Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (5.1937)

Ryc. 119. Bereźniaki, poiu. Łuniniec. Wnętrze opuszczonej chaty kurnej.

istniejących, sześciobocznych chałup starosielskich, zupełnie do tych
stodół podobnych, zamierały te same elementy.
Strop chaty z Horodna (Ryc. 112), to śłegi, przykryte jedną marstmą
desek na styk, opartych dolnymi końcami na okrąglakach, które osadzo-
no m mypustach ścian szczytomych.
W obu pomyższych konstrukcjach okrąglak na rysiach zrębu mystę-
puje jako pomtarzający się motym. Pełni on identyczną m zasadzie fun-
kcję podpory desek stropomych. W chacie z Horodna utrzymuje poza tym
piasek, kryjący mierzc.h pomały.
Zestamienie ryc. 112 — 124 mocno przemamia za hipotezą, że poleski
pułap płaski mymodzi się od stropu dum i trójpołaciomego. Pozmala też
stmierdzić, że zmiana kierunku tragarzy odbyła się mraz z leżącymi
m poprzek nich deskami, że skręt o go0 nastąpił m obydum zasadniczych
elementach stropu. Nasurna się m konsekmencji przypuszczenie, że i ele-
ment pomocniczy, okrąglak, podtrzymujący deski pomały przeniósł się
z rysiom ścian szczytomych (Ryc. 112) na mypusty ścian mzdłużnych
(Ryc. 122, 124, 127, 128). Gdyby przypuszczenie to okazało się trafne, my-
jaśniłoby ono także charak er składomej części poleskiego szczytu, zma-
nej «darmomies» 27) a spotykanej dość często m chatach nomszych. (Ryc.
27) Naziua, zanotoiuana uie lusiach Perechodycze i Wieżyca poiu. Stolińskiego.

204