191
Pożegnanie Mistrza.
Lech Kalinowski (1920-2004)*
Anonimowy autor greckiego Fizjologa
w IV(?) wieku napisał, że lwięta rodzą się
martwe i dopiero na trzeci dzień ich ojciec
ożywiaje swym tchnieniem. Ukazujące ten moment
niewielkie przedstawienie w medalionie zdobiącym
jedną z bordiur rozdzielających sceny z życia rodzi-
ców Matki Boskiej, Jej samej i Jezusa, którymi oko-
ło r. 1305 Giotto di Bondone pokrył ściany kaplicy
Scrovegnich w Padwie, przyjaciele i uczniowie Pro-
fesora Lecha Kalinowskiego wybrali na okładkę
księgi pamiątkowej, dedykowanej Mu w osiemdzie-
sięciolecie urodzin. Ta właśnie scenka w symbolicz-
nym skrócie pokazuje rolę, jaką w krakowskiej -
i nie tylko krakowskiej - historii sztuki przez dzie-
sięciolecia odgrywał Profesor.
Urodzony w Krakowie 12 września 1920, Lech
Kazimierz Hieronim Kalinowski młodość spędził
w Lublinie. Po uzyskaniu matury w prowadzonym
przez jezuitów znanym gimnazjum w Chyrowie,
wr. 1938 podjął, przerwane po roku wybuchem woj-
ny, studia historii sztuki na Uniwersytecie Jana Ka-
zimierza we Lwowie, gdzie katedrą tego przedmiotu
kierował prof. Władysław Podlacha. Nieprzeciętny-
mi uzdolnieniami zwrócił na siebie uwagę ówcze-
snej docent Karoliny Lanckorońskiej (1898-2002),
która w Nim, podówczas studencie I roku, widziała
swego przyszłego asystenta; ponowne ich spotkanie
w r. 1959 w Londynie dało początek bliskiej przy-
jaźni, trwającej aż do końca jej długiego życia. Po
przerwie wojennej studia kontynuował na Uniwer-
sytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie na semina-
rium Adama Bochnaka podjął badania nad gotycką
rzeźbą Pieta w kościele św. Barbary w Krakowie.
Doprowadziły one do powstania dwóch rozpraw:
Pochodzenie i powstanie Piety średniowiecznej, na
podstawie której uzyskał w r. 1949 magisterium,
i Ze studiów nad Mistrzem Pięknych Madonn, w tym
* Panu Profesorowi Jerzemu Gadomskiemu dziękuję za
przyjacielskie udostępnienie maszynopisu obszernego ne-
krologu Lecha Kalinowskiego, przeznaczonego do „Folia
Historiae Artium", gdzie zostanie opublikowana pełna bi-
bliografia Profesora Lecha Kalinowskiego.
samym roku przyjętą przez prof. Bochnaka jako dy-
sertacja doktorska.
Już we wrześniu 1945 jako student podjął obo-
wiązki asystenta-wolontariusza w Zakładzie Historii
Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego, a cztery lata
później został - po uzyskaniu magisterium - zatrud-
niony na stanowisku asystenta. Odtąd, mianowany
w r. 1955 docentem, mimo dwukrotnych propozycji
objęcia katedry w Stanach Zjednoczonych aż do
przejścia na emeryturę w r. 1990 związał się na stałe
z Zakładem (od 1956 Instytut) Historii Sztuki, prze-
chodząc wszystkie kolejne szczeble kariery uniwer-
syteckiej do profesury zwyczajnej (1977) włącznie
i kierując od r. 1960 Katedrą (później Zakład) Histo-
rii Sztuki Średniowiecznej. W Instytucie, gdzie do
końca życia zachował własny gabinet, działał nadal
jako emeryt, przewodnicząc przez wiele lat jego Ra-
dzie Naukowej i opiekując się biblioteką. Ponadto
Pożegnanie Mistrza.
Lech Kalinowski (1920-2004)*
Anonimowy autor greckiego Fizjologa
w IV(?) wieku napisał, że lwięta rodzą się
martwe i dopiero na trzeci dzień ich ojciec
ożywiaje swym tchnieniem. Ukazujące ten moment
niewielkie przedstawienie w medalionie zdobiącym
jedną z bordiur rozdzielających sceny z życia rodzi-
ców Matki Boskiej, Jej samej i Jezusa, którymi oko-
ło r. 1305 Giotto di Bondone pokrył ściany kaplicy
Scrovegnich w Padwie, przyjaciele i uczniowie Pro-
fesora Lecha Kalinowskiego wybrali na okładkę
księgi pamiątkowej, dedykowanej Mu w osiemdzie-
sięciolecie urodzin. Ta właśnie scenka w symbolicz-
nym skrócie pokazuje rolę, jaką w krakowskiej -
i nie tylko krakowskiej - historii sztuki przez dzie-
sięciolecia odgrywał Profesor.
Urodzony w Krakowie 12 września 1920, Lech
Kazimierz Hieronim Kalinowski młodość spędził
w Lublinie. Po uzyskaniu matury w prowadzonym
przez jezuitów znanym gimnazjum w Chyrowie,
wr. 1938 podjął, przerwane po roku wybuchem woj-
ny, studia historii sztuki na Uniwersytecie Jana Ka-
zimierza we Lwowie, gdzie katedrą tego przedmiotu
kierował prof. Władysław Podlacha. Nieprzeciętny-
mi uzdolnieniami zwrócił na siebie uwagę ówcze-
snej docent Karoliny Lanckorońskiej (1898-2002),
która w Nim, podówczas studencie I roku, widziała
swego przyszłego asystenta; ponowne ich spotkanie
w r. 1959 w Londynie dało początek bliskiej przy-
jaźni, trwającej aż do końca jej długiego życia. Po
przerwie wojennej studia kontynuował na Uniwer-
sytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie na semina-
rium Adama Bochnaka podjął badania nad gotycką
rzeźbą Pieta w kościele św. Barbary w Krakowie.
Doprowadziły one do powstania dwóch rozpraw:
Pochodzenie i powstanie Piety średniowiecznej, na
podstawie której uzyskał w r. 1949 magisterium,
i Ze studiów nad Mistrzem Pięknych Madonn, w tym
* Panu Profesorowi Jerzemu Gadomskiemu dziękuję za
przyjacielskie udostępnienie maszynopisu obszernego ne-
krologu Lecha Kalinowskiego, przeznaczonego do „Folia
Historiae Artium", gdzie zostanie opublikowana pełna bi-
bliografia Profesora Lecha Kalinowskiego.
samym roku przyjętą przez prof. Bochnaka jako dy-
sertacja doktorska.
Już we wrześniu 1945 jako student podjął obo-
wiązki asystenta-wolontariusza w Zakładzie Historii
Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego, a cztery lata
później został - po uzyskaniu magisterium - zatrud-
niony na stanowisku asystenta. Odtąd, mianowany
w r. 1955 docentem, mimo dwukrotnych propozycji
objęcia katedry w Stanach Zjednoczonych aż do
przejścia na emeryturę w r. 1990 związał się na stałe
z Zakładem (od 1956 Instytut) Historii Sztuki, prze-
chodząc wszystkie kolejne szczeble kariery uniwer-
syteckiej do profesury zwyczajnej (1977) włącznie
i kierując od r. 1960 Katedrą (później Zakład) Histo-
rii Sztuki Średniowiecznej. W Instytucie, gdzie do
końca życia zachował własny gabinet, działał nadal
jako emeryt, przewodnicząc przez wiele lat jego Ra-
dzie Naukowej i opiekując się biblioteką. Ponadto