DOI Artikel:
Por, Jacob: Middeleeuwsche Muurbeschildering in het kerkgebouw der Ned. Herv. gemeente te Nisse. Z.
DOI Artikel:Umbgrove, Johannes Hermann Frederik: Bewerkte vuursteenen van Ryckholt
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19959#0214
KERKGEBOUW DER NED. HERV. GEMEENTE TE NISSE. Z. 203
vlakken aangegeven met stijf geteekende drapeering der kleederen. Met eenige zwakke
contouren, waarvan enkele iets breeder geteekend de geheele schaduw moeten weer-
geven. De perspektivische verkortingen ontbreken hier dan ook bijna geheel.
Hierdoor wordt duidelijk dat deze beschildering niet alleen onbeholpener is
doch ook van vroegeren tijd. Hier een Christophorus als hoofdpersoon zijner mythe.
Ginds temidden der afgebeelde doorbrekende werkelijkheid van het leven, aan de
grens der middeleeuwen.
Deze vroege muurbeschildering munt niet uit door een gedetailleerde teekening,
die alle onderdeelen in eene goede onderlinge verhouding weergeeft. Ze is het werk
van een eenvoudig schilder, die evenwel door de eigenaardige fijne zachte kleuren,
en de plaatsing van den grooten Christophorus tegenover de kleine boomen en den
kleinen heremiet een aantrekkelijk werk wist te maken, — voor zijn volk een beeld
van den grooten heilige der middeleeuwen.
Den Haag 1921. JACOB POR.
BEWERKTE VUURSTEENEN VAN RYCKHOLT (L.).
Ongeveer halfweg Maastricht—Eysden ligt het dorpje Rijckholt. Vandaar
voert een weg naar het Oosten de heuvels op door het z.g. Rijckholder ravijn naar
het plateau, waar het dorp Ekkel-
rade het meest nabij is.
We gaan nu vooraan aan
den zuidrand van het ravijn een
eind het bosch in en komen bij een
geweldige vuursteenen-massa, die
met onregelmatige ovale omtrek
in zijn grootste lengte ongeveer
50—60 meter is en V2—1V2 M. hoog
(kaartje no. 1). Men vindt er groote
blokken en ook kleinere scherven
en daartusschen een enkel duidelijk
bewerkt exemplaar, doch bijna alle
steenen vertoonen bewerking en
dragen lange slagen. Dat de mooie
exemplaren zoo zeldzaam zijn,
is niet verwonderlijk. Omstreeks
1885 werd het terrein door C. Ubaghs nauwkeurig afgezocht en verzamelde hij
hier en op de naastbijzijnde velden reeds ongeveer twee duizend voorwerpen ').
') M. de Puydt, Matériaux pour 1’histoire primitive et naturelle de 1’homme 3e Serie tome II
1885, p. 449—452; M. de Puydt, Buil. de la Soc. d’Anthrop. de Bruxelles 1886 p. 85; M. de Puydt,
Quelques constatations relatives a la station néolitique de Saint Gertrude. — Rurmonde 1887; Cas. Ubaghs,
vlakken aangegeven met stijf geteekende drapeering der kleederen. Met eenige zwakke
contouren, waarvan enkele iets breeder geteekend de geheele schaduw moeten weer-
geven. De perspektivische verkortingen ontbreken hier dan ook bijna geheel.
Hierdoor wordt duidelijk dat deze beschildering niet alleen onbeholpener is
doch ook van vroegeren tijd. Hier een Christophorus als hoofdpersoon zijner mythe.
Ginds temidden der afgebeelde doorbrekende werkelijkheid van het leven, aan de
grens der middeleeuwen.
Deze vroege muurbeschildering munt niet uit door een gedetailleerde teekening,
die alle onderdeelen in eene goede onderlinge verhouding weergeeft. Ze is het werk
van een eenvoudig schilder, die evenwel door de eigenaardige fijne zachte kleuren,
en de plaatsing van den grooten Christophorus tegenover de kleine boomen en den
kleinen heremiet een aantrekkelijk werk wist te maken, — voor zijn volk een beeld
van den grooten heilige der middeleeuwen.
Den Haag 1921. JACOB POR.
BEWERKTE VUURSTEENEN VAN RYCKHOLT (L.).
Ongeveer halfweg Maastricht—Eysden ligt het dorpje Rijckholt. Vandaar
voert een weg naar het Oosten de heuvels op door het z.g. Rijckholder ravijn naar
het plateau, waar het dorp Ekkel-
rade het meest nabij is.
We gaan nu vooraan aan
den zuidrand van het ravijn een
eind het bosch in en komen bij een
geweldige vuursteenen-massa, die
met onregelmatige ovale omtrek
in zijn grootste lengte ongeveer
50—60 meter is en V2—1V2 M. hoog
(kaartje no. 1). Men vindt er groote
blokken en ook kleinere scherven
en daartusschen een enkel duidelijk
bewerkt exemplaar, doch bijna alle
steenen vertoonen bewerking en
dragen lange slagen. Dat de mooie
exemplaren zoo zeldzaam zijn,
is niet verwonderlijk. Omstreeks
1885 werd het terrein door C. Ubaghs nauwkeurig afgezocht en verzamelde hij
hier en op de naastbijzijnde velden reeds ongeveer twee duizend voorwerpen ').
') M. de Puydt, Matériaux pour 1’histoire primitive et naturelle de 1’homme 3e Serie tome II
1885, p. 449—452; M. de Puydt, Buil. de la Soc. d’Anthrop. de Bruxelles 1886 p. 85; M. de Puydt,
Quelques constatations relatives a la station néolitique de Saint Gertrude. — Rurmonde 1887; Cas. Ubaghs,