Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]
Biuletyn Historii Sztuki
— 59.1997
Zitieren dieser Seite
Bitte zitieren Sie diese Seite, indem Sie folgende Adresse (URL)/folgende DOI benutzen:
https://doi.org/10.11588/diglit.48916#0119
DOI Artikel:
Lesiakowski, Krzysztof; Osiecka-Samsonowicz, Hanna: Kolumna Zygmunta III Wazy w Warszawie: twórcy i źródła inspiracji
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.48916#0119
Kolumna Zygmunta III Wazy w Warszawie
II. 1. Rycina W. Hondiusa z przedstawieniem kolumny Zygmunta III, 1646. Neg. Muzem Historyczne Warszawy
III. 1. Engraving by W. Hondius depicting the Sigismund III column, 1646. Neg. History Museum ofWarsaw
W większości późniejszych opracowań Tencalla pozo-
stawał jednak głównym twórcą kolumny. Dodatkowo atry-
bucję tę potwierdzać miała zachowana korespondencja
warszawskich pijarów, w której bezimiennie wymieniano
zarówno architekta zatrudnionego przy realizacji pomnika
Zygmunta III oraz wykonującego prace pomiarowe i prze-
rysy związane z budową gmachów kolegium, jak i projek-
tanta centralnego kościoła ufundowanego dla zakonu. W li-
teraturze przedmiotu połączono te dwie postacie w jedną,
utożsamianą właśnie z Costante Tencallą6. Dokładniejsza
analiza korespondencji pijarskiej ujawniła jednak, że auto-
rem centralnego planu pijarskiej świątynii oraz zwierzchni-
105
II. 1. Rycina W. Hondiusa z przedstawieniem kolumny Zygmunta III, 1646. Neg. Muzem Historyczne Warszawy
III. 1. Engraving by W. Hondius depicting the Sigismund III column, 1646. Neg. History Museum ofWarsaw
W większości późniejszych opracowań Tencalla pozo-
stawał jednak głównym twórcą kolumny. Dodatkowo atry-
bucję tę potwierdzać miała zachowana korespondencja
warszawskich pijarów, w której bezimiennie wymieniano
zarówno architekta zatrudnionego przy realizacji pomnika
Zygmunta III oraz wykonującego prace pomiarowe i prze-
rysy związane z budową gmachów kolegium, jak i projek-
tanta centralnego kościoła ufundowanego dla zakonu. W li-
teraturze przedmiotu połączono te dwie postacie w jedną,
utożsamianą właśnie z Costante Tencallą6. Dokładniejsza
analiza korespondencji pijarskiej ujawniła jednak, że auto-
rem centralnego planu pijarskiej świątynii oraz zwierzchni-
105