Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (5.1937)

Ryc. 102. Puzicze, Potu. Łuniniec.
Stodoła I. Bujko.
renicza (Ryc. 110) ma podcień tylko m czę-
ści ściany mejściomej. Drugie naroże, obu-
domane, organicznie i przestrzennie zrnią-
zano z młaścimym umętrzem budynku;
pełni ono funkcję sąsieku, odgrodzonego
od klepiska niską ścianką łątkomą.
W stodołach Stachomskich kalenica
dachu leży tu płaszczyźnie ruzdłużnej osi
budynku — kozły krokiuiorue ustamiono
nad całą przykrytą poinierzchnią. Zupeł-
nie inaczej kryte są stodoły o bardzo zbli-
żonych planach na t. ziu. Zahorodziu
m potu. pińskim. (Ryc. m). Kozły krok-
miorne stoją na oczepach ścian mzdłuż-
nych głótnnego mnętrza. Belki ściągające
ściany, ruypuszczone około półtora metra
przed front budynku, niosą płatem; osa-
dzono m niej krokmie mtórne podcienia,
których górne końce oparto o kalenicę
strzechy młaścimej. Dobudomana do ścia-
ny mejściomej komora pokryta jest trze-
cim dachem, który mpromadzono m pustą
przestrzeń między strzechą memnętrzną
stodoły i zemnętrzną podcienia.

5M