DOI Heft:
Nr. 1-2
DOI Artikel:In Memoriam
DOI Artikel:Baranowski, Andrzej Józef; Horyna, Mojmír [Gefeierte Pers.]: Mojmir Horyna (1945-2011)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.34475#0267
261
g nia 26 lutego w Pradze w wieku 65 lat zmarł
I ł nagle Profesor dr hab. Mojmir Horyna -
wybitny znawca sztuki barokowej w Cze-
chach, zwłaszcza architektury i rzeźby. Ta nieocze-
kiwana wiadomość z obszernym nekrologiem dotar-
ła do mnie z Rektoratu Uniwersytetu Karola w dniu
uroczystości pogrzebowych, które odbyły się 4 mar-
ca w kościele dominikanów p.w. św. Jacka w Pra-
dze.
Profesor Mojmir Horyna urodził się 23 marca
1945 r. w Pradze. W łatach 1963-1970 studiował hi-
storię sztuki na Wydziale Filozoficznym Uniwersy-
tetu Karola, a w 1973 obronił pracę dyplomową.
W czasie studiów uczestniczył w tajnym seminarium
z filozofii profesora Jana Patoćky, a zdobytą wiedzę
wykorzystywał w swych tekstach o architekturze.
Po studiach pracował m.in. w Galerii Narodowej
w Pradze oraz w Urzędach Ochrony Zabytków jako
specjalista w zakresie architektury. W roku 1990
został powołany na Katedrę Historii Sztuki na Wy-
dziale Filozofii Uniwersytetu Karola. Habilitował
się w 1993 z teorii architektury, a w roku 2001 został
profesorem historii sztuki. Od powołania do życia
Wydziału Teologii Katolickiej na Uniwersytecie
prowadził tam wykłady z barokowej architektury.
W 2006 r. Profesor Horyna został prorektorem do
spraw naukowych Uniwersytetu Karola. Był także
członkiem wielu ciał dotyczących ochrony dziedzic-
twa narodowego przy Uniwersytecie i Ministerstwie
Kultury.
Profesor Horyna jest autorem licznych prac do-
tyczących historii i teorii architektury oraz urbani-
styki, a także rzeźby. Wiele jego publikacji przyno-
siło nową wiedzę o poszczególnych obiektach
architektonicznych, m.in. o opactwie benedyktynów
w Brevnovie, kościele jezuickim Pana Jezusa w Pra-
dze. Opublikował też pracę o działalności architek-
tonicznej Dienzenhoferów. W 1998 r. wydał mono-
grafię poświeconą Giovanni Santiniemu, a jej nowe
wydanie złożył do druku niedługo przed śmiercią,
na początku bieżącego roku. Jest też autorem opra-
cowań katalogowych dotyczących wielkich wystaw
organizowanych przez Galerie narodowa np. vUc/n-
feAtmv? ńurokn v CecAucń w: Ó7dvn Cec/ne.
Dzięki staraniom Profesora wiele obiektów ar-
chitektury sakralnej odrestaurowano i przywrócona
społeczności. Szczególne miejsce wśród jego zain-
teresowań badawczych zajmowały dzieła Giovanni
Santiniego, jak kaplica Jana Nepomucena na Zielo-
nej Górze koło Żdaru czy odrestaurowana po wielo-
letnich pracach konserwatorskich kaplica odpusto-
wa w Mariańskim Tyńcu przy dawnym probostwie
cystersów z Pląs.
Profesora poznałem w listopadzie 1993 r. w cza-
sie stypendialnego pobytu w Pradze w ramach
współpracy między Instytutem Sztuki a Instytutem
Historii Sztuki Uniwersytetu Karola. Gdy się zorien-
tował, że interesuję się freskowym malarstwem po-
wiązanym z architekturą, poświęcił mi wiele czasu,
g nia 26 lutego w Pradze w wieku 65 lat zmarł
I ł nagle Profesor dr hab. Mojmir Horyna -
wybitny znawca sztuki barokowej w Cze-
chach, zwłaszcza architektury i rzeźby. Ta nieocze-
kiwana wiadomość z obszernym nekrologiem dotar-
ła do mnie z Rektoratu Uniwersytetu Karola w dniu
uroczystości pogrzebowych, które odbyły się 4 mar-
ca w kościele dominikanów p.w. św. Jacka w Pra-
dze.
Profesor Mojmir Horyna urodził się 23 marca
1945 r. w Pradze. W łatach 1963-1970 studiował hi-
storię sztuki na Wydziale Filozoficznym Uniwersy-
tetu Karola, a w 1973 obronił pracę dyplomową.
W czasie studiów uczestniczył w tajnym seminarium
z filozofii profesora Jana Patoćky, a zdobytą wiedzę
wykorzystywał w swych tekstach o architekturze.
Po studiach pracował m.in. w Galerii Narodowej
w Pradze oraz w Urzędach Ochrony Zabytków jako
specjalista w zakresie architektury. W roku 1990
został powołany na Katedrę Historii Sztuki na Wy-
dziale Filozofii Uniwersytetu Karola. Habilitował
się w 1993 z teorii architektury, a w roku 2001 został
profesorem historii sztuki. Od powołania do życia
Wydziału Teologii Katolickiej na Uniwersytecie
prowadził tam wykłady z barokowej architektury.
W 2006 r. Profesor Horyna został prorektorem do
spraw naukowych Uniwersytetu Karola. Był także
członkiem wielu ciał dotyczących ochrony dziedzic-
twa narodowego przy Uniwersytecie i Ministerstwie
Kultury.
Profesor Horyna jest autorem licznych prac do-
tyczących historii i teorii architektury oraz urbani-
styki, a także rzeźby. Wiele jego publikacji przyno-
siło nową wiedzę o poszczególnych obiektach
architektonicznych, m.in. o opactwie benedyktynów
w Brevnovie, kościele jezuickim Pana Jezusa w Pra-
dze. Opublikował też pracę o działalności architek-
tonicznej Dienzenhoferów. W 1998 r. wydał mono-
grafię poświeconą Giovanni Santiniemu, a jej nowe
wydanie złożył do druku niedługo przed śmiercią,
na początku bieżącego roku. Jest też autorem opra-
cowań katalogowych dotyczących wielkich wystaw
organizowanych przez Galerie narodowa np. vUc/n-
feAtmv? ńurokn v CecAucń w: Ó7dvn Cec/ne.
Dzięki staraniom Profesora wiele obiektów ar-
chitektury sakralnej odrestaurowano i przywrócona
społeczności. Szczególne miejsce wśród jego zain-
teresowań badawczych zajmowały dzieła Giovanni
Santiniego, jak kaplica Jana Nepomucena na Zielo-
nej Górze koło Żdaru czy odrestaurowana po wielo-
letnich pracach konserwatorskich kaplica odpusto-
wa w Mariańskim Tyńcu przy dawnym probostwie
cystersów z Pląs.
Profesora poznałem w listopadzie 1993 r. w cza-
sie stypendialnego pobytu w Pradze w ramach
współpracy między Instytutem Sztuki a Instytutem
Historii Sztuki Uniwersytetu Karola. Gdy się zorien-
tował, że interesuję się freskowym malarstwem po-
wiązanym z architekturą, poświęcił mi wiele czasu,