DOI Heft:
Nr. 1-2
DOI Artikel:Łanuszka, Magdalena: [Rezension von: The Master of Flémalle and Rogier van der Weyden]
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.34475#0226
220
MAGDALENA ŁANUSZKA
77?G A7^^r ^^(7 7?Dg^r wn <7^r
77^9^ 2009, 407
tadel Museum we Frankfurcie nad Menem
wraz z Gemaldegalerie w Berlinie zorganizo-
k—waA wystawę pt. „Der Meister von Flemalle
und Rogier van der Weyden": we Frankfurcie trwała
ona od 21 listopada 2008 do 1 marca 2009, w Berli-
nie zaś od 20 marca 2009 do 21 czerwca 2009. Przy
okazji wystawy został wydany katalog, również w
wersji angielskojęzycznej („The Master of Flemalle
and Rogier van der Weyden"), pod redakcją Jochena
Sandera i Stephana Kemperdicka. Publikacja, poza
katalogiem zebranych na wystawę dzieł, zawiera
dziesięć esejów, oraz wyniki badań dendrochrono-
logicznych podobrazi omówionych obrazów. Część
ustaleń autorów katalogu skłoniła ich do reatrybucji
niektórych dzieł z „grupy Flemalle", ponadto podję-
li oni próbę nowego datowania opracowanych przez
nich obrazów.
Wstępny tekst napisali Stephan Kemperdick
i Jochen Sander („Introduction"); zasygnalizowali
w nim swoje wątpliwości wobec identyfikowania tak
zwanego Mistrza z Flemalle z Robertem Campinem.
Podkreślili przy tym, że twórczość zebrana w tak
zwaną „grupę Flemalle" jest bardzo niejednorodna.
Porównanie Pd7Vi?zy przechowywanego
w National Gallery w Londynie do postaci Nikode-
ma na Z<Z/ęcńz z Azyźa w