244
Anna Jasińska
23. Jan Trycjusz, Św. Florian, 1686,
Kraków, kościół św. Floriana.
Fot. Janusz Kozina
polskiego - Jana Trycjusza. Wykształcony na zachodzie Europy, po powrocie do Polski
został członkiem cechu malarskiego w Krakowie oraz serwitorem trzech kolejnych kró-
lów: Jana Kazimierza, Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Jana III Sobieskiego. Od
roku 1684 Jan III Sobieski mianował go klucznikiem komnat królewskich na Wawelu
i kustoszem tamtejszej galerii, której obrazy miał obowiązek restaurować. Malował przede
wszystkim portrety. W zbiorach Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, oprócz wymie-
nionych portretów profesorskich oraz sygnowanych wizerunków władców polskich, znaj-
dują się również przedstawienia innych polskich władców i biskupów prawdopodobnie
jego autorstwa (nie są sygnowane)60.
Zachowane podobizny uczonych z krakowskiej Akademii, wśród nich omawiane po-
wyżej portrety, są świadectwem długotrwałej tradycji budowania galerii wizerunków, tra-
dycji, która kontynuowana jest do czasów współczesnych. Są unikatowym świadectwem
historycznym, w przypadku powyższych effigies, również artystycznym, dokumentują-
cym poprzez historie osób portretowanych dzieje najstarszej polskiej uczelni.
60 Obrazy te wymagają odrębnych badań.
Anna Jasińska
23. Jan Trycjusz, Św. Florian, 1686,
Kraków, kościół św. Floriana.
Fot. Janusz Kozina
polskiego - Jana Trycjusza. Wykształcony na zachodzie Europy, po powrocie do Polski
został członkiem cechu malarskiego w Krakowie oraz serwitorem trzech kolejnych kró-
lów: Jana Kazimierza, Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Jana III Sobieskiego. Od
roku 1684 Jan III Sobieski mianował go klucznikiem komnat królewskich na Wawelu
i kustoszem tamtejszej galerii, której obrazy miał obowiązek restaurować. Malował przede
wszystkim portrety. W zbiorach Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, oprócz wymie-
nionych portretów profesorskich oraz sygnowanych wizerunków władców polskich, znaj-
dują się również przedstawienia innych polskich władców i biskupów prawdopodobnie
jego autorstwa (nie są sygnowane)60.
Zachowane podobizny uczonych z krakowskiej Akademii, wśród nich omawiane po-
wyżej portrety, są świadectwem długotrwałej tradycji budowania galerii wizerunków, tra-
dycji, która kontynuowana jest do czasów współczesnych. Są unikatowym świadectwem
historycznym, w przypadku powyższych effigies, również artystycznym, dokumentują-
cym poprzez historie osób portretowanych dzieje najstarszej polskiej uczelni.
60 Obrazy te wymagają odrębnych badań.