DOI Heft:
Heft 2
DOI Artikel:Dragumēs, Stephanos N.: Peri leschōn kai tēs en Athēnais anakalypheisēs
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.37655#0171
ΠΕΡΙ ΛΕΣΧΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΑΝΑΚΑΛΤΦΘΕΙΣΗΣ
155
όπως δήποτε να. συντέλεση εις τελειοτέρα,ν άναγνώρισιν του εδάφους
τής παλαιάς πόλεως, βέβαιον όμως εχομεν έξ αυτής το κέρδος δτι εκ
των τριακοσίων εξήκοντα λεσχών αί'τινες ήσάν ποτέ έν Άθήναις,
κατά Πρόκλον μάρτυρα1, έδειξεν ήμΐν τήν θέσιν μιάς, τής πρώτης,
καθ’ δσον δυνάμεθα. να διακρίνωμεν 2, μετά τοσούτους αιώνας άνα-
κυπτούσης άπό τής καταχώσεως καί τής φθοράς τής μνήμης αύτών.
Έάν δέ ως εύχόμεθα, εξακολούθηση καί περαιτέρω τήν σκαφήν 6
κ. Dörpfeld, αιρόμενων τών Ιπιπροσθουσών δυσχερειών, ελπίζομεν δτι
άναδειχθήσεται άπας 6 τόπος τής λέσχης, έξακριβωθήσεται τελείως
του ναΐσκου καί του βωμού ή προς αυτόν συνάφεια, δτι δε ίσως καί
προκόψει εις φώς ίχνος τι τών ιερών εκείνων δέσμιων τών δρωμένων
περί τους τοιοντους τόπους, κατά τήν πολύτιμον μέν, άλλ’όπως δή-
ποτε σκοτεινήν του Ιΐρόκλου μαρτυρίαν
ΣΤΕΦΑΝΟΣ Ν. Δ ΡΑΓΟΤΜΗΣ
1 Έν σχολίοις εις "Εργα καί ημέρας, ένθα ανωτέρω.
2 Πιθανόν νά έχωμεν άποκεκαλυμμένον εν τω πλήθει τών γενομένων ενταύθα άνα-
σκαφών καί ά'λλο έδαφος λέσχης· άλλα στερούμεθα άττοδείξεοον δεικνυουσών τό πράγμα.
"Αν έν τοΐς ρ,εταξϋ του Ζαππείου καί τοΐί αρχαίου Όλυμπιείου ερειττίοις μεγάλου οικο-
δομήματος τών ρωμαϊκών αΰτοκρατορικών χρόνων δύναται ν’ άναγνωρισθή καί μέρος
παλαίστρας, έχομεν πιθανώς εκεί λέσχης το'πον έν ώ καθεζο'μενοι οί φιλόσοφοι, οί σοφι-
σταί καί οί άλλοι οί κατά Βιτρούβιον άρεσκο'μενοι εις μελε'τας ήδύναντο νά συζητώ-
σιν. Πρβ. τήν έν Πρακτ. Άρχ. Έταιρ. 1889 περιγραφη'ν.
3 "Ενθα ανωτέρω. Τό ένταυθα χρήσιμον τμήμα του χωρίου του Πρόκλου έχει ώοε'
« ότι δέ τους άλεεινοΰς οίκους οί πένητες κατελάμβανον, έν οίς συγκαθήμενοι έν λαλιαις
ησαν, δήλον καί δτι λε'σχας έκάλουν τούτους, καί γαρ έν 'Αθηναίο η σαν τοιοντοι τό-
ποι καί ώνομσξοντο λέσχαι εξήκοντα καί τριακόσιοι’ καί δτι έδροίτό τινα θέσμια
περί αντονς, ϊνα οί λόγοι γίνωνται [oör] τοΐς σννιονοιν επωφελείς εΐώθεσαν δέ
καί έγκαθεύδειν τινές τοϊς χαλκείοις κρυμών όντων καί έν τοΐς ά'λλοις έργαστηρίοις εν
οίς έξάπτεται πυρ ». —Εις τήν φιλόφρονα υπόδειξιν του κ. Ρ. Wolters οφείλω τά
αξιοσημείωτα ταΰτα, δτι οί Κρήτες (έν Γο'ρτυνι) καί οί Θεσσαλοί είχον μήνα λε-
σχaropior (Monumenti dei Lincei I σελ. 56. Leipziger Studien VII σελ. 319.
