Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (76.2014)

450

Michał Wardzyński


27. Kielce, kościół szpitalny, kaplica
Czechowskich (ob. Muzeum Historii Kielc),
figura z nagrobka Stanisława i Zofii
Czechowskich, lata 30.-40. XVII w.,
wyk. nieustalony rzeźbiarz chęciński z kręgu
Bartholomea i Sebastiana Venostow (atryb.).
Fot. autor

28. Kielce, wyższe seminarium duchowne,
cokolik zpanoplionem husarskim z dawnego
nagrobka Stanisława i Zofii Czechowskich,
lata 30.-40. XVII w., wyk. nieustalony rzeźbiarz
chęciński z kręgu Bartholomea i Sebastiana
Venostow (atryb.). Fot. autor

w 1842 r. w trakcie generalnego remontu świątyni. Figura żony Zofii (zm. 18 II 1630?),
została wtedy przeniesiona do ogrodu seminaryjnego, ostatecznie zaginęła176, natomiast
w holu na pierwszym piętrze obecnym gmachu Seminarium Duchownego zachował się
jeszcze jeden niezidentyfikowany dotąd jego element - graniasty cokolik z płaskorzeźbio-
ną armaturą husarską: szyszakiem oraz skrzyżowanymi szablą i pałaszem (ił. 28). Warto
przypomnieć, że Czechowski jako administrator budowy willi biskupa krakowskiego Ja-
kuba Zadzika (1637-1644)177 utrzymywał stałe kontakty m.in. z kamieniarzami i rzeźbia-
rzami chęcińskimi, z których dwaj: czeladnicy Jan Sterpnowski i Szymon Krzyżanowski,

176 RAWITA WITANOWSKI, op. cit., s. 164-165. W kolegiacie kieleckiej zachowało się odkute w nieustalonym warsz-
tacie chęcińskim (Januszowiców?) marmurowe epitafium upamiętniające Zofię, wystawione przez jej męża. Zob. KZSP,
T. III, z. 4, s. 29; ostatnio PIENIĄŻEK-SAMEK, Tributum gratitudinis reddo..., s. 130-131.
177 PIENIĄZEK-SAMEK, Tributum gratitudinis reddo..., s. 169, 256.