DOI issue:
Nr. 1
DOI article:Recenzje
DOI article:Sawicka, Stanisława: Dwa katalogi rysunków włoskich ze zbiorów polskich
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.45619#0079
RECENZJE
zbieracza i pozwoliło wydobyć z zapomnienia tę cie-
kawą postać. Album z rysunkami stał się przedmio-
tem opracowania przez M. Mrozińską w czasie jej
pobytu we Włoszech, a karty kodeksu, rbzprute, lecz
nierozcięte i nie naruszone pokazano na specjalnej
wystawie w Mediolanie. Katalog tej wystawy to
następny, VIII t. /wspomnianej wyżej serii, wyda-
wanej przez Istituto di Storia delFArte, Fondazione
Giorgio Cini2.
W przedmowie do katalogu prof. G. Fiocco w go-
rących słowach podnosi zasługi autorki przy wydo-
byciu na jaw postaci Bonoli, podkreślając szczegól-
nie jej wytrwałą pracę, całoroczne usilne poszuki-
wania, które dały w wyniku „un fepertorżo e quasi
un panorama dell’arte lombarda del Seicento, ne-
cessario agli specialisti e utile a tutti”. Zbiory rysun-
ków Bonoli, ujawnione i opracowane przez M. Mro-
zińską mają wartość nie tylko dla poznania sztuki
środowiska mediolańskiego, ale i osoby samego Gior-
gio Bonola — rysowhika, malarza, historyka sztuki
i zbieracza. Na kartach jego kodeksu widnieją bo-
wiem jego ręką pisane komentarze, życiorysy i genea-
logie artystyczne autorów rysunków.
Szczegóły „odkrycia” osoby Bonoli znane są już
z referatu M. Mrozińskiej, wygłoszonego w Stów. Hist.
Sztuki („Biul. Hist. Sztuki” 1960, XXII, nr 1, s. 109
i n.). Dalsze omówienie tej kolekcji i wyniki kon-
tynuowanych studiów zapowiedziane są przez autor-
kę w Roczniku Muz. Nar. w Warszawie.
We wstępie do katalogu autorka charakteryzuje
Mediolan, jako ważne centrum kolekcjonerstwa Cin-
que- i Seicenta. Charakteryzując zbiory ówczesnych
kolekcjonerów M. Mrozińska zajmuje się też ich od-
działywaniem oraz podkreśla ich wielką wartość
dokumentarną (np. projekty i modele gromadzone
w Museo del Duorno w związku z budową kościołów
i z ich wystrojem rzeźbiarskim i malarskim, czy
w S. Maria presso S. Celso).
Zasługuje na uwagę zastosowany przez Bonolę
układ chronologiczny (prze'z późniejsze przemiesz-
czanie rysunków nieco zaciemniony) oraz własne no-
tatki Bonoli nie pozbawione cech osobistych: danych
biograficznych i własnych sądów. Niełatwym zada-
niem, wymagającym wielkiego wkładu pracy i dużej
erudycji było zidentyfikowanie 110 rysunków zawar-
tych w dzisiejszym albumie Bonoli, stanowiącym
zresztą .tylko fragment jego dawnych zbiorów. Ry-
sunki te reprezentują zasadniczo środowisko lom-
2 I Disegni del Codice Bonola del Museo di Varsavia.
Catalogo della Mostra a cura di Maria Mrozińska.
Preisentazi one di G. Fiocco. Fondaizione Giorgio Cini...
Cataloghi di Mostre. 8. Venezia 1959, s. 148, tabl. 88.
U. 4. Gaspare Diziani, Mądrość (?) i Czas odkrywają
Prawdę. Rys. piórem, pędzlem i sangwiną
(244 X 188 mm). Gdańsk, Muz. Pomorskie. Z dawnej
kolekcji Kabrun.
bardzkie XVI—XVII w. Wszystkie nazwiska artystów
zidentyfikowanych (ponad 60) opatrzono, krótkim ży-
ciorysem i zwięzłą charakterystyką twórczości, a ry-
sunki, oprócz zwykłych szczegółów opisowych, mają
komentarz, zawierający często powiązania z malar-
stwem czy rzeźbą, a nierzadko i artystyczną ocenę.
Wśród reprezentowanych w kolekcji artystów do-
minuje oczywiście środowisko lombardzkie; wymie-
nić by można Camiilla Bocaccino, dwa rysunki Zło-
żenie do Grobu L. Gambara, interesujący rysunek
rzeźbiarza Annibale Fontana: szkice do aniołów-
kariatyd, rysunki Carla Antonia Rossi, G. B. Crespi.
Interesujący rysunek artystki mediolańskiej Fede
Galizia (zm. 1631?) — postać kobieca z kądzielą
i wrzecionem, nasuwa myśl o dalekim echu twór-
czości współczesnego artystce Jacques Bellange.