334) καί δτι επιγραφή έν Πομπηία ευρεθεΐσα ( G. /. L. X. 831 ) καλεΐ schüla τήν
συνήθως λεγομε'νην exedra.
155
όπως δήποτε να. συντέλεση εις τελειοτέρα,ν άναγνώρισιν του εδάφους
τής παλαιάς πόλεως, βέβαιον όμως εχομεν έξ αυτής το κέρδος δτι εκ
των τριακοσίων εξήκοντα λεσχών αί'τινες ήσάν ποτέ έν Άθήναις,
κατά Πρόκλον μάρτυρα1, έδειξεν ήμΐν τήν θέσιν μιάς, τής πρώτης,
καθ’ δσον δυνάμεθα. να διακρίνωμεν 2, μετά τοσούτους αιώνας άνα-
κυπτούσης άπό τής καταχώσεως καί τής φθοράς τής μνήμης αύτών.
Έάν δέ ως εύχόμεθα, εξακολούθηση καί περαιτέρω τήν σκαφήν 6
κ. Dörpfeld, αιρόμενων τών Ιπιπροσθουσών δυσχερειών, ελπίζομεν δτι
άναδειχθήσεται άπας 6 τόπος τής λέσχης, έξακριβωθήσεται τελείως
του ναΐσκου καί του βωμού ή προς αυτόν συνάφεια, δτι δε ίσως καί
προκόψει εις φώς ίχνος τι τών ιερών εκείνων δέσμιων τών δρωμένων
περί τους τοιοντους τόπους, κατά τήν πολύτιμον μέν, άλλ’όπως δή-
ποτε σκοτεινήν του Ιΐρόκλου μαρτυρίαν
ΣΤΕΦΑΝΟΣ Ν. Δ ΡΑΓΟΤΜΗΣ
1 Έν σχολίοις εις "Εργα καί ημέρας, ένθα ανωτέρω.
2 Πιθανόν νά έχωμεν άποκεκαλυμμένον εν τω πλήθει τών γενομένων ενταύθα άνα-
σκαφών καί ά'λλο έδαφος λέσχης· άλλα στερούμεθα άττοδείξεοον δεικνυουσών τό πράγμα.
"Αν έν τοΐς ρ,εταξϋ του Ζαππείου καί τοΐί αρχαίου Όλυμπιείου ερειττίοις μεγάλου οικο-
δομήματος τών ρωμαϊκών αΰτοκρατορικών χρόνων δύναται ν’ άναγνωρισθή καί μέρος
παλαίστρας, έχομεν πιθανώς εκεί λέσχης το'πον έν ώ καθεζο'μενοι οί φιλόσοφοι, οί σοφι-
σταί καί οί άλλοι οί κατά Βιτρούβιον άρεσκο'μενοι εις μελε'τας ήδύναντο νά συζητώ-
σιν. Πρβ. τήν έν Πρακτ. Άρχ. Έταιρ. 1889 περιγραφη'ν.
3 "Ενθα ανωτέρω. Τό ένταυθα χρήσιμον τμήμα του χωρίου του Πρόκλου έχει ώοε'
« ότι δέ τους άλεεινοΰς οίκους οί πένητες κατελάμβανον, έν οίς συγκαθήμενοι έν λαλιαις
ησαν, δήλον καί δτι λε'σχας έκάλουν τούτους, καί γαρ έν 'Αθηναίο η σαν τοιοντοι τό-
ποι καί ώνομσξοντο λέσχαι εξήκοντα καί τριακόσιοι’ καί δτι έδροίτό τινα θέσμια
περί αντονς, ϊνα οί λόγοι γίνωνται [oör] τοΐς σννιονοιν επωφελείς εΐώθεσαν δέ
καί έγκαθεύδειν τινές τοϊς χαλκείοις κρυμών όντων καί έν τοΐς ά'λλοις έργαστηρίοις εν
οίς έξάπτεται πυρ ». —Εις τήν φιλόφρονα υπόδειξιν του κ. Ρ. Wolters οφείλω τά
αξιοσημείωτα ταΰτα, δτι οί Κρήτες (έν Γο'ρτυνι) καί οί Θεσσαλοί είχον μήνα λε-
σχaropior (Monumenti dei Lincei I σελ. 56. Leipziger Studien VII σελ. 319.
334) καί δτι επιγραφή έν Πομπηία ευρεθεΐσα ( G. /. L. X. 831 ) καλεΐ schüla τήν
συνήθως λεγομε'νην exedra.