DOI issue:
Nr. 3
DOI article:In Memoriam
DOI article:Jolanta Maurin Białostocka (1924-2016)
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.71008#0583
573
Jolanta Maurin Białostocka
(1924-2016)
Nasza wiedza o drugim człowieku jest za-
wsze niepełna. Zna się wycinki, pamięta
pojedyncze zdarzenia, często przypadkowe
szczegóły. Nawet wówczas, kiedy wspomnienie kie-
rujemy ku tym, którzy odegrali w naszym życiu zna-
czącą rolę. A taką osobą była dla mnie Pani Jolanta
Maurin Białostocka, moja pierwsza szefowa. Praco-
wałam pod jej kierunkiem zaledwie kilka lat (w do-
datku z przerwami na urlop macierzyński i wycho-
wawczy), zanim odeszła z Instytutu Sztuki PAN
w 1991 r. Te zatrzymane w pamięci strzępy obra-
zów, słów, sytuacji uzupełniłam relacjami koleżanek
i kolegów z Pracowni Słownika Artystów Polskich
i wybranymi dokumentami zachowanymi w instytu-
towym archiwum. Ale nawet te dodatkowe informa-
cje nie zmieniają faktu, że nakreślony portret pozo-
staje dotkliwie niekompletny i bardzo subiektywny.
W teczkach personalnych pracowników Instytu-
tu Sztuki PAN zachował się odręczny życiorys
z 8 lipca 1955 r.:
Jolanta Maurin Białostocka
Warszawa, Al. 3 Maja 5 m. 3
Urodziłam się dn. 28.9.1924 w Warszawie jako
córka Juliusza Maurin i Emilii z domu Erbe.
Szkołę powszechną i gimnazjum ukończyłam
w Kaliszu do r. 1939. W czasie okupacji pracowa-
łam jako pomocnicza siła biurowa w Zakładach
Garbarskich w Kaliszu. Uczyłam się dorywczo,
prywatnie. W lutym 1945 przeniosłam się do War-
szawy, gdzie w czerwcu tegoż roku uzyskałam
świadectwo dojrzałości. Od września 1945 do
kwietnia 1951 studiowałam historię sztuki na Uni-
wersytecie Warszawskim, uzyskując na podstawie
zdanych egzaminów, pracy dyplomowej pt. Go-
tyk - opinia i tradycja, od renesansu do pocz. ro-
mantyzmu oraz egzaminu końcowego stopień
magistra. W czasie studiów pracowałam przez
rok jako asystent wolny [?] przy katedrze historii
sztuki średniowiecznej. Brałam czynny udział
w pracach Koła Studentów Historii Sztuki UW,
pełniąc przez dwa lata kolejno funkcje sekretarza
i wiceprezesa. W ramach pracy zawodowej po
ukończeniu studiów uzyskałam praktykę wydaw-
niczą, pracując dwa lata [1952-1954] w Państwo-
wym Wydawnictwie Technicznym w Redakcji Ar-
chitektury na stanowisku redaktora naukowego,
oraz praktykę pedagogiczną, ucząc trzy lata histo-
rii sztuki w Liceum Sztuk Plastycznych [1952-
1954], zaś dwa lata w [Państwowej] Wyższej
Szkole Pedagogicznej [1953-1955] i Akademii
Sztuk Plastycznych [Pięknych; 1953-1956]. Po-
dejmowałam w tym czasie ponadto prace w zakre-
sie popularnonaukowym i redakcyjnym dla Pań-
stwowego Instytutu Sztuki [obecnie Instytut Sztuki
PAN] i wydawnictwa „Sztuka". Od października
1954 do marca 1955 pracowałam na podstawie
umowy na pracę zbiorową w PIS, którego pracow-
nikiem etatowym jestem od 1 IV 1955.
Dn. 8. 8. 1950 zawarłam małżeństwo z Janem
Białostockim.
Jolanta Maurin Białostocka
(1924-2016)
Nasza wiedza o drugim człowieku jest za-
wsze niepełna. Zna się wycinki, pamięta
pojedyncze zdarzenia, często przypadkowe
szczegóły. Nawet wówczas, kiedy wspomnienie kie-
rujemy ku tym, którzy odegrali w naszym życiu zna-
czącą rolę. A taką osobą była dla mnie Pani Jolanta
Maurin Białostocka, moja pierwsza szefowa. Praco-
wałam pod jej kierunkiem zaledwie kilka lat (w do-
datku z przerwami na urlop macierzyński i wycho-
wawczy), zanim odeszła z Instytutu Sztuki PAN
w 1991 r. Te zatrzymane w pamięci strzępy obra-
zów, słów, sytuacji uzupełniłam relacjami koleżanek
i kolegów z Pracowni Słownika Artystów Polskich
i wybranymi dokumentami zachowanymi w instytu-
towym archiwum. Ale nawet te dodatkowe informa-
cje nie zmieniają faktu, że nakreślony portret pozo-
staje dotkliwie niekompletny i bardzo subiektywny.
W teczkach personalnych pracowników Instytu-
tu Sztuki PAN zachował się odręczny życiorys
z 8 lipca 1955 r.:
Jolanta Maurin Białostocka
Warszawa, Al. 3 Maja 5 m. 3
Urodziłam się dn. 28.9.1924 w Warszawie jako
córka Juliusza Maurin i Emilii z domu Erbe.
Szkołę powszechną i gimnazjum ukończyłam
w Kaliszu do r. 1939. W czasie okupacji pracowa-
łam jako pomocnicza siła biurowa w Zakładach
Garbarskich w Kaliszu. Uczyłam się dorywczo,
prywatnie. W lutym 1945 przeniosłam się do War-
szawy, gdzie w czerwcu tegoż roku uzyskałam
świadectwo dojrzałości. Od września 1945 do
kwietnia 1951 studiowałam historię sztuki na Uni-
wersytecie Warszawskim, uzyskując na podstawie
zdanych egzaminów, pracy dyplomowej pt. Go-
tyk - opinia i tradycja, od renesansu do pocz. ro-
mantyzmu oraz egzaminu końcowego stopień
magistra. W czasie studiów pracowałam przez
rok jako asystent wolny [?] przy katedrze historii
sztuki średniowiecznej. Brałam czynny udział
w pracach Koła Studentów Historii Sztuki UW,
pełniąc przez dwa lata kolejno funkcje sekretarza
i wiceprezesa. W ramach pracy zawodowej po
ukończeniu studiów uzyskałam praktykę wydaw-
niczą, pracując dwa lata [1952-1954] w Państwo-
wym Wydawnictwie Technicznym w Redakcji Ar-
chitektury na stanowisku redaktora naukowego,
oraz praktykę pedagogiczną, ucząc trzy lata histo-
rii sztuki w Liceum Sztuk Plastycznych [1952-
1954], zaś dwa lata w [Państwowej] Wyższej
Szkole Pedagogicznej [1953-1955] i Akademii
Sztuk Plastycznych [Pięknych; 1953-1956]. Po-
dejmowałam w tym czasie ponadto prace w zakre-
sie popularnonaukowym i redakcyjnym dla Pań-
stwowego Instytutu Sztuki [obecnie Instytut Sztuki
PAN] i wydawnictwa „Sztuka". Od października
1954 do marca 1955 pracowałam na podstawie
umowy na pracę zbiorową w PIS, którego pracow-
nikiem etatowym jestem od 1 IV 1955.
Dn. 8. 8. 1950 zawarłam małżeństwo z Janem
Białostockim.