DOI Artikel:
Staring, Adolph: Oud-Dordrecht en de verzameling-van Gijn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19959#0220
OUD-DORDRECHT EN DE VERZAMELING—VAN GIJN.
209
en Gewoonten’’, een rijke mijn van ook zeldzame prenten en fraaie teekeningen.
Zoo groeide een verzameling Nederlandsche Portretten, werden Houbraken’s oeuvre,
de gravures van en naar Troost, schepenafbeeldingen in gravure en teekening
(waarbij de geboren Vlaardinger, afstammeling van haringreeders, in actie kwam)
bijeengebracht; werd een bescheiden kast op zolder gevuld met een verzameling
Fransche historieprenten, caricaturen en portretten, waaronder kostbare kleuren-
drukken talrijk zijn; zoo stapelden zich in alle beschikbare bergruimte portefeuilles
op, die men opent om een document te zoeken en om, verrast, een voorwerp van
kunst te vinden. Wat eerst was aangelegd als een handbibliotheek voor den historicus
en verzamelaar groeide tot een uitgebreide historische (ook kunsthistorische)
boekerij, die nog zeer weinigen kennen, maar die voor een provinciestad als
Dordrecht een zeldzaam en benijdenswaardig bezit is.
Sinds 1864 bewoonde hij het deftige dubbele heerenhuis aan de Nieuwehaven 39,
in 1729 voor burgemeester Johan van Neurenberg gebouwd. Uitmuntend door zijn
ruime verhoudingen, met een fraaie zaal met goede betimmering en tapijtbehangsels
voorzien, was het toch niet een dier huizen, zooals Dordt er meerdere heeft bezeten,
waar ieder opvolgend geslacht weer een nieuwe kamer met een betimmering verrijkte
en die aldus een overzicht der stijlontwikkeling in hun vertrekken hielden vastgelegd.
Zoo kwam hij ertoe in 1886 eenige vertrekken met nieuwe stijlbetimmeringen te
doen voorzien; hoewel zij voor den tijd waarin zij ontstonden goed ontworpen en
goed uitgevoerd zijn, moet men het toch betreuren dat niet een nóg fraaier perceel
het voorrecht heeft genoten met zooveel liefde te zijn verzorgd en met zoovele
kunstvoorwerpen gevuld. Komende uit een milieu, dat reeds vele goede oude
meubelen, porcelein, zilver, bric a brac en aardige schilderijen van Dordsche
meesters voor zijn inboedel opleverde, was hij er op uit door aankoop van meubels,
voorwerpen, scheepsmodellen, wapens, schilderijen en betimmeringsfragmenten aan
zijn ruime kamers, gangen en trappenhuis de aankleeding te geven, die erbij paste.
Onder de schilderijen, op eenige historische en topografische stukken, na enkel ter
decoratie uitgekozen, zijn goede werken van W. v. d. Velde den j., P. de Putter,
Pieter Claesz., en een klein portret van Aert de Gelder, verder een aantrekkelijke
verzameling van werk dier meesters, die de Dordsche kunst van het begin der
vorige eeuw zoo onderhoudend maken.
Zoo ontstond een geheel, dat steeds nieuwe verrassingen oplevert voor wie de
vitrinekasten nader bekijkt, de boekenrijen nagaat of de portefeuilles opent. Sinds
1889 weduwnaar, was hem het verzamelen een vervulling geworden in de huiselijke
eenzaamheid, die weliswaar door vele goede vrienden van tijd tot tijd werd verbroken
maar toch voor dezen vriend van menschen en kinderen vaak drukkend moet zijn
geweest. Zijn laatste jaren van hulpbehoevendheid, toen weinige der oude vrienden
meer in leven waren en nog minder nieuwe den weg naar zijn kamer wisten te
ontdekken, werden dragelijk gemaakt door de hartelijke zorg van Mej. Fijnvandraat,
die haar toewijding voor den patiënt ook uitbreidde tot wat hem het dierbaarst
was: zijn prenten.
