Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (23.1961)

JAN GLINKA

Jan Klemens Branicki
do Józefa Kurdwanowskiego
Listów or. 53 z lat 1728—1763
Dyktowane i autografy
AGAD, Archiwum Roskie, nr 34.158

3
Warszawa, 8 IV 1732
-Boazeryją w gabinecie i przed żółtym poko-
jem proszę kazać robić. Jeżeli P. Deybel nie będzie
mógł być tam, będę się starał o człowieka do posta-
wienia .pieca, aby go posłać; jeżeli go zaś nie będzie
można dostać, to i swoi mularze będą musieli sta-
wić. -Mularzów do Tykocina, ile kiedy ich tam
na czas długi .potrzeba, dać i .pozwolić nie mogę; niech
w Białymstoku robią.-Stołki żółtą skórą obite
do tego tylko pokoju, gdzie jadamy; ale żółtych stoł-
ków trzeba, żeby było, dwa tuziny.-
12
Warszawa, 19 IV 1738
Rozmówiwszy się tu z JMPanem kapitanem Deyb-
lem w okolicznościach wszelkich, do robót białostoc-
kich ściągających się, tak o. nich opisuję WMPanu.
Teraz wprędce kamieni trzydzieści na gzyms sprowa-
dzone będą do Białegostoku. Posyła przy nich kamie-
niarz czeladnika jednego, aby tymczasem co może
obrabiał. Za niedziel dwie, aby podwód dwie tu sta-
nęło, pisałem do JMPana komisarza, na których dwóch
czeladzi znowu kamieniarz odeśle, sam zaś za nie-
dziel cztyry ruszy się do Białegostoku z resztą kamie-
ni, po które ma przychodzić cztyrdzieści siedm pod-
wód, jakom także o to pisał do JMPana komisarza.
Obrabianie kamieni żmudne ma być, bo ledwie dwie
sztuki na tydzień jeden człowiek obrobić może. Przy-
jadą także razem z kamieniarzem tamże sztukatier
alias sculptor i marmerniik, co będzie marmeryzował
łazienkę. Kontrakt sztukatiera posyłam WMPanu, na
herby uczyniony. Inne roboty będą musiały mieć osob-
ne postanowienie. Marmernikowi dałem ad rationem
czerwonych złotych dziesięć; nie masz z nim żadnego
kontraktu do dalszego postanowienia. Kamieniarz
chce razem sprowadzić odrzwia, ale że na podwodach
dla ciężkości kamieni sprowadzone być nie mogą,
znajduję ten sposób, abyś WMPan dwa wozy fabrycz-
ne kazał opatrzyć dobrze i do nich dać drabiny, do
tych zaś wozów koni furmańskich sześć P. koniuszy
dysponuje, a dwa z ogrodowych koni wybrać, aby po
cztyry konie obadwa wozy były i trzeba, wybrawszy
konie ogrodowe, tygodniem przed pójściem w drogę
postawić kazać na stajni, obroku dodać i aby nimi
nie pracowano, ponieważ pójdą w drogę.-Ka-
mieniarzowi od odrzwi .reszty co należy, dokument
JMPana Deybla, który się posyła WMPanu, informo-
wać będzie. Względem tych wszystkich rzemieślników
22 Jan Henryk Klemim, długoletni oficer i w 1. 1758—68
dowódca regimentu pieszego buławy wielkiej koronnej,
architekt w usługach J. K. Branickiego, wykonawca wielu
robót budowlanych, niekiedy autor projektów. Będąc stale
zatrudniony w rezydencjach i fundacjach Branickiego,
pracował również okresowo przy budowie pałaców sapie-

i kamieni propter meliorem informationem chciej
WMPan, proszę, z JMPanem kapitanem Deyblem co
poczta korespondować. Ponieważ zaś odrzwia z jednej
tylko strony kamienne będą, to. jest od dziedzińca
i gzyms, za czym na drugą stronę odrzwia takież dę-
bowe kazać zrobić. JMPanu kapitanowi Klemmo-
wi22 mówić chciej WMPan, aby dał abrys taki, jak
dał na kamienne odrzwia, i stolarzom kazać robić.
O ślusarza, czeladnika staraliśmy się; żadną miarą
dostać go nie można było i nie widzę inszego sposobu,
tylko do Królewca posłać pod wodę jedną dla sprowa-
dzenia czeladnika jakiego i posłać mu także na drogę
ze dwadzieścia tynfów, tak radzi tutejszy ślusarz.
Względem którego czeladnika pisze JP. kapitan Deybel
list do jednego tam kupca, który posyłam WMPanu.
A Szymona ślusarza23 dozierać należycie, aby nie
próżnował i nie upijał się, ale robił należycie swoją
robotę. Tutejszy ślusarz, jak zjedzie do Białegostoku,
obiecuje zamki te, co Szymon robił, poprzybijać do
okien, bo ja rozumiem, że Szymon sam nie potrafi
dobrze przybić okowy do okien.
Zdałoby mi się ważne kupić świnię ołowiu w Kró-
lewcu, bo będzie rozchód na ołów znaczny tak do
okien, jako też do zalewania klamrów. Wziąłem re-
zolucyją o szkła do okien pisać do Gdańska do
JPana Wielkiewicza i posłałem na miarę, aby według
niej angielskiego szkła kupił; będzie to drożej, ale
łatwiej go w Gdańsku dostanie.
Jeżeli tam będzie potrzeba albo wołów, albo koni
podjezdków do roboty, to napisać do JPana komisa-
rza albo do Pana Smulskiego, to się postarają o nie.
[Dopisek dyktowany] JP. kapitan Potocki według
dyspozycyjej mojej, którą stąd odbiera, ma oddać do
rąk WMPana tysiąc cztyrysta kilkadziesiąt złotych,
z których WPPan dasz na olej co potrzeba, reszta
niech się zostanie na inne potrzeby u WMPana.
13
Stanąłem szczęśliwie w dobrym z łaski Bożej zdro-
wiu w Wrocławiu, non intermitto odezwać się WMPa-
nu z tego miejsca, prosząc go, abyś raczył punktual-
nie korespondować ze mną i donosić mi chciał de
progressu robót, które rozumiem że pod ten czas
znacznie accreverunt, kiedy tak piękna służy pogoda.
W drodze zdarzył mi się snycerz zapisany do War-
szawy na robotę. Tegom namówił, aby do Białegosto-
ku jechał i dałem mu na rękę; obiecał mi się tedy
i pisałem tak do JMPana kapitana Deybla-
Majster do marmoryzowania w Warszawie za-
mówiony. Jak stanie w Białymstoku, niech robi co ma
robić i jak się zdać będzie robota jego, proszę mi
oznajmić. Przyjąłem ja tu jednego sztukatiera barzo
dobrego. Nie tak dla robót białostockich, jako dla
dokończenia ołtarzów w Tyczynie, którego chyba, na-
zad z Drezna powracając, przywiozę z sobą.
[Dopisek własnoręczny] Czekam de vos nouvelles
de vóstre sante i jak tam roboty idą...24 Employez
żyńskich w Boćkach 1741—46, w Kosowie 1744; w Warsza-
wie przy ul. Zakroczymskiej 1747, w Dereczynie 1756 r.
(Glinka, Źródła do historii sztuki, jw.).
23 Szymon był jednym z najzdolniejszych ślusarzy dwor-
skich w Białymstoku (jw.).
24 Dwa wyrazy nieczytelne.

388