DOI Heft:
Heft 2
DOI Artikel:Dragumēs, Stephanos N.: Peri leschōn kai tēs en Athēnais anakalypheisēs
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.37655#0170
154
ΠΕΡΙ ΛΕΣΧΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΕ ΑΝΑΚΑΛΓΦΘΕΙΣΗΣ
τον Λεσχηνόριον. Ταυτα παρά τοΐς ήμετέροις Έλλησιν ήσαν συνήθη
καί καθημερινά 1.
Ταύτην δε την εικασίαν νομίζομεν δτι ήλθε να κύρωση ή τελευ-
ταία, ύπδ τον Άρειον ΓΙάγον, ύπό του πρώτου γραμματέως τής εν
Άθήναις Γερμανικής Αρχαιολογικής Σχολής κ. Dörpfeld έπιχειρη-
θεΐσα προς τοπογραφικάς ερευνάς άνασκαφή.
Η ΟΡΟΣ ΛΕΣΧΗΣ.—ταύτην την επιγραφήν φέρουσι δύο
στήλαι λίθιναι, κατά χώραν ΐδρυμέναι, προσηρεισμέναι δε άχαιοτρόπω
τινί πολυγωνίω τοίχω, δεξιά τω κατερχομένω την οδόν του περιπά-
του τής Άκροπόλεως καί αμέσως παρ’ αυτήν. Άφίστανται δ’ άλλή-
λων αί στήλαι μέτρα επτά ήμισυ περίπου, εις άνάλογον πλάτος όρί-
ζουσαι τον κατά το μέρος εκείνο άποκερωρισμένοΓ τή λέσχη τόπον,
ού τό σχήμα καί την έκτασιν τελεία άνασκαφή μόνον δύναται νά
δείξη. Έν δέ τω μεταξύ των δύο στηλών χώρω, τω εντός του τοί-
χου, άποκαλυφθείς δείκνυται ύπό του κ. Dörpfeld λίθινος σηκός
ναϊδίου έν παραστάσι καί προ τούτου, εις άπόστασιν μικράν, άνατο-
λικομεσημβρινώς, βωμός λίθινος στρογγύλος2. Καί ταΰτα μέν έκεΐθεν
του τοίχου, πρός τή σημερινή δημοσία άμαξιτω, ήτις καί καλύ-
πτουσα αποκρύπτει ήμιν κατά μέγα μέρος τά περαιτέρω. Πρός δέ
βορράν καί άνατολάς, παράλληλον τω τοίχω έχομεν άνακαλυφθεΐσαν
ύπό τής σκαφής ρύμην στενήν γνωστής έν τή αρχαία πόλει συνοικίας,
τής Μελίτης. 'Η λέσχη άρα έκειτο έκεΐθεν του τοίχου, έν ώ χώρω
καί τά λείψανα του σηκού καί ό βωμός ό στρογγύλος, όντες κατά
πάσαν πιθανότητα ιδρυμένοι εν σχέσει πρός τον τόπον κατά το έσχα-
τον πέρας τής λέσχης, πρός αύτοΐς τοΐς δροις.
Καί άν άλλο τι νεώτερον άξιον λόγου κριθή ότι δεν άνέδειξεν ή
τελευταία έν Άθήναις σκάφη τής Γερμανικής Σχολής, ή μέλλουσα
■* Έκ του Παυσανίου εΐδικώς γινώσκομεν δτι τής εν Σπάρτη λε'σχης των* Κροζανών
ού πόροω, υπήρχεν Ασκληπιού ιερόν καί δτι πρός τή έτε'ρα εν Σπάρτη λέσχη τή
Ποιχί2η υπήρχον «και ήρφα πρός αυτή». Καί ταΰτα μέν προδη'λως μνημονεύονται
υπό του πεοιηγητοΰ ώς ιερά προσεχή η συνεχή τή λέσχη, τό δέ ιερόν του υίον ζοϋ
ΆπόΖΛωνος, τό κατά τόν Παυσανίαν κείμενον ού πόρρω τής των Κροτανών λέσχης,
φαίνεται μάλλον τι απέχον καί πιθανώς έξω σχε'σεως πρός αύτήν κείμενον.
2 Ταΰτα ήσαν γεγραμμένα δτε έξεδόθη ενταύθα τό Α' τεύχος του XVII τόμου των
Mittheilungen des Κ. Deutschen Arch. Instituts, ού έν σελ. 90 93 βλέπε τήν
σύντομον άλλ' άκριβή περιγραφήν του σκαφε'ντος χώρου καί τάς κρίσεις καί τά συμπε-
ράσματα τοΰ άνασκάψαντος περί του εδάφους του ναϊδίου καί τής λέσχης.
