Koninklijke Nederlandse Oudheidkundige Bond [Hrsg.]: Bulletin van den Nederlandschen Oudheidkundigen Bond (2.Ser. 11.1918)

heer Jacob Jan, vice-cureit der Delftsche parochiekerk, omstreeks 1380 een huis beschikbaar
had gesteld voor enkele vrome maagden, die een vrije geestelijke vereeniging vormden,
tot zij 4 Augustus 1400 toetraden tot de derde orde van St. Franciscus, Alyd Busers
tot mater kiezend 1). Het door deze aangekochte huis werd met de bijbehoorende kapel,
waarvan wij weten, dat ze vóór 1414 gewijd is, in 1403 tot convent verheven. Met het
oog op de voortdurende uitbreiding van het klooster, vroegen de nonnen, en verkregen
in 1467, vergunning de
kapel te sloopen ten
einde een ruimere te
bouwen, welker wijding
in 1471 met groote plech-
tigheid gevierd werd.

Toen Delft tot de
Hervorming was over-
gegaan, legden de Staten
van Holland beslag op
de kloostergoederen en
nam de stad de gebouwen
in bezit (± 1575), die
ook nu nog grooten-
deels haar eigendom zijn
gebleven. De zusters
mochten nog in het
klooster blijven wonen,
doch reeds in 1607 waren
zij grootendeels uitge-
storven en bedroeg haar
aantal nog slechts acht.

Prins Willem I
was bij zijn ambtelijke
bezoeken aan Delft steeds
de gast van den prior van
het St. Aechtenklooster,
den bekenden humanist
en dichter Cornelius Musius, dien Lumey op zoo schandelijke wijze van het leven beroofde.
In 1572 nam de Prins, die het ommuurde Delft veiliger achtte, dan het open vlek Den Haag,
met zijn hofhouding voor goed zijn intrek in het noordoostelijk deel van het klooster,

1) Jhr. B. W. F. van Riemsdijk, Historische beschrijving van het klooster van Sinte Agatha met
het Prinsenhof te Delft.

Afb. 10. Interieur der Nieuwe kerk te Delft, gezien naar het westen.

155