124
AGNIESZKA WOŁOWICZ
?Ubbp.r rpnrł' f?p,n ^;rr rufirk/t : [t'U; tJjrdu
f Urtt ^rjlrlXri .
Verwandlungen des Ovidii:
in zweyhundert und sechs-
2. Jowisz i Antiope, zycińu
Z UfążU Jo/7U7777U UWcAa
U77^gi777ń. e&z/
und zwantzig Kupffen
/e^7*M77/ec/e7T.
A/YZZZ.SU, Die
/utiń/oUd/
sie, bo w 1732 r., powstał cykl obrazów, dekorujących Antygabinet Królowej, również
inspirowany „Metamorfozami. Na ośmiu malowidłach ukazano: „Satyra i Antiope", „Po-
rwanie Europy", „Ledę i łabędzia", „Uwiedzenie Kallisto", „Uwiedzenie Prozerpiny",
„Uwiedzenie Eginy", „Danae", „Asterię i orła"U
Pałac w Wilanowie był przedmiotem badań wielu historyków sztuki, żeby wymienić
tylko najważniejszych: Jarosława Wojciechowskiego, Juliusza Starzyńskiego, Piotra Boh-
dziewicza, Mariusza Karpowicza czy Wojciecha Fijałkowskiego^. W swoich pracach
zajmowali się oni historią i dziejami obiektu, jego architekturą, wystrojem wnętrz i wypo-
sażeniem. Szczegółowej analizie poddano program ikonograficzny obu fasad i dekoracji
wnętrz pałacowych. Pomimo znacznej ilości opracowań, dotychczas nie została gruntow-
nie przebadana dekoracja stiukowa archiwolt skrzydeł bocznych rezydencji. Nieliczne
informacje na ich temat ograniczały się do określenia czasu ich powstania, podania na-
zwisk sztukatorów, względnie na wymienieniu tytułów przedstawień*^.
7?og;'nz'e, Mnzy, Jłac/zantłz, red. Ewa BIRKENMAJER, [katalog wystawy: Muzeum Pałac w Wilanowie], Warszawa
1999, s. 34.
Warto wymienić m. in. prace: Jarosław WOJCIECHOWSKI, TYdac JHYanowsA' i jego oAecna 7-e.Pazz7V7c/u, Warszawa
1928; Juliusz STARZYŃSKI, JFdanów. Dzz'e/'e Andowy pa/acn za Jana 777, Warszawa 1976; BOHDZIEWICZ, Kcue-
spondenc/a a7As'7yczna JJźAiezy JzenznuYJze/'...; KARPOWICZ, ózPzła i%7Yzawy...; id., óztzzła oświeconego s'a7^nzaĄ-
z/77 77.' anĄłz'zac/'a /' A/awcy^<r/4 w śz^odowHU war^zaws*łÓ77 czadów Jana 777, Warszawa 1986; FIJAŁKOWSKI,
JHYanów. 7?ezp7enc/'a Uó/a...; id., IH/anów, Warszawa 1984; id., RWanów daw77y i wspó/czesnzy, Warszawa 1985; id,
„Regia solis erat... Ze studiów nad symboliką dekoracji wnętrz pałacu w Wilanowie", J?ńde7yn TJz'Vorzz ózlzzłz', R. 36,
1974; id., „Jan III Sobieski's Villa Nova and its Artistic Programme", [w:] 77?e Tlazupne H'da.' s'zzA7/7*Aan and co7znt7y
reUdence^ c. 7400-7Ó00, red. Barbara ARCISZEWSKA, Warszawa 2009.
^ Barbara MILEWSKA-WAŹBIŃSKA, kozice na ta/Yzy czyd 7a/'e777nz'cepa/acowe/' ja-s'^dy^ [Muzeum Pałac w Wilano-
wie], Warszawa 2008, omawia sceny przedstawione na płaskorzeźbach odnosząc się jedynie do źródeł literackich. Jerzy
Miziołek (zob. Jerzy MIZIOŁEK, Hubert KOWALSKI, Konrad GUTKOWSKI „Metamorfozy Owidiusza w dekora-
cjach pałaców Warszawy i okolic w XVII i XVIII w.", [w:] 7Yd/?c7ve z JH/anów. 777re7*dysYypd77a77ze dadazzza za/ożezź
AGNIESZKA WOŁOWICZ
?Ubbp.r rpnrł' f?p,n ^;rr rufirk/t : [t'U; tJjrdu
f Urtt ^rjlrlXri .
