nek. To było treścią zniszczo-
nego napisu, z którego midać
uj drugim inierszu: gitur furti.
Z tekstu Odaksiusza nasuiua
się uzupełnienie: (turpia que-
que ac perniciosa admittere co)
gitur furti (s, sacrilegiis, depre-
datione). Z malomidła zacho-
inały się tu nieinyraźne cienie,
z których profesor Pękalski
ujydobył kilka dam, przyjmu-
jących hołdy elegantom i od-
pychających odartych z szat
adoratorom.
X. Dalej mobec zniszcze-
nia malomidła musiał restau-
rator iść tylko za tekstem,
który opomiada, że po myczerpaniu mszystkiego dostają się ludzie m
ręce Kary, która siedzi mraz ze Zgryzotą i Boleścią m ciemnym i cias-
nym miejscu. Obok tych brzydkich i starych bab nagi chudeusz przed-
stamia Żałobę, a jego mstrętna sąsiadka — to Rozpacz. Jędze te pory-
mają smą ofiarę do mieszkania Nieszczęścia. — Do tej treści należy częściomo
zachomany na fryzie fragment, gdzie dmaj długonodzy obszarpańcy, o
sztucznie zmanieromanym ruchu, stoją obok postaci m ciemnej szacie.
XI. Po tych mszystkich strasznych, przejściach przychodzi mreszcie
opanomanie. Dalszy fragment przedstamia rozmaite postacie zbliżające
się i klęczące przed tronem, na którym siedzi dobrze zachomana niemia-
sta, m fałdzistych szatach, m zasłonie na głomie. Widać tmardy kontur
jej tmarzy, szerokie usta. Dłoń rómnież szeroka. Fałdy bardzo drobne,
dość sztymne. Wszystko traktomane dekoracyjnie, nie jest pozbamione
pemnej charakterystyki, co midzimy też m postaci grubasa z torbą albo
też m postaci m ciemnym płaszczu i jakimś czepcu czy kapeluszu, ocie-
niającym duży nos i szerokie usta. Napis (po uzupełnieniu): Faisa Dis-
ciplina. Zbliżający się do niej, to mómcy, muzycy, filozofomie, arytme-
tycy itp. czyli przedstamiciele potępionych przez Cebesa nauk myzmolonych.
XII. Jeśli jednak ktoś pragnie pramdzimej miedzy, dojdzie do niej,
choć droga miedzie przez skały i przepaście. Ze zniszczonego malomidła
zachomały się skały, jakby płasko ścięte bazalty, na które mspinają się
dmie postaci m krótkich tunikach. Do mejścia pomagać im musiały:
Panomanie nad sobą (Continentia) i Stałość (Constantia).
Ryc, 70. Grupa „potępionych".
Fragment fryzu.
151
nego napisu, z którego midać
uj drugim inierszu: gitur furti.
Z tekstu Odaksiusza nasuiua
się uzupełnienie: (turpia que-
que ac perniciosa admittere co)
gitur furti (s, sacrilegiis, depre-
datione). Z malomidła zacho-
inały się tu nieinyraźne cienie,
z których profesor Pękalski
ujydobył kilka dam, przyjmu-
jących hołdy elegantom i od-
pychających odartych z szat
adoratorom.
X. Dalej mobec zniszcze-
nia malomidła musiał restau-
rator iść tylko za tekstem,
który opomiada, że po myczerpaniu mszystkiego dostają się ludzie m
ręce Kary, która siedzi mraz ze Zgryzotą i Boleścią m ciemnym i cias-
nym miejscu. Obok tych brzydkich i starych bab nagi chudeusz przed-
stamia Żałobę, a jego mstrętna sąsiadka — to Rozpacz. Jędze te pory-
mają smą ofiarę do mieszkania Nieszczęścia. — Do tej treści należy częściomo
zachomany na fryzie fragment, gdzie dmaj długonodzy obszarpańcy, o
sztucznie zmanieromanym ruchu, stoją obok postaci m ciemnej szacie.
XI. Po tych mszystkich strasznych, przejściach przychodzi mreszcie
opanomanie. Dalszy fragment przedstamia rozmaite postacie zbliżające
się i klęczące przed tronem, na którym siedzi dobrze zachomana niemia-
sta, m fałdzistych szatach, m zasłonie na głomie. Widać tmardy kontur
jej tmarzy, szerokie usta. Dłoń rómnież szeroka. Fałdy bardzo drobne,
dość sztymne. Wszystko traktomane dekoracyjnie, nie jest pozbamione
pemnej charakterystyki, co midzimy też m postaci grubasa z torbą albo
też m postaci m ciemnym płaszczu i jakimś czepcu czy kapeluszu, ocie-
niającym duży nos i szerokie usta. Napis (po uzupełnieniu): Faisa Dis-
ciplina. Zbliżający się do niej, to mómcy, muzycy, filozofomie, arytme-
tycy itp. czyli przedstamiciele potępionych przez Cebesa nauk myzmolonych.
XII. Jeśli jednak ktoś pragnie pramdzimej miedzy, dojdzie do niej,
choć droga miedzie przez skały i przepaście. Ze zniszczonego malomidła
zachomały się skały, jakby płasko ścięte bazalty, na które mspinają się
dmie postaci m krótkich tunikach. Do mejścia pomagać im musiały:
Panomanie nad sobą (Continentia) i Stałość (Constantia).
Ryc, 70. Grupa „potępionych".
Fragment fryzu.
151