Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (23.1961)

MECENAT JANA ŁASKIEGO



II. 4. Joannes Fiorentinus, Płyta nagrobna Jana
Gruszczyńskiego, po r. 1516. Gniezno, katedra. (Fot.
Inst. Sztuki PAN)

II. 5. Joannes Fiorentinus, Płyta nagrobna Andrzeja
Boryszewskiego, po r. 1516. Gniezno, katedra. (Fot.
Inst. Sztuki PAN)

kami, dźwigającymi jakieś wyniesienie (?)13. Ponie-
waż na ten czas przypada zamówienie przez Łaskiego
u Jana Florentczyka wspomnianych płyt nagrobnych,
należy przypuścić, że wiązały się one z jego nową
koncepcją grobowca. W r. 1518 prymas przedstawia
13 jw., f. 30: Item sepulturam eligo et inscribo facien-
dam non in ecclesia sed in cimiterio sacro, ubicunąue
dominus successor aut ego vivens sacrum conspergemus
cimiterium; placeret autem mihi, ąuod aspergatur cimi-
terium er utraąue parte chori ecclesie mee ertratinus.
In signum sepulture sarum poneretur, sicut visum esset

w październiku kapitule generalnej projekt zbudo-
wania dla siebie przy katedrze kaplicy grobowej na
miejscu przeznaczonych do wyburzenia kaplic z pd.
strony świątyni: mansjonarskiej, Chebdów i Grądz-
kich 14. Choć projekt przyjęto, Łaski wkrótce z niego

domini successori; in honorem vero proque auctoritate
loci sacrati poneretur aliąualis edicio supra columnellas
circum sarum. (Zeissberg, jw., s. 15; nie potrafił on
przeczytać słowa edicio i wykropkował je).
14 I. Polkowski, Katedra gnieźnieńska, Gniezno
1874, S. 18.

7