DOI Heft:
[Nr. 4]
DOI Artikel:Gips, Cath. M. A.: Oude gebouwen in Delft
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19837#0179
in den geest der overige pilasters van deze verdieping. De consoles boven de voormalige
poort liet men vervallen, en men bracht in hun plaats boven het drielicht op smakelooze
wijze de schelpbekroning der uitgebroken vensters aan, door één der schelpen middendoor
te deelen en de helften boven de kleinere vensters van het drielicht aan te brengen.
De verminking der middentravee werd voltooid, toen men in de benedenverdieping de
vensters en het boogsgewijze over-
welfde bordes, dat in de schaduw
van zijn overhuiving een smaakvol
omlijste deur liet zien, uitbrak en in
de plaats daarvan een Dorische portiek
met leegen, gapenden ingang bouwde.
Door deze negentiende-eeuwsche ver-
knoeiing is aan den oorspronkelijken,
fijngevoelden opzet der middenpartij :
afnemende reliëfwerking, naarmate we
den top naderen, onberekenbare
schade gedaan. Ook de samenhang
met de zijgedeelten, waarin de hoofd-
gedachte, die in de middenpartij was
geconcentreerd, minder op den voor-
grond trad, is hierdoor verbroken
(zie afb. 20).
Toch heeft ook deze midden-
partij in De Keyzer’s ontwerp minder
gelukkige oplossingen, waar de deur-
omlijstingen tegen het raamwerk der
vensters stooten en de pilasters ter
weerszijden moesten vervallen of —
zooals boven de schavotpoort — tot
consoles moesten inkrimpen. Hierdoor
krijgen de ingangen, bij alle breed-
heid van vorm, toch een gedrongen
~ , , , .... Afb. 17. Kapel van het voormalige H. Geestzusterhuis
aanzien. (Jok de deuromhjstmgen, te Delft.
welke niet correspondeeren met de
horizontale indeeling der verdiepingen, vallen te veel uit de strenge indeeling van
den voorgevel.
Het raadhuis, zooals het zich thans aan ons vertoont, sluit zich met zijn vertikalen
van pilasters en bekroningen aan bij de opgaande lijnen van den middeleeuwschen toren,
die zoodanig in het beeld van den zeventiende-eeuwschen bouw is opgenomen, dat
hij er een harmonisch geheel mee vormt. Ook het dak met de hooge schoorsteenen en
169
poort liet men vervallen, en men bracht in hun plaats boven het drielicht op smakelooze
wijze de schelpbekroning der uitgebroken vensters aan, door één der schelpen middendoor
te deelen en de helften boven de kleinere vensters van het drielicht aan te brengen.
De verminking der middentravee werd voltooid, toen men in de benedenverdieping de
vensters en het boogsgewijze over-
welfde bordes, dat in de schaduw
van zijn overhuiving een smaakvol
omlijste deur liet zien, uitbrak en in
de plaats daarvan een Dorische portiek
met leegen, gapenden ingang bouwde.
Door deze negentiende-eeuwsche ver-
knoeiing is aan den oorspronkelijken,
fijngevoelden opzet der middenpartij :
afnemende reliëfwerking, naarmate we
den top naderen, onberekenbare
schade gedaan. Ook de samenhang
met de zijgedeelten, waarin de hoofd-
gedachte, die in de middenpartij was
geconcentreerd, minder op den voor-
grond trad, is hierdoor verbroken
(zie afb. 20).
Toch heeft ook deze midden-
partij in De Keyzer’s ontwerp minder
gelukkige oplossingen, waar de deur-
omlijstingen tegen het raamwerk der
vensters stooten en de pilasters ter
weerszijden moesten vervallen of —
zooals boven de schavotpoort — tot
consoles moesten inkrimpen. Hierdoor
krijgen de ingangen, bij alle breed-
heid van vorm, toch een gedrongen
~ , , , .... Afb. 17. Kapel van het voormalige H. Geestzusterhuis
aanzien. (Jok de deuromhjstmgen, te Delft.
welke niet correspondeeren met de
horizontale indeeling der verdiepingen, vallen te veel uit de strenge indeeling van
den voorgevel.
Het raadhuis, zooals het zich thans aan ons vertoont, sluit zich met zijn vertikalen
van pilasters en bekroningen aan bij de opgaande lijnen van den middeleeuwschen toren,
die zoodanig in het beeld van den zeventiende-eeuwschen bouw is opgenomen, dat
hij er een harmonisch geheel mee vormt. Ook het dak met de hooge schoorsteenen en
169