Verwandlungen des Ovidii:
in zweyhundert und sechs-
2. Jowisz i Antiope, zycińu
Z UfążU Jo/7U7777U UWcAa
U77^gi777ń. e&z/
und zwantzig Kupffen
/e^7*M77/ec/e7T.
A/YZZZ.SU, Die
/utiń/oUd/
sie, bo w 1732 r., powstał cykl obrazów, dekorujących Antygabinet Królowej, również
inspirowany „Metamorfozami. Na ośmiu malowidłach ukazano: „Satyra i Antiope", „Po-
rwanie Europy", „Ledę i łabędzia", „Uwiedzenie Kallisto", „Uwiedzenie Prozerpiny",
„Uwiedzenie Eginy", „Danae", „Asterię i orła"U
Pałac w Wilanowie był przedmiotem badań wielu historyków sztuki, żeby wymienić
tylko najważniejszych: Jarosława Wojciechowskiego, Juliusza Starzyńskiego, Piotra Boh-
dziewicza, Mariusza Karpowicza czy Wojciecha Fijałkowskiego^. W swoich pracach
zajmowali się oni historią i dziejami obiektu, jego architekturą, wystrojem wnętrz i wypo-
sażeniem. Szczegółowej analizie poddano program ikonograficzny obu fasad i dekoracji
wnętrz pałacowych. Pomimo znacznej ilości opracowań, dotychczas nie została gruntow-
nie przebadana dekoracja stiukowa archiwolt skrzydeł bocznych rezydencji. Nieliczne
informacje na ich temat ograniczały się do określenia czasu ich powstania, podania na-
zwisk sztukatorów, względnie na wymienieniu tytułów przedstawień*^.
7?og;'nz'e, Mnzy, Jłac/zantłz, red. Ewa BIRKENMAJER, [katalog wystawy: Muzeum Pałac w Wilanowie], Warszawa
1999, s. 34.
Warto wymienić m. in. prace: Jarosław WOJCIECHOWSKI, TYdac JHYanowsA' i jego oAecna 7-e.Pazz7V7c/u, Warszawa
1928; Juliusz STARZYŃSKI, JFdanów. Dzz'e/'e Andowy pa/acn za Jana 777, Warszawa 1976; BOHDZIEWICZ, Kcue-
spondenc/a a7As'7yczna JJźAiezy JzenznuYJze/'...; KARPOWICZ, ózPzła i%7Yzawy...; id., óztzzła oświeconego s'a7^nzaĄ-
z/77 77.' anĄłz'zac/'a /' A/awcy^<r/4 w śz^odowHU war^zaws*łÓ77 czadów Jana 777, Warszawa 1986; FIJAŁKOWSKI,
JHYanów. 7?ezp7enc/'a Uó/a...; id., IH/anów, Warszawa 1984; id., RWanów daw77y i wspó/czesnzy, Warszawa 1985; id,
„Regia solis erat... Ze studiów nad symboliką dekoracji wnętrz pałacu w Wilanowie", J?ńde7yn TJz'Vorzz ózlzzłz', R. 36,
1974; id., „Jan III Sobieski's Villa Nova and its Artistic Programme", [w:] 77?e Tlazupne H'da.' s'zzA7/7*Aan and co7znt7y
reUdence^ c. 7400-7Ó00, red. Barbara ARCISZEWSKA, Warszawa 2009.
^ Barbara MILEWSKA-WAŹBIŃSKA, kozice na ta/Yzy czyd 7a/'e777nz'cepa/acowe/' ja-s'^dy^ [Muzeum Pałac w Wilano-
wie], Warszawa 2008, omawia sceny przedstawione na płaskorzeźbach odnosząc się jedynie do źródeł literackich. Jerzy
Miziołek (zob. Jerzy MIZIOŁEK, Hubert KOWALSKI, Konrad GUTKOWSKI „Metamorfozy Owidiusza w dekora-
cjach pałaców Warszawy i okolic w XVII i XVIII w.", [w:] 7Yd/?c7ve z JH/anów. 777re7*dysYypd77a77ze dadazzza za/ożezź