Jeszcze słowo o warszawskim sztycharzu Marstallerze
265
Les Monftres! voila larecompen/e
12. G. J. Marstaller według akwaforty
nieokreślonego grafika francuskiego, na
podstawie rysunku Gravelota, Ilustracja do
Belizariusza Marmontela, Warszawa 1769,
1779, 1787, miedzioryt z akwafortą
(Belizariusz w domu). Biblioteka Narodowa
13. Nieokreślony rytownik francuski według
rysunku Gravelota, Ilustracja do Belizariusza
Marmontela, Paryż 1767, akwaforta
(Belizariusz w domu). Biblioteka Narodowa
W Warszawie ukazały się trzy „ozdobione kopersztychami" edycje Belizariusza: dwie
pierwsze w 1769 i 1779 r., „u Jana Augusta Posera Księgarza Warszawskiego", trzecia
w 1787 r. „w Drukarni P. Dufour, Konsyliarza Nadwornego J. K. Mci, Dyrektora Drukarni
Prześwietney Szkoły Rycerskiej"17. Wszystkie wydania tej książki zawierają miedzioryty
(częściowo wspomagane akwafortą), wykonane przez Marstallera, lecz bez żadnej sygna-
tury artysty. W stosunku do rycin z pierwszego wydania paryskiego (1767) są one nieco
większe formatem, lecz wierne w kompozycji oraz w treści napisów, przetłumaczonych
na polski z łaciny i języka francuskiego.
(BN. XVIII.2.19119): lipskie z 1767 r., „bey Siegfried Lebrecht Crusius", z akwafortami w lustrzanym odbiciu, sygno-
wanymi przez J. F. Bausego, C. Crusiusa, C. G. Geysera, 1. M. Stocka (BN, XVIII.1.31623); lipskie z 1768 r., u tegoż
wydawcy, z akwafortami w lustrzanym odbiciu, sygnowanymi przez C. Crusiusa (BN, XVIII.1.22975); lipskie z 1770 r.,
u tegoż wydawcy, z akwafortami częściowo w lustrzanym odbiciu, niesygnowanymi (BN, XVIII.1.31860); dwie edycje
londyńskie z 1780 r., z niesygnowanymi akwafortami, trawionymi na dwóch różnych zespołach matryc (BN,
XVIII.1.12244, XVIII.1.21384).
17 K. ESTREICHER, op. cit., t. 22, Krakówl908, s. 183. Egzemplarze w BN: XVIII.1.2450 (ed. 1769), W. 1.9529 (ed.
1779), XVIII.1.1477, XVIII.1.1517 i XVIII.1.2493 (ed. 1787).
265
Les Monftres! voila larecompen/e
12. G. J. Marstaller według akwaforty
nieokreślonego grafika francuskiego, na
podstawie rysunku Gravelota, Ilustracja do
Belizariusza Marmontela, Warszawa 1769,
1779, 1787, miedzioryt z akwafortą
(Belizariusz w domu). Biblioteka Narodowa
13. Nieokreślony rytownik francuski według
rysunku Gravelota, Ilustracja do Belizariusza
Marmontela, Paryż 1767, akwaforta
(Belizariusz w domu). Biblioteka Narodowa
W Warszawie ukazały się trzy „ozdobione kopersztychami" edycje Belizariusza: dwie
pierwsze w 1769 i 1779 r., „u Jana Augusta Posera Księgarza Warszawskiego", trzecia
w 1787 r. „w Drukarni P. Dufour, Konsyliarza Nadwornego J. K. Mci, Dyrektora Drukarni
Prześwietney Szkoły Rycerskiej"17. Wszystkie wydania tej książki zawierają miedzioryty
(częściowo wspomagane akwafortą), wykonane przez Marstallera, lecz bez żadnej sygna-
tury artysty. W stosunku do rycin z pierwszego wydania paryskiego (1767) są one nieco
większe formatem, lecz wierne w kompozycji oraz w treści napisów, przetłumaczonych
na polski z łaciny i języka francuskiego.
(BN. XVIII.2.19119): lipskie z 1767 r., „bey Siegfried Lebrecht Crusius", z akwafortami w lustrzanym odbiciu, sygno-
wanymi przez J. F. Bausego, C. Crusiusa, C. G. Geysera, 1. M. Stocka (BN, XVIII.1.31623); lipskie z 1768 r., u tegoż
wydawcy, z akwafortami w lustrzanym odbiciu, sygnowanymi przez C. Crusiusa (BN, XVIII.1.22975); lipskie z 1770 r.,
u tegoż wydawcy, z akwafortami częściowo w lustrzanym odbiciu, niesygnowanymi (BN, XVIII.1.31860); dwie edycje
londyńskie z 1780 r., z niesygnowanymi akwafortami, trawionymi na dwóch różnych zespołach matryc (BN,
XVIII.1.12244, XVIII.1.21384).
17 K. ESTREICHER, op. cit., t. 22, Krakówl908, s. 183. Egzemplarze w BN: XVIII.1.2450 (ed. 1769), W. 1.9529 (ed.
1779), XVIII.1.1477, XVIII.1.1517 i XVIII.1.2493 (ed. 1787).