DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.55181#0083
Rok 1939
Po zakończeniu roku szkolnego, w czerwcu,
wyjazd na wielkie wakacje. Wielka, szalona ra-
dość. Wakacje w Leszczkowie. Mimo że zawsze
były takie same, to zawsze były atrakcyjne, przez
tę wolność, którą człowiek miał na łąkach, na
polach, w ogrodzie i w ogóle wszędzie. Zaraz po
przyj eździe do Leszczkowa dowiedziałyśmy się, że
w lipcu odbędzie się na terenie Moszkowa obóz
legii akademickiej. To było interesujące. Może ja-
koś uda nam się skontaktować. Już parę dni po
pierwszym lipca przyszło dwóch młodych ludzi
w mundurach i zaprosili nas na ognisko, które
w sobotę miało się odbyć u nich. Pojechaliśmy
wszyscy. Bardzo było zabawne — skecze, śpiewy.
Wracając do domu, Haneczka zapytała mnie:
— Czy zauważyłaś tego lekarza, bruneta?
— Jak mogłam go nie zauważyć — odpowie-
działam — skoro nie spuszczałaś z niego oczu?
— Wiesz on jest bardzo sympatyczny — po-
wiedziała Haneczka — a do tego dowiedziałam
się, jak się nazywa.
— Jak? — spytałam.
— Stanisław Laskowski! Jest z Warszawy.
Na początku naszego pobytu w Warszawie
Haneczka szukała go, ale bez żadnego skutku.
Jeszcze dwa razy byłyśmy zaproszone. Na
bal na zakończenie obozu państwo Platerowie,
właściciele Moszkowa, odstąpili młodym lu-
dziom pierwsze piętro swojego pałacu. Był tam
między innymi duży salon, w którym można
było tańczyć, i wielki taras z krzesłami, stoli-
kami oraz różnymi urządzeniami do siedzenia.
Kłopot był jeden, ogromny. Młodych ludzi
Haneczka Żurowska przebrana za łobuziaka
Haneczka Żurowska przebrana za Żyda
79
Po zakończeniu roku szkolnego, w czerwcu,
wyjazd na wielkie wakacje. Wielka, szalona ra-
dość. Wakacje w Leszczkowie. Mimo że zawsze
były takie same, to zawsze były atrakcyjne, przez
tę wolność, którą człowiek miał na łąkach, na
polach, w ogrodzie i w ogóle wszędzie. Zaraz po
przyj eździe do Leszczkowa dowiedziałyśmy się, że
w lipcu odbędzie się na terenie Moszkowa obóz
legii akademickiej. To było interesujące. Może ja-
koś uda nam się skontaktować. Już parę dni po
pierwszym lipca przyszło dwóch młodych ludzi
w mundurach i zaprosili nas na ognisko, które
w sobotę miało się odbyć u nich. Pojechaliśmy
wszyscy. Bardzo było zabawne — skecze, śpiewy.
Wracając do domu, Haneczka zapytała mnie:
— Czy zauważyłaś tego lekarza, bruneta?
— Jak mogłam go nie zauważyć — odpowie-
działam — skoro nie spuszczałaś z niego oczu?
— Wiesz on jest bardzo sympatyczny — po-
wiedziała Haneczka — a do tego dowiedziałam
się, jak się nazywa.
— Jak? — spytałam.
— Stanisław Laskowski! Jest z Warszawy.
Na początku naszego pobytu w Warszawie
Haneczka szukała go, ale bez żadnego skutku.
Jeszcze dwa razy byłyśmy zaproszone. Na
bal na zakończenie obozu państwo Platerowie,
właściciele Moszkowa, odstąpili młodym lu-
dziom pierwsze piętro swojego pałacu. Był tam
między innymi duży salon, w którym można
było tańczyć, i wielki taras z krzesłami, stoli-
kami oraz różnymi urządzeniami do siedzenia.
Kłopot był jeden, ogromny. Młodych ludzi
Haneczka Żurowska przebrana za łobuziaka
Haneczka Żurowska przebrana za Żyda
79