DOI issue:
[Nr. 4]
DOI article:Gips, Cath. M. A.: Oude gebouwen in Delft
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.19837#0157
gevat, stellen de vier evangelisten en de prediking van Johannes den Dooper voor. Boven
de zuiltjes loopt een fries, waartegen de consoles zijn aangebracht, die de afsluitende
kroonlijst dragen. Zeven saterfiguren vormen een peervormigen druiper, waarin de
kuip van onderen eindigt.
de verloren kunstschatten telt de Oude Kerk verscheiden
Ter vergoeding van
tomben, in de zeventiende
eeuw door de hervormden
in het oostelijk deel der
kerk op de plaats der
vroegere altaren opgericht.
De oudste is in het koor
van den noorderzijbeuk
in 1611 voor Elizabeth
Morgan, dochter van
Marnix van St. Aldegonde,
door haar echtgenoot Karei
Morgan, ridder en gouver-
neur van Bergen op Zoom,
opgericht (zie afb. 7). De
verscheidenheid der steen-
soorten — zwart en wit
met rood dooraderd mar-
mer,bene vens toetssteen —,
het overvloedig verguld
en de polychromie der
wapens verleenen aan het
monumentje, door de
tegenstelling met de nuch-
tere eentonigheid der ge-
witte muren, de kostbaar-
heid van een reliekschrijn.
Een hoog hek met om-
gebogen, vergulde, lelies,
vervangt ten deele de
lijnen van het sierlijke
praalgraf, dat met al den vormenrijkdom der Renaissance prijkt. Op een met verschillende
marmersoorten ingelegd piëdestal rusten vier Corinthische zuilen die het gewelfde, baldakijn-
vormige dak schragen. Hieronder ligt, op een door drie leeuwen gedragen zerk, het beeld
van Elizabeth in de houding der middeleeuwsche graffiguren, met biddende handen. De
achterwand is versierd met ondiepe nissen door Corinthische pilasters geflankeerd. De
Afb. 5. Interieur der Oude kerk te Delft, gezien naar het westen.
4
147
de zuiltjes loopt een fries, waartegen de consoles zijn aangebracht, die de afsluitende
kroonlijst dragen. Zeven saterfiguren vormen een peervormigen druiper, waarin de
kuip van onderen eindigt.
de verloren kunstschatten telt de Oude Kerk verscheiden
Ter vergoeding van
tomben, in de zeventiende
eeuw door de hervormden
in het oostelijk deel der
kerk op de plaats der
vroegere altaren opgericht.
De oudste is in het koor
van den noorderzijbeuk
in 1611 voor Elizabeth
Morgan, dochter van
Marnix van St. Aldegonde,
door haar echtgenoot Karei
Morgan, ridder en gouver-
neur van Bergen op Zoom,
opgericht (zie afb. 7). De
verscheidenheid der steen-
soorten — zwart en wit
met rood dooraderd mar-
mer,bene vens toetssteen —,
het overvloedig verguld
en de polychromie der
wapens verleenen aan het
monumentje, door de
tegenstelling met de nuch-
tere eentonigheid der ge-
witte muren, de kostbaar-
heid van een reliekschrijn.
Een hoog hek met om-
gebogen, vergulde, lelies,
vervangt ten deele de
lijnen van het sierlijke
praalgraf, dat met al den vormenrijkdom der Renaissance prijkt. Op een met verschillende
marmersoorten ingelegd piëdestal rusten vier Corinthische zuilen die het gewelfde, baldakijn-
vormige dak schragen. Hieronder ligt, op een door drie leeuwen gedragen zerk, het beeld
van Elizabeth in de houding der middeleeuwsche graffiguren, met biddende handen. De
achterwand is versierd met ondiepe nissen door Corinthische pilasters geflankeerd. De
Afb. 5. Interieur der Oude kerk te Delft, gezien naar het westen.
4
147