Studia Waweliana (11/12.2002-2003)

Studia Waweliana
Tom XI/XII, 2002/2003
PL ISSN 1230-3275

WSPOMNIENIA

Maria Piątkiewicz-Łęska
(1925-2002)

W dniu 9 marca 2002 zmarła w Ascot, w Anglii, Maria
Piątkiewicz-Łęska, l°voto Dereniowa. Odeszła osoba, której
działalność zawodowa całego życia była związana z Wawe-
lem, wybitny historyk sztuki, niezwykła osobowość, serdecz-
na koleżanka. Była specjalistą w dziedzinie zabytkowej cera-
miki artystycznej, w Państwowych Zbiorach Sztuki na Wawe-
lu pracowała czterdzieści jeden lat, poświęcając całą swą wie-
dzę, zaangażowanie, zapał do pracy i ambicje wyłącznie tej
instytucji. Śmierć przyszła nagle, zaledwie trzy tygodnie po roz-
poznaniu nieuleczalnej choroby. Jej pracowite życie było wy-
soko oceniane, była odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1977)
oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1985).

Maria Piątkiewicz urodziła się w roku 1925 we Lwowie.
Jej ojciec, Stanisław, doktor prawa, był notariuszem, zawód
ten przejął po ojcu i dziadku. Matka, Jadwiga Kościelecka,
pochodziła z rodziny znanej w polskiej historii i odegrała waż-
ną rolę w życiu córki. Jej śmierć Maria boleśnie przeżyła w ro-
ku 1964. Rodzice zmieniali miejsca zamieszkania, przenosząc
się ze Lwowa kolejno do Bursztynu, Chodorowa, Drohobycza.
Wybuch II wojny światowej zastał ich w Brzozowie, gdzie oj-
ciec prowadził kancelarię notarialną. Stanisław Piątkiewicz był
oficerem rezerwy wojska polskiego. W czasie okupacji, od roku
1941 jako oficer AK „Dziki”, musiał się ukrywać; aresztowa-
ny przez gestapo w roku 1944 został najprawdopodobniej roz-
strzelany w Krośnie.

W roku 1945 Maria zdała maturę w Przemyślu i wraz
z matką i bratem przeniosła się do Opola. Ze względu na trudne
warunki materialne musiała podjąć pracę. Pracowała w Pań-
stwowym Urzędzie Repatriacyjnym w Przemyślu, w Państwo-
wej Roszami Lnu i Konopi w Wołczynie kolo Kluczborka
i Zarządzie Okręgowym Państwowych Nieruchomości Ziem-
skich w Opolu. Do Krakowa przyjechała w roku 1947, aby
rozpocząć studia z historii sztuki i równocześnie anglistyki
na Uniwersytecie Jagiellońskim. W tym samym czasie dzia-
łała w Studenckiej Komisji Międzyuczelnianej i Federacji Pol-
skich Organizacji Studenckich.

W lutym roku 1950 rozpoczęła pracę w Muzeum Historii
Wawelu - które trzy lata później zostało połączone z Pań-
stwowymi Zbiorami Sztuki na Wawelu w jedną instytucję.
Przed młodą pracownicą, ciągle jeszcze studentką, postawio-
no poważne zadanie. Chodziło o uporządkowanie zespołu za-
równo całych kafli z historycznych pieców zamku wawel-
skiego, ale przede wszystkim ogromnego, liczącego setki sztuk
zbioru odłamków. Znajdowano je w czasie prac restaurator-
skich i wykopaliskowych prowadzonych zarówno na terenie

281