)

Ryc. 69. Rekonstrukcja sceny przedstawiającej biesiadę.
I. Zgodnie z grecką powiastką, pieriusza scena, bardzo dobrze zachowana,
przedstawiagrupę dzieci «ingredientes vitam».Oto na łące,na tleparkanu,dwa-
dzieścia siedmioro dzieci idzie za przewodnictwem mężczyzny w antycznych
szatach, geniusza, który wskazuje drogę. Dzieci, przeważnie nagie, są dość
dobrze narysowane. Rozmaitość ruchów nadaje falujący rytm całej grupie.
Najsłabsze są twarze dzieci, o starczym wyrazie, z kaczymi nosami. (Ryc. 67)
II. Dalsza grupa na tle tego samego parkanu — to starsze już dzieci,
panny i młodzieńcy. Zachowała się dość dobrze postać wyrostka w krótkiej
koszulce, młodzieniec w tunice i obcisłych nogawicach, chłopiec w tunice.
Reszte: młodzieńcy i dama zaledwie majaczą. Charakterystyczne są drobno
mięte i rurkowane fałdy szat i dosyć zmanierowany ruch cienkich nóg.
Na tablicy dzielącej kompozycję na dwie części zachowało się końcowe
słowo «credidit», które w tekście Cebesa odnosi się do Geniusza ,,(quem
cum lare eundem vetustas prope universa) credid(it)“. (Jest to oczywiście
tylko ogólna treść zrujnowanego napisu).

149