O świetnym rysunku Pier Francesco Mazzucchelli,
zw. II Morazzone — św. Sebastian słusznie M. Mro-
zińska pisze „che anticipa il Prometeo di Salwator
Rosa e sembra annunziare Goya”; na marginesie zaś
wydobywa ciekawy szczegół kontaktów tego pierw-
szego barokowego malarza lombardzkiego z Luigi
69
zbieracza i pozwoliło wydobyć z zapomnienia tę cie-
kawą postać. Album z rysunkami stał się przedmio-
tem opracowania przez M. Mrozińską w czasie jej
pobytu we Włoszech, a karty kodeksu, rbzprute, lecz
nierozcięte i nie naruszone pokazano na specjalnej
wystawie w Mediolanie. Katalog tej wystawy to
następny, VIII t. /wspomnianej wyżej serii, wyda-
wanej przez Istituto di Storia delFArte, Fondazione
Giorgio Cini2.
W przedmowie do katalogu prof. G. Fiocco w go-
rących słowach podnosi zasługi autorki przy wydo-
byciu na jaw postaci Bonoli, podkreślając szczegól-
nie jej wytrwałą pracę, całoroczne usilne poszuki-
wania, które dały w wyniku „un fepertorżo e quasi
un panorama dell’arte lombarda del Seicento, ne-
cessario agli specialisti e utile a tutti”. Zbiory rysun-
ków Bonoli, ujawnione i opracowane przez M. Mro-
zińską mają wartość nie tylko dla poznania sztuki
środowiska mediolańskiego, ale i osoby samego Gior-
gio Bonola — rysowhika, malarza, historyka sztuki
i zbieracza. Na kartach jego kodeksu widnieją bo-
wiem jego ręką pisane komentarze, życiorysy i genea-
logie artystyczne autorów rysunków.
Szczegóły „odkrycia” osoby Bonoli znane są już
z referatu M. Mrozińskiej, wygłoszonego w Stów. Hist.
Sztuki („Biul. Hist. Sztuki” 1960, XXII, nr 1, s. 109
i n.). Dalsze omówienie tej kolekcji i wyniki kon-
tynuowanych studiów zapowiedziane są przez autor-
kę w Roczniku Muz. Nar. w Warszawie.
We wstępie do katalogu autorka charakteryzuje
Mediolan, jako ważne centrum kolekcjonerstwa Cin-
que- i Seicenta. Charakteryzując zbiory ówczesnych
kolekcjonerów M. Mrozińska zajmuje się też ich od-
działywaniem oraz podkreśla ich wielką wartość
dokumentarną (np. projekty i modele gromadzone
w Museo del Duorno w związku z budową kościołów
i z ich wystrojem rzeźbiarskim i malarskim, czy
w S. Maria presso S. Celso).
Zasługuje na uwagę zastosowany przez Bonolę
układ chronologiczny (prze'z późniejsze przemiesz-
czanie rysunków nieco zaciemniony) oraz własne no-
tatki Bonoli nie pozbawione cech osobistych: danych
biograficznych i własnych sądów. Niełatwym zada-
niem, wymagającym wielkiego wkładu pracy i dużej
erudycji było zidentyfikowanie 110 rysunków zawar-
tych w dzisiejszym albumie Bonoli, stanowiącym
zresztą .tylko fragment jego dawnych zbiorów. Ry-
sunki te reprezentują zasadniczo środowisko lom-
2 I Disegni del Codice Bonola del Museo di Varsavia.
Catalogo della Mostra a cura di Maria Mrozińska.
Preisentazi one di G. Fiocco. Fondaizione Giorgio Cini...
Cataloghi di Mostre. 8. Venezia 1959, s. 148, tabl. 88.
U. 4. Gaspare Diziani, Mądrość (?) i Czas odkrywają
Prawdę. Rys. piórem, pędzlem i sangwiną
(244 X 188 mm). Gdańsk, Muz. Pomorskie. Z dawnej
kolekcji Kabrun.
bardzkie XVI—XVII w. Wszystkie nazwiska artystów
zidentyfikowanych (ponad 60) opatrzono, krótkim ży-
ciorysem i zwięzłą charakterystyką twórczości, a ry-
sunki, oprócz zwykłych szczegółów opisowych, mają
komentarz, zawierający często powiązania z malar-
stwem czy rzeźbą, a nierzadko i artystyczną ocenę.
Wśród reprezentowanych w kolekcji artystów do-
minuje oczywiście środowisko lombardzkie; wymie-
nić by można Camiilla Bocaccino, dwa rysunki Zło-
żenie do Grobu L. Gambara, interesujący rysunek
rzeźbiarza Annibale Fontana: szkice do aniołów-
kariatyd, rysunki Carla Antonia Rossi, G. B. Crespi.
Interesujący rysunek artystki mediolańskiej Fede
Galizia (zm. 1631?) — postać kobieca z kądzielą
i wrzecionem, nasuwa myśl o dalekim echu twór-
czości współczesnego artystce Jacques Bellange.
O świetnym rysunku Pier Francesco Mazzucchelli,
zw. II Morazzone — św. Sebastian słusznie M. Mro-
zińska pisze „che anticipa il Prometeo di Salwator
Rosa e sembra annunziare Goya”; na marginesie zaś
wydobywa ciekawy szczegół kontaktów tego pierw-
szego barokowego malarza lombardzkiego z Luigi
69