DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.24587#0669
SCHILDERKUNST.
Brief aan eenen iumgtßroeöer fc Jlmsfcröain, ober öc
” öriejaarlijßscfje „ lenfoonsfelling te ^Snttoerpen.
J. PIJ vraagt mij, waarde vriend, heden, nu de tentoonstelling reeds
langgeopend is, of gij niet wel gedaan zoudt hebben, het jüngste
■jjjj werk uwer hand ikiar heen te zendcn. Ik voor mij geloof dat
eene gocde geest u daarvan temg heeft gehouden. Althans, al
beken ik het zelf, onze expositic laat dit jaar, meer dan ooit, veel te
wenschen. Dat het getal schilderijen en andere kunstwerkcn niet over-
matig groot is, beschouw ik als een voordeel uit het oogpunt van een
ernstig publiek. Maar dat zoo vcle groote meestcrs afwezig zijn, is
voorzeker van den anderen kant geene voortrefFelijkheid.
Er is evenwel nog een ander punt, waarom ik u niet aangemoe-
digd zou hebben dit jaar een werk in te /.enden. Niet alleen is de
opmerkzaamlieid der menigte, door de groote tentoonstelling van Man-
chen en ons Brusselsch Gram/ concours, van Antwerpen afgetrokken,
maar dit jaar heeft zieh bij het plaatsen der schilderijen een geest van
kameraadschap doen gelden, waardoor velc onzer Noord- en Zuid-Neder-
landsche meesters geheel in sehaduw worden gesteht.
Een vreemdeling die onbevooroordeeld de tentoonstelling bezockt,
en wel de meestcrs keilt, maar niet zou weten waar de tentoonstelling
wordt gehouden, zou omniddelijk bij het intreden der zaal door den
geest welke hier over de vcrdeeling der plaatsen heeft beschikt, bemerken
dat in de commissic de Antwerpenaars hebben geheersehl en lieslist.
Niet alleen dat Isidoor Verlieyden geweigerd is, zooals verleden
jaar Henry' van der Hecht, maar meesters als Stobbaerts, de echte
vlaamsche colorist, Wiens roem gevestigd is, moet gezöcht worden in
een afgclegcn hoek. Frans Courtens hangt werkelijk op eene belachelijke
plaats. En längs de Indus trade vertoonen zieh de jonge hecren en
dames, lccrlingen, met een aantal prallen.
Om dergelijke partijdigheid te ontwijken, hebben reeds veel
Brief aan eenen iumgtßroeöer fc Jlmsfcröain, ober öc
” öriejaarlijßscfje „ lenfoonsfelling te ^Snttoerpen.
J. PIJ vraagt mij, waarde vriend, heden, nu de tentoonstelling reeds
langgeopend is, of gij niet wel gedaan zoudt hebben, het jüngste
■jjjj werk uwer hand ikiar heen te zendcn. Ik voor mij geloof dat
eene gocde geest u daarvan temg heeft gehouden. Althans, al
beken ik het zelf, onze expositic laat dit jaar, meer dan ooit, veel te
wenschen. Dat het getal schilderijen en andere kunstwerkcn niet over-
matig groot is, beschouw ik als een voordeel uit het oogpunt van een
ernstig publiek. Maar dat zoo vcle groote meestcrs afwezig zijn, is
voorzeker van den anderen kant geene voortrefFelijkheid.
Er is evenwel nog een ander punt, waarom ik u niet aangemoe-
digd zou hebben dit jaar een werk in te /.enden. Niet alleen is de
opmerkzaamlieid der menigte, door de groote tentoonstelling van Man-
chen en ons Brusselsch Gram/ concours, van Antwerpen afgetrokken,
maar dit jaar heeft zieh bij het plaatsen der schilderijen een geest van
kameraadschap doen gelden, waardoor velc onzer Noord- en Zuid-Neder-
landsche meesters geheel in sehaduw worden gesteht.
Een vreemdeling die onbevooroordeeld de tentoonstelling bezockt,
en wel de meestcrs keilt, maar niet zou weten waar de tentoonstelling
wordt gehouden, zou omniddelijk bij het intreden der zaal door den
geest welke hier over de vcrdeeling der plaatsen heeft beschikt, bemerken
dat in de commissic de Antwerpenaars hebben geheersehl en lieslist.
Niet alleen dat Isidoor Verlieyden geweigerd is, zooals verleden
jaar Henry' van der Hecht, maar meesters als Stobbaerts, de echte
vlaamsche colorist, Wiens roem gevestigd is, moet gezöcht worden in
een afgclegcn hoek. Frans Courtens hangt werkelijk op eene belachelijke
plaats. En längs de Indus trade vertoonen zieh de jonge hecren en
dames, lccrlingen, met een aantal prallen.
Om dergelijke partijdigheid te ontwijken, hebben reeds veel