209
en Gewoonten’’, een rijke mijn van ook zeldzame prenten en fraaie teekeningen.
Zoo groeide een verzameling Nederlandsche Portretten, werden Houbraken’s oeuvre,
de gravures van en naar Troost, schepenafbeeldingen in gravure en teekening
(waarbij de geboren Vlaardinger, afstammeling van haringreeders, in actie kwam)
bijeengebracht; werd een bescheiden kast op zolder gevuld met een verzameling
Fransche historieprenten, caricaturen en portretten, waaronder kostbare kleuren-
drukken talrijk zijn; zoo stapelden zich in alle beschikbare bergruimte portefeuilles
op, die men opent om een document te zoeken en om, verrast, een voorwerp van
kunst te vinden. Wat eerst was aangelegd als een handbibliotheek voor den historicus
en verzamelaar groeide tot een uitgebreide historische (ook kunsthistorische)
boekerij, die nog zeer weinigen kennen, maar die voor een provinciestad als
Dordrecht een zeldzaam en benijdenswaardig bezit is.
Sinds 1864 bewoonde hij het deftige dubbele heerenhuis aan de Nieuwehaven 39,
in 1729 voor burgemeester Johan van Neurenberg gebouwd. Uitmuntend door zijn
ruime verhoudingen, met een fraaie zaal met goede betimmering en tapijtbehangsels
voorzien, was het toch niet een dier huizen, zooals Dordt er meerdere heeft bezeten,
waar ieder opvolgend geslacht weer een nieuwe kamer met een betimmering verrijkte
en die aldus een overzicht der stijlontwikkeling in hun vertrekken hielden vastgelegd.
Zoo kwam hij ertoe in 1886 eenige vertrekken met nieuwe stijlbetimmeringen te
doen voorzien; hoewel zij voor den tijd waarin zij ontstonden goed ontworpen en
goed uitgevoerd zijn, moet men het toch betreuren dat niet een nóg fraaier perceel
het voorrecht heeft genoten met zooveel liefde te zijn verzorgd en met zoovele
kunstvoorwerpen gevuld. Komende uit een milieu, dat reeds vele goede oude
meubelen, porcelein, zilver, bric a brac en aardige schilderijen van Dordsche
meesters voor zijn inboedel opleverde, was hij er op uit door aankoop van meubels,
voorwerpen, scheepsmodellen, wapens, schilderijen en betimmeringsfragmenten aan
zijn ruime kamers, gangen en trappenhuis de aankleeding te geven, die erbij paste.
Onder de schilderijen, op eenige historische en topografische stukken, na enkel ter
decoratie uitgekozen, zijn goede werken van W. v. d. Velde den j., P. de Putter,
Pieter Claesz., en een klein portret van Aert de Gelder, verder een aantrekkelijke
verzameling van werk dier meesters, die de Dordsche kunst van het begin der
vorige eeuw zoo onderhoudend maken.
Zoo ontstond een geheel, dat steeds nieuwe verrassingen oplevert voor wie de
vitrinekasten nader bekijkt, de boekenrijen nagaat of de portefeuilles opent. Sinds
1889 weduwnaar, was hem het verzamelen een vervulling geworden in de huiselijke
eenzaamheid, die weliswaar door vele goede vrienden van tijd tot tijd werd verbroken
maar toch voor dezen vriend van menschen en kinderen vaak drukkend moet zijn
geweest. Zijn laatste jaren van hulpbehoevendheid, toen weinige der oude vrienden
meer in leven waren en nog minder nieuwe den weg naar zijn kamer wisten te
ontdekken, werden dragelijk gemaakt door de hartelijke zorg van Mej. Fijnvandraat,
die haar toewijding voor den patiënt ook uitbreidde tot wat hem het dierbaarst
was: zijn prenten.