DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.26593#0045
EIGENAARDIGE GODSDIENSTIGE GEBRUIKEN. 3g
mende met lollepotten, haring bradende, zich kammende,
zich luizende, enz. » Het vuur, dat men medebracht-
bewijst dat er hier spraak is van Kerstmis. De geestelijke
overheden kwamen terzelfder tijd op tegen de ontstich,
tende drachten der freules.
Met O. L. V. Boodschap en met Sinxen liet men in
de kerk eene blanke duif op. Met Onnoozele Kinderen
verkleedden zich de koorknapen in kanunnik en zongen als
kanunniken op het koor. Op Verloren Maandag ontvingen
zij een worstenbrood. Op Hoogweerdig en op O. L. V.
Hemelvaart kregen zij « een pak suiker »; in vroegere
tijden werd hun een schotel rijstpap opgediend met
suiker en gember, in het Sint Nicolaas godshuis, Lange
Nieuwstraat, bereid.
Op alle plaatsen der kerk hoorde men biecht tot
in de XVe eeuw : eene schilderij van Van der Weyden
in het museüm van Antwerpen, stelt het toedienen van
dit sacrament zeer duidelijk voor : de biechteling knielt
voor den kanunnik, die op eenen stoel zit met het armelijn
op het hoofd.
In verscheidene onzer kerken had de godsvrucht
toegelaten eene kluis te maken; zoo was er in S‘Jacobs
en in S4 Joris nevens de kerk een celleken gebouwd, waarin
eene boetelinge zich liet metsen, waaruit zij zicht had
binnen de kerk, en waar het volk haar dagelijks levens-
middelen aanschafte. Leed zij gebrek, dan mocht zij
met een bijzonder klokje kleppen, ’t Is verwonderlijk!
Naar dit plaatsje dong menige groote familie; kwam
eene dier boetelingen te sterven, hare opvolgster was
onmiddellijk gevonden. Bisschop Malderus schafte in 1624
dien aard van godsvrucht teenemaal af (1).
(1) Zie Graf- en gedenkschriften, D, II, Parochiale kerken, blz. 448.
mende met lollepotten, haring bradende, zich kammende,
zich luizende, enz. » Het vuur, dat men medebracht-
bewijst dat er hier spraak is van Kerstmis. De geestelijke
overheden kwamen terzelfder tijd op tegen de ontstich,
tende drachten der freules.
Met O. L. V. Boodschap en met Sinxen liet men in
de kerk eene blanke duif op. Met Onnoozele Kinderen
verkleedden zich de koorknapen in kanunnik en zongen als
kanunniken op het koor. Op Verloren Maandag ontvingen
zij een worstenbrood. Op Hoogweerdig en op O. L. V.
Hemelvaart kregen zij « een pak suiker »; in vroegere
tijden werd hun een schotel rijstpap opgediend met
suiker en gember, in het Sint Nicolaas godshuis, Lange
Nieuwstraat, bereid.
Op alle plaatsen der kerk hoorde men biecht tot
in de XVe eeuw : eene schilderij van Van der Weyden
in het museüm van Antwerpen, stelt het toedienen van
dit sacrament zeer duidelijk voor : de biechteling knielt
voor den kanunnik, die op eenen stoel zit met het armelijn
op het hoofd.
In verscheidene onzer kerken had de godsvrucht
toegelaten eene kluis te maken; zoo was er in S‘Jacobs
en in S4 Joris nevens de kerk een celleken gebouwd, waarin
eene boetelinge zich liet metsen, waaruit zij zicht had
binnen de kerk, en waar het volk haar dagelijks levens-
middelen aanschafte. Leed zij gebrek, dan mocht zij
met een bijzonder klokje kleppen, ’t Is verwonderlijk!
Naar dit plaatsje dong menige groote familie; kwam
eene dier boetelingen te sterven, hare opvolgster was
onmiddellijk gevonden. Bisschop Malderus schafte in 1624
dien aard van godsvrucht teenemaal af (1).
(1) Zie Graf- en gedenkschriften, D, II, Parochiale kerken, blz. 448.