DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.12891#0176
Note: This is an additional scan to display the colour reference chart and scalebar.
0.5
1 cm
fessor vijfhonderd jaar moeten leven om net zo veel
te verdienen als Jan Steen, die in totaal zeven-
honderd schilderijen zou hebben gemaakt. Voor
een meesterwerk konden de schilders een honora-
rium verlangen waarvoor een kleine handwerker
zijn leven lang moest ploeteren: de Nachtwacht kost-
te in zijn tijd 4000 gulden, hetzelfde bedrag dat ook
Gerard Dou voor een van zijn schilderijen kreeg.
Er waren schilders die het tot het voorname ambt
van burgemeester brachten; Rembrandt lukte het
om door zijn huwelijk met Saskia van Uylenburgh
in de kringen van de gegoede burgerij te worden
opgenomen. In de zuidelijke provincies, die nog
onder heerschappij van de Habsburgs waren
gebleven, kon men zelfs in de adelstand worden
verheven. Rubens kreeg adelsbrieven van meer-
dere vorsten. Hij bouwde zich een prachtige wo-
ning in Antwerpen en kocht aan het eind van zijn
loopbaan een kasteel. Van Dyck werd tot ridder
geslagen.
Maar er waren ook veel schilders die niet wisten hoe
zij hun talent te gelde moesten maken. Belang-
rijke kunstenaars als Hercules Seghers, Meindert
Hobbema ofAert van der Neer stierven in armoede;
zelfs Frans Hals had met financiële moeilijkheden
te kampen, hoewel d ET
voorname manier van:
en regelmatig portret
Jan van Goyen raakte :
zijn misère was echter ;
maar zijn speculatiez
rasgokkcr, die geld be
geluk beproefde in
bollen.
Het is ook voor het o,[
Nederlandse schilders
den. Zo was de landsc
belastingambtenaar.PI
Hollandse rivierlandsci
beeld, was eigenaar va:
dam—Rotterdam. Saloi
in verfstoffen, zijn neef!
en verwierf op later]
Rubens reisde met dip]
Europa. Jan Steen koJ
vrolijke tafereeltjes bes|
derijen heeft weergegc-
Toch stemden het priv
de schilders niet altijd';
overeen. Zou men ac
landschapsbeelden var
woede speculantendom
te verdienen als Jan Steen, die in totaal zeven-
honderd schilderijen zou hebben gemaakt. Voor
een meesterwerk konden de schilders een honora-
rium verlangen waarvoor een kleine handwerker
zijn leven lang moest ploeteren: de Nachtwacht kost-
te in zijn tijd 4000 gulden, hetzelfde bedrag dat ook
Gerard Dou voor een van zijn schilderijen kreeg.
Er waren schilders die het tot het voorname ambt
van burgemeester brachten; Rembrandt lukte het
om door zijn huwelijk met Saskia van Uylenburgh
in de kringen van de gegoede burgerij te worden
opgenomen. In de zuidelijke provincies, die nog
onder heerschappij van de Habsburgs waren
gebleven, kon men zelfs in de adelstand worden
verheven. Rubens kreeg adelsbrieven van meer-
dere vorsten. Hij bouwde zich een prachtige wo-
ning in Antwerpen en kocht aan het eind van zijn
loopbaan een kasteel. Van Dyck werd tot ridder
geslagen.
Maar er waren ook veel schilders die niet wisten hoe
zij hun talent te gelde moesten maken. Belang-
rijke kunstenaars als Hercules Seghers, Meindert
Hobbema ofAert van der Neer stierven in armoede;
zelfs Frans Hals had met financiële moeilijkheden
te kampen, hoewel d ET
voorname manier van:
en regelmatig portret
Jan van Goyen raakte :
zijn misère was echter ;
maar zijn speculatiez
rasgokkcr, die geld be
geluk beproefde in
bollen.
Het is ook voor het o,[
Nederlandse schilders
den. Zo was de landsc
belastingambtenaar.PI
Hollandse rivierlandsci
beeld, was eigenaar va:
dam—Rotterdam. Saloi
in verfstoffen, zijn neef!
en verwierf op later]
Rubens reisde met dip]
Europa. Jan Steen koJ
vrolijke tafereeltjes bes|
derijen heeft weergegc-
Toch stemden het priv
de schilders niet altijd';
overeen. Zou men ac
landschapsbeelden var
woede speculantendom