σΚΑΛΑΔΗΣ »
(Παυσανίου, Αττικών, Η' 5)
Νομοθέτης έν Άθηναις ούδβίς έγνωρίσθη Κα.Ιάόης' των δε γνω-
στών οΰδείς οΰδέ πόρρωθεν συγγενές τούτω όνομα είχε. Καί άπίθανον
μέν ότι προ Δράκοντος η μετά Δράκοντα ένομοθέτησέ τις αμάρτυ-
ρος εις ημάς, άπαράδεκτον δε δλως προκειμένου περί νομοθέτου Αθη-
ναίου δτι αβέβαια φήμη ήκούετο περί αΰτου, ώς φαίνεται δτι εννοεί
ό Παυσανίας γραφών « Καλάδης Άθηναίοις, ώς Λέγεται, νόμους
γράψας)) 1 2 3.
Περί Χαρώνόου μόνον εύρηνται παρά Στεφάνω τω Βυζαντίω'ταυτα'
«Άπό δέ της Ινατάνης Χαρώνδας ό διάσημος των Άβήνησι νομο-
θετώνΤ). Αλλά, τό υπό Πλάτωνος, έν ΠοΛιτεία?, λεγόμενον «Χαρών-
δαν μέν γάρ Ιταλία καί Σικελία (νομοθέτην αγαθόν) καί ημείς Σά-
λωνα», καί τό άρχαϊον σχόλιον «Χαρώνδας έκ Κατάνης πόλεως Σικε-
λίας, διάσημος νομοθέτης των ’Αθηνηθεν έΐθόντων εις Θουρίους έποί-
χωνΤ) άρκουσιν εις πίστωσιν, η ότι έπλανήθη ό Στέφανος, η ότι διε-
φθαρμένον αΰτου τό κείμενον. Καί ό Αριστοτέλης δέ, έν Ποίιτιχοις^,
σαφώς ορίζει ότι «Χαρώνδας ό Καταναΐος τοϊς αΰτου πολίταις (τοϊς
Καταναίοις δηλονότι) καί ταΐς άλλαις ταΐς Χαλκιδικαΐς πόλεσι ταΐς
περί Ιταλίαν καί Σικελίαν» έγένετο νομοθέτης, ούχί τοϊς Άθηναίοις,
καί παρά Διοδώρω τω Σικελιώτγι καί Ήρακλείδιρ καί Αίλιανώ καί
Ί Καρτεάδου του ρη'τορος, οό τίνος βάσις άνδριάντος ευρέθη παρά την ’Αττάλου
Στοάν, δηλονότι εντός της άγορας, τό ό'νομα, πλησιάζον τω έν τω κείμενο) Καΐάδητ:
τάσσεται υπό Αίλιανου (Ποικίλης 'Ιστορίας Γ' 17) παρά τά ονόματα Ζαλεύκου καί
Χαρώνδου καί Σόλωνος. Πλήν ό εκεί περί αύ του λόγος ούχί ώς περί νομοθετου, άλλ’ώς
φιλοσόφου πολιτευσαμένου καί πρεσβεύσαντος καί διασώσαντος τά των Αθηναίων πράγ-
ματα.
2 Έν λέξει Κατάνη.
3 X, 599.
* Β\ Θ', 5.
(Παυσανίου, Αττικών, Η' 5)
Νομοθέτης έν Άθηναις ούδβίς έγνωρίσθη Κα.Ιάόης' των δε γνω-
στών οΰδείς οΰδέ πόρρωθεν συγγενές τούτω όνομα είχε. Καί άπίθανον
μέν ότι προ Δράκοντος η μετά Δράκοντα ένομοθέτησέ τις αμάρτυ-
ρος εις ημάς, άπαράδεκτον δε δλως προκειμένου περί νομοθέτου Αθη-
ναίου δτι αβέβαια φήμη ήκούετο περί αΰτου, ώς φαίνεται δτι εννοεί
ό Παυσανίας γραφών « Καλάδης Άθηναίοις, ώς Λέγεται, νόμους
γράψας)) 1 2 3.
Περί Χαρώνόου μόνον εύρηνται παρά Στεφάνω τω Βυζαντίω'ταυτα'
«Άπό δέ της Ινατάνης Χαρώνδας ό διάσημος των Άβήνησι νομο-
θετώνΤ). Αλλά, τό υπό Πλάτωνος, έν ΠοΛιτεία?, λεγόμενον «Χαρών-
δαν μέν γάρ Ιταλία καί Σικελία (νομοθέτην αγαθόν) καί ημείς Σά-
λωνα», καί τό άρχαϊον σχόλιον «Χαρώνδας έκ Κατάνης πόλεως Σικε-
λίας, διάσημος νομοθέτης των ’Αθηνηθεν έΐθόντων εις Θουρίους έποί-
χωνΤ) άρκουσιν εις πίστωσιν, η ότι έπλανήθη ό Στέφανος, η ότι διε-
φθαρμένον αΰτου τό κείμενον. Καί ό Αριστοτέλης δέ, έν Ποίιτιχοις^,
σαφώς ορίζει ότι «Χαρώνδας ό Καταναΐος τοϊς αΰτου πολίταις (τοϊς
Καταναίοις δηλονότι) καί ταΐς άλλαις ταΐς Χαλκιδικαΐς πόλεσι ταΐς
περί Ιταλίαν καί Σικελίαν» έγένετο νομοθέτης, ούχί τοϊς Άθηναίοις,
καί παρά Διοδώρω τω Σικελιώτγι καί Ήρακλείδιρ καί Αίλιανώ καί
Ί Καρτεάδου του ρη'τορος, οό τίνος βάσις άνδριάντος ευρέθη παρά την ’Αττάλου
Στοάν, δηλονότι εντός της άγορας, τό ό'νομα, πλησιάζον τω έν τω κείμενο) Καΐάδητ:
τάσσεται υπό Αίλιανου (Ποικίλης 'Ιστορίας Γ' 17) παρά τά ονόματα Ζαλεύκου καί
Χαρώνδου καί Σόλωνος. Πλήν ό εκεί περί αύ του λόγος ούχί ώς περί νομοθετου, άλλ’ώς
φιλοσόφου πολιτευσαμένου καί πρεσβεύσαντος καί διασώσαντος τά των Αθηναίων πράγ-
ματα.
2 Έν λέξει Κατάνη.
3 X, 599.
* Β\ Θ', 5.