Koninklijke Nederlandse Oudheidkundige Bond [Hrsg.]: Bulletin van den Nederlandschen Oudheidkundigen Bond (2.Ser. 11.1918)

den westgevel van den toren, in verband waarmede een portaal daartegenaan werd
gebouwd. De korfbogige afdekking van dezen nieuwen ingang en geheel de behandeling
van het van bergsteen opgetrokken portaal dragen het karakter der laat-gothiek en
bevestigen dus de dateering dezer verbouwing in de tweede helft der vijftiende eeuw.
Voor een nauwkeuriger dagteekening ontbreken de gegevens, al is er misschien eenige
grond voor de veronderstelling, dat deze vergrooting in 1459 voltooid was, omdat de
kerk in een bul van dat jaar »insignis, ampla, speciosa et plurimum ad instar cathedralis
ecclesiae adornata” genoemd wordt1), terwijl zij, vóór de vergrooting van haar noordbeuk,
zeker niet door ruimheid uitmuntte.

Nog vóór de noorderzijbeuk zijn tegenwoordige breedte had gekregen, was het koor

Afb. 3. Plattegrond der Oude Kerk te Delft, met voorloopige aanwijzing der
voornaamste bouwperioden volgens Dr. Kalf.

op de diepte gebracht, die het thans heeft en had men ten zuiden van de drie westelijke
traveeën van het koor een kapel aangebouwd en door bogen met het koor in verbinding
gebracht. Dit laatste moet vóór 1420 zijn geschied, daar het grafboek van 1367, dat in
1420 door een nieuw werd vervangen, reeds melding maakt van graven, afgestaan in
ruil voor andere, die op het kerkhof lagen, en bij den bouw van het »cleyn nieuwe koer
after Sinte Jacobs outaer” binnen de kerk waren gekomen. Dat ook de vergrooting van

1) Brom, Archivalia in Italië, belangrijk voor de geschiedenis van Nederland, I2, blz 559

143