Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (23.1961)

JAN GLINKA

kaz Pański, pragnie przysłużyć się abrysem także
oranżeryi wołczyńskiej.-
Warszawa, 21II1750
—■ — Do P. majora Deybla względem mularza do-
skonałego i znającego się na abrysach posyłałem.
Powiedział, że spodziewa się tu jednego w tym ty-
godniu z drogi i obstalować go obiecuje.-
Warszawa, 7 III 1750
—-—'O majstra mularza dobrego do fundamentów
i sklepienia, zostając jeszcze sub cura medicorum, choć
sam nie mogę dotrzeć do JMPana Jaućha i majora
Deybla, przecież przez posłańców przypominać im nie
omieszkiwam. JMPana zaś Póppelmanna34 o to pro-
sić niepodobna, ponieważ już wraz z życiem architek-
turę swoją circulo aeternitatis zakończył, którego ciało
publicznie wczoraj po południu poprowadzono z licz-
ną asystencyją żołnierzy od regimentu gwardyi i grafa
Briihla, gdzie przy pochowaniu jego na klerkowie
trzy razy z ręcznej strzelby gwardyja dała ognia
i puszkarze dziewięć razy z armat.-
Warszawa, 14 III 1750
-List od JMPana majora Deybla przyłączam,
który dobrego mularza obstalował i tegoż samego
JMP. generał Jauch rekomenduje.
Warszawa, 4 IV 1750
--Major Deybel już skontraktowal mularza
majstra na tydzień od następującego poniedziałku po
talarów trzy. — —
Warszawa, 17 VII 1752
JMP. kapitan Hiż 35 *, co targował marmur na biuro,
nie jest ten, który pojechał -do Białegostoku, ale naj-
starszy z między wszystkich braci, który zawsze dla
JO. księżny wojewodziny ruskiej i innych panów
każę rabiać biura, stoliki i inne necessaria. Lubo ten
marmur na biuro jest przez niego akordowany za
cz. zł. 12 u P. Deyblowej, a kamieniarz od przyrżnię-
cia onego za cz. zł. 3, jednak powiedział wczoraj
JP. kapitan Hiż, że można będzie-co mniej dać
jeżeli się taniej zgodzi z nią JP. Karaś za dwa takież
marmury dla JO. Państwa kasztelanostwa krakow-
skich na stoliki. Pomieniony JP. kapitan powiedział,
że jeszcze-JMPani majorowa Deyblowa ma
marmur drugi, podobny do obranego, ale nadpadały,
który podejmuje się kamieniarz tak pięknie zakito-

wać, że nie będzie znać rysy, a ten marmur z racyl
nadpsucia kilką czerwonymi złotymi taniej przyń-
dzie. —- —
J. K. Branidki, wojewoda krakowski, hetman wielki
koronny, do Ignacego Koziebrodzkiego, swego rezy-
denta warszawskiego
AGAD, Archiwum Boskie 78, kopiarz 14, .s. 92
Wołczyn, 16 III 1755
—• —• Proszę JMPana generał majora Mokronoskie-
go38, piszę i do Pana Fontany, ale WMPan miej sta-
ranie wypytać się, jeżeliby nie trafił się jaki czło-
wiek poććiwy, na architekturze znający się, z czela-
dzi nieboszczyka Deybla czyli Jaucha, żeby mógł być
u mnie na miejscu Pana Sękowskiego37, już prawie
bez nadziei życia będącego. Tylko żeby był człowiek
przystojny i nade wszystko po polsku rozumiejący
i mówić umiejący. Staraj się WMPan i jak będziesz
mógł najprędzej tego człeka wynaleźć, daj mi znać.
Pan kapitan Ricaud38, aby nieodkładnie przyjeżdżał
do Białegostoku; opowiedz mu WMPan wolę moją
i list przyłączony oddaj.-
I. Koziebrodzki do J. K. Branickiego
AGAD, Archiwum Roskie nr 10.18
Warszawa, 24 III 1755
—• — Wszędzie tu starałem się i wypytywałem-
o ludzi po nieboszczyku Póppelmannie, Jauchu
i Deyblu pozostałych. Wszyscy popochodzili w służby,
między którymi najlepszego i najzdolniejszego do
usług Pańskich, nazywającego się Kreyc, w Wołczy-
nie będącego, na miejsce Pana Sękowskiego być sądzi
JP. Fontana, ale by trzeba o ustąpienie onego pisać
do JO. Ks. JMci kanclerza litewskiego39-
H. Lichomski, burgrabia pałacu J. K. Branickiego
w Warszawie
do J. K. Branickiego
AGAD, Archiwum Roskie, nr 11.66
Warszawa, 24 III 1755
Według rozkazu JWPana staram się-człowie-
ka -architekturę rozumiejącego, młodego, po
polsku żeby umiał-

34 Pepelman — Or. Karol Fryderyk Pbppelmann.
35 kapitan Jesz — Or. Właściwie Hiche (fr.), z pol-
ska : Hiż.
3S Andrzej Mokronoski, przyjaciel Branickiego, później-
szy wojewoda mazowiecki.
37 Józef Sękowski al. Senkowski, technik budowlany
w Białymstoku,, zm. 24.IX.1755. Mylne są wiadomości o nim,
podane przez S. Łozę (Architekci i budowniczowie w Pol-
sce, Warszawa 1954, s. 279), przedstawiają bowiem pomiesza-

nie szczegółów biograficznych dwu Sękowskich: Józefa,
o którym tutaj mowa, i syna jego, Jana, kapitana regi-
mentu pieszego b. w. k. i architekta, zm. 29.IX.1780 (jw.).
38 Piotr Ricaud de Tirregaille, inżynier, w 1753 r.
projektował i zakładał w Białymstoku wodotryski.
J. K. Branicki nie dopuszczał go do współpracy w bu-
downictwie, którym dysponował (jw.).
39 Fryderyk Michał (potocznie Michał) Czartoryski,
kanclerz w. lit.