DOI issue:
Nr. 1
DOI article:Recenzje
DOI article:Sawicka, Stanisława: Dwa katalogi rysunków włoskich ze zbiorów polskich
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.45619#0076
RECENZJE
DWA KATALOGI RYSUNKÓW WŁOSKICH ZE ZBIORÓW POLSKICH
Rzadkim zjawiskiem w naszej -nowszej literaturze,
dotyczącej zbiorów polskich, są wydawnictwa opra-
cowane naukowo i wydane w języku obcym, a wsku-
tek tego wchodzące od razu do fachowej literatury
światowej. Dwie takie pozycje w znanej serii kata-
logów, wydawanej przez Fondazione Giorgio Cini
(Centro di Cultura e Civilta, Instytut Historii Sztuki
w Wenecji) ukazały się w 1958 i 1959 r. w opraco-
waniu Marii Mrozińskiej, kustosza Zbioru Graficz-
nego Muz. Narodowego w Warszawie.
Pod szczęśliwą gwiazdą nawiązane kontakty przez
Muz. Narodowe w Warszawie z muzeami i instytu-
tami zagranicznymi zainicjowały w r. 1956 wymienne
wystawy m. in. z Włochami (w Warszawie — portret
wenecki od Tycjana do Tintoretta; wystawa Bernarda
Bellotta i A. Gierymskiego w Wenecji).
Przybyli przy tej okazji wybitni historycy sztuki
z Włoch, głównie ze środowiska weneckiego — za-
interesowali się nieznanym im — i na ogół dotych-
czas nieopracowanym — materiałem ze zbiorów pol-
skich. W pierwszej mierze przedmiotem atrakcyjnych
poszukiwań stał się rysunek. Dobrze się też stało, że
umożliwiono p. M. Mrozińskiej dłuższy wyjazd do
Wenecji i studia w zbiorach włoskich. W rezultacie
tego wyjazdu literatura fachowa dotycząca polskich
zbiorów zyskała dwie świetne pozycje, wzorowo opra-
cowane i pięknie wydane. Są one owocem rzetelnej,
wytrwałej pracy i dużej erudycji, którą można jedy-
nie opanować w dobrze zaopatrzonych bibliotekach
zagranicznych i w zbiorach zawierających materiał
porównawczy, autorytatywnie opracowany.
Tom I (nr 7 serii)1 zawiera rysunki szkoły we-
neckiej, dwukrotnie poddane selekcji: w Warszawie
4 w Wenecji, pokazane na wystawie zorganizowanej
w Wenecji przez Fundację G. Cini i Muz. Narodowe
w Warszawie, a pochodzące z 5 Zbiorów polskich
(Muz. Narodowego w Warszawie, Gab. Ryc. BUW,
Ossolineum we Wrocławiu, Muz. Pomorskiego w
Gdańsku i Muz. w Tarnowie). Ogółem wystawiono
96 rysunków oraz kilka kart z kodeksu G. Bonoli,
z umieszczonymi na nich rysunkami.
Prof. Giuseppe Fiocco w przedmowie do katalogu
mocno podkreśla obopólną korzyść z zadzierzgniętych
węzłów, które doprowadziły do tak owocnej współ-
pracy historyków sztuki włoskich i .polskich.
Tekst właściwy katalogu autorka poprzedziła
zwięzłym wstępem, na kilku stronach dając dosko-
nały rys historyczny powstawania kolekcji polskich,
zawierających włoskie rysunki, począwszy od XVI w.;
następnie omawia narastanie tych zbiorów, ich póź-
niejsze rozproszenie, a niejednokrotnie tragiczne losy.