ΠΕΡΙ ΛΕΣΧΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΕ ΑΝΑΚΑΛΓΦΘΕΙΣΗΣ
τον Λεσχηνόριον. Ταυτα παρά τοΐς ήμετέροις Έλλησιν ήσαν συνήθη
καί καθημερινά 1.
Ταύτην δε την εικασίαν νομίζομεν δτι ήλθε να κύρωση ή τελευ-
ταία, ύπδ τον Άρειον ΓΙάγον, ύπό του πρώτου γραμματέως τής εν
Άθήναις Γερμανικής Αρχαιολογικής Σχολής κ. Dörpfeld έπιχειρη-
θεΐσα προς τοπογραφικάς ερευνάς άνασκαφή.
Η ΟΡΟΣ ΛΕΣΧΗΣ.—ταύτην την επιγραφήν φέρουσι δύο
στήλαι λίθιναι, κατά χώραν ΐδρυμέναι, προσηρεισμέναι δε άχαιοτρόπω
τινί πολυγωνίω τοίχω, δεξιά τω κατερχομένω την οδόν του περιπά-
του τής Άκροπόλεως καί αμέσως παρ’ αυτήν. Άφίστανται δ’ άλλή-
λων αί στήλαι μέτρα επτά ήμισυ περίπου, εις άνάλογον πλάτος όρί-
ζουσαι τον κατά το μέρος εκείνο άποκερωρισμένοΓ τή λέσχη τόπον,
ού τό σχήμα καί την έκτασιν τελεία άνασκαφή μόνον δύναται νά
δείξη. Έν δέ τω μεταξύ των δύο στηλών χώρω, τω εντός του τοί-
χου, άποκαλυφθείς δείκνυται ύπό του κ. Dörpfeld λίθινος σηκός
ναϊδίου έν παραστάσι καί προ τούτου, εις άπόστασιν μικράν, άνατο-
λικομεσημβρινώς, βωμός λίθινος στρογγύλος2. Καί ταΰτα μέν έκεΐθεν
του τοίχου, πρός τή σημερινή δημοσία άμαξιτω, ήτις καί καλύ-
πτουσα αποκρύπτει ήμιν κατά μέγα μέρος τά περαιτέρω. Πρός δέ
βορράν καί άνατολάς, παράλληλον τω τοίχω έχομεν άνακαλυφθεΐσαν
ύπό τής σκαφής ρύμην στενήν γνωστής έν τή αρχαία πόλει συνοικίας,
τής Μελίτης. 'Η λέσχη άρα έκειτο έκεΐθεν του τοίχου, έν ώ χώρω
καί τά λείψανα του σηκού καί ό βωμός ό στρογγύλος, όντες κατά
πάσαν πιθανότητα ιδρυμένοι εν σχέσει πρός τον τόπον κατά το έσχα-
τον πέρας τής λέσχης, πρός αύτοΐς τοΐς δροις.
Καί άν άλλο τι νεώτερον άξιον λόγου κριθή ότι δεν άνέδειξεν ή
τελευταία έν Άθήναις σκάφη τής Γερμανικής Σχολής, ή μέλλουσα
■* Έκ του Παυσανίου εΐδικώς γινώσκομεν δτι τής εν Σπάρτη λε'σχης των* Κροζανών
ού πόροω, υπήρχεν Ασκληπιού ιερόν καί δτι πρός τή έτε'ρα εν Σπάρτη λέσχη τή
Ποιχί2η υπήρχον «και ήρφα πρός αυτή». Καί ταΰτα μέν προδη'λως μνημονεύονται
υπό του πεοιηγητοΰ ώς ιερά προσεχή η συνεχή τή λέσχη, τό δέ ιερόν του υίον ζοϋ
ΆπόΖΛωνος, τό κατά τόν Παυσανίαν κείμενον ού πόρρω τής των Κροτανών λέσχης,
φαίνεται μάλλον τι απέχον καί πιθανώς έξω σχε'σεως πρός αύτήν κείμενον.
2 Ταΰτα ήσαν γεγραμμένα δτε έξεδόθη ενταύθα τό Α' τεύχος του XVII τόμου των
Mittheilungen des Κ. Deutschen Arch. Instituts, ού έν σελ. 90 93 βλέπε τήν
σύντομον άλλ' άκριβή περιγραφήν του σκαφε'ντος χώρου καί τάς κρίσεις καί τά συμπε-
ράσματα τοΰ άνασκάψαντος περί του εδάφους του ναϊδίου καί τής λέσχης.