Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]: Biuletyn Historii Sztuki (23.1961)

HELENA KOZAKIEWICZÓW A


II. 2. Joannes Fiorentinus, Płyta nagrobna Jana Ła-
skiego, po r. 1516. Gniezno, Katedra. (Fot. Inst.
Sztuki PAN)


II. 3. Joannes Fiorentinus, Płyta nagrobna Andrzeja
Łaskiego, po r. 1516. Gniezno, katedra. (Fot. Inst.
Sztuki PAN)

naprzeciw kaplicy mansjonarzy; zaznacza wyraźnie,
że chce być pochowany koło grobu patronaII. 12. Prze-
szło dwuletni pobyt w Rzymie w latach 1513—15,
w mieście, które w tym czasie ściągnęło do- siebie
największych artystów i było widownią wielkich
osiągnięć w zakresie sztuki, nie mógł nie wywrzeć
piętna na chłonnym i inteligentnym umyśle Łaskiego’.

Wzrasta w nim w ogólnej atmosferze kultury rene-
sansowej poczucie indywidualności, nie chce pozo-
stawać w cieniu nawet wielkiego patrona. W czasie
pobytu na Węgrzech w r. 1516 zmienia w Budzie
swą ostatnią wolę. Pragnie być pochowany nie w
kościele, ale osobno na otaczającym go cmentarzu;
na grobie położyć każę kamień, otoczony ko-lumien-

12 jw., f. 22 v: Item ordinaciones testamenti suprascrip-
tas presertim ultimam probo et confirmo cum hac condi-
cione: dum dei et sedis apostolice gracia sum archiepisco-
pus, sepeliri debeam In ecclesia Gneznensi circa sepulcrum
patroni sanctissimi Adalbertl inter Ułud et altare circa

columpnam [!] uersus mansionariam. Non tamen sepeliar
inter mansionariam et columnam sed inter columnam pre-
dictam et sepulcrum patroni sanctissimi ut supra scrip-
serim. (Zeissberg, jw., s. 141).

6