Dokumentarne potraktowanie tych treściwych infor-
macji stanowi o ich wartości dla czytelnika zagra-
nicznego, nieodmiennie zdradzającego ignorancję, gdy
idzie o dorobek kultury polskiej — także w zakresie
kolekcjonerstwa. Toteż powiązania kulturalne wybit-
niejszych mecenasów polskich ze światem Zachodu
są słusznie podkreślone przez autorkę. Nie zabrakło
tam także i informacji o losach kolekcji drezdeńskiej
królów saskich i ministra Briihla, zakupionej później
przez Katarzynę II. Dalej omówiono zbiory powstałe
w Polsce w XVIII w., stanowiące dziś zasoby muzeów
I Disegni veneti in Polonia. Catalogo della Mostra
a cura di Maria Mrozińs ka. Presentazione di
G. Fiocco Fondazione Giorgio Cini... Cataloghi di Mostre.
7. Venezia 1958. s. 92, repr. 110.
66
DWA KATALOGI RYSUNKÓW WŁOSKICH ZE ZBIORÓW POLSKICH
Rzadkim zjawiskiem w naszej -nowszej literaturze,
dotyczącej zbiorów polskich, są wydawnictwa opra-
cowane naukowo i wydane w języku obcym, a wsku-
tek tego wchodzące od razu do fachowej literatury
światowej. Dwie takie pozycje w znanej serii kata-
logów, wydawanej przez Fondazione Giorgio Cini
(Centro di Cultura e Civilta, Instytut Historii Sztuki
w Wenecji) ukazały się w 1958 i 1959 r. w opraco-
waniu Marii Mrozińskiej, kustosza Zbioru Graficz-
nego Muz. Narodowego w Warszawie.
Pod szczęśliwą gwiazdą nawiązane kontakty przez
Muz. Narodowe w Warszawie z muzeami i instytu-
tami zagranicznymi zainicjowały w r. 1956 wymienne
wystawy m. in. z Włochami (w Warszawie — portret
wenecki od Tycjana do Tintoretta; wystawa Bernarda
Bellotta i A. Gierymskiego w Wenecji).
Przybyli przy tej okazji wybitni historycy sztuki
z Włoch, głównie ze środowiska weneckiego — za-
interesowali się nieznanym im — i na ogół dotych-
czas nieopracowanym — materiałem ze zbiorów pol-
skich. W pierwszej mierze przedmiotem atrakcyjnych
poszukiwań stał się rysunek. Dobrze się też stało, że
umożliwiono p. M. Mrozińskiej dłuższy wyjazd do
Wenecji i studia w zbiorach włoskich. W rezultacie
tego wyjazdu literatura fachowa dotycząca polskich
zbiorów zyskała dwie świetne pozycje, wzorowo opra-
cowane i pięknie wydane. Są one owocem rzetelnej,
wytrwałej pracy i dużej erudycji, którą można jedy-
nie opanować w dobrze zaopatrzonych bibliotekach
zagranicznych i w zbiorach zawierających materiał
porównawczy, autorytatywnie opracowany.
Tom I (nr 7 serii)1 zawiera rysunki szkoły we-
neckiej, dwukrotnie poddane selekcji: w Warszawie
4 w Wenecji, pokazane na wystawie zorganizowanej
w Wenecji przez Fundację G. Cini i Muz. Narodowe
w Warszawie, a pochodzące z 5 Zbiorów polskich
(Muz. Narodowego w Warszawie, Gab. Ryc. BUW,
Ossolineum we Wrocławiu, Muz. Pomorskiego w
Gdańsku i Muz. w Tarnowie). Ogółem wystawiono
96 rysunków oraz kilka kart z kodeksu G. Bonoli,
z umieszczonymi na nich rysunkami.
Prof. Giuseppe Fiocco w przedmowie do katalogu
mocno podkreśla obopólną korzyść z zadzierzgniętych
węzłów, które doprowadziły do tak owocnej współ-
pracy historyków sztuki włoskich i .polskich.
Tekst właściwy katalogu autorka poprzedziła
zwięzłym wstępem, na kilku stronach dając dosko-
nały rys historyczny powstawania kolekcji polskich,
zawierających włoskie rysunki, począwszy od XVI w.;
następnie omawia narastanie tych zbiorów, ich póź-
niejsze rozproszenie, a niejednokrotnie tragiczne losy.
Dokumentarne potraktowanie tych treściwych infor-
macji stanowi o ich wartości dla czytelnika zagra-
nicznego, nieodmiennie zdradzającego ignorancję, gdy
idzie o dorobek kultury polskiej — także w zakresie
kolekcjonerstwa. Toteż powiązania kulturalne wybit-
niejszych mecenasów polskich ze światem Zachodu
są słusznie podkreślone przez autorkę. Nie zabrakło
tam także i informacji o losach kolekcji drezdeńskiej
królów saskich i ministra Briihla, zakupionej później
przez Katarzynę II. Dalej omówiono zbiory powstałe
w Polsce w XVIII w., stanowiące dziś zasoby muzeów
I Disegni veneti in Polonia. Catalogo della Mostra
a cura di Maria Mrozińs ka. Presentazione di
G. Fiocco Fondazione Giorgio Cini... Cataloghi di Mostre.
7. Venezia 1958. s. 92, repr. 110.
66