Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (59.1997)

Jego referaty na sesjach, przybliżające aktualny stan ba-
dań i metod naukowych, Jego szybko rozwijająca się sze-
roka działalność międzynarodowa - stawały się lekar-
stwem na nasze frustracje.
Niebywałe zdolności Profesora, niezwykła pracowi-
tość, płodność uczonego - były olśniewające, niektórych
nawet przytłaczały, ale wszystkim dodawały odwagi,
pobudzały do śmielszego podejmowania trudniejszych,
międzynarodowych tematów. Zdawał się nam ciągle
mówieć: „popatrz, to jest możliwe i ty - jak zechcesz -

to będziesz potrafił”, tym bardziej, że sam Profesor wy-
konywał wszystko jakby bez wysiłku, ze zdumiewającą,
naturalną prostotą.
Nic więc dziwnego, że stał się Profesor Białostocki
patronem całej powojennej generacji polskich badaczy
zajmujących się problemami nie tylko rodzimej sztuki.
I tego właśnie Profesora - Patrona i Promotora, jak
się okazuje, ciągle nam brak.
Stanisław Mossakowski
Instytut Sztuki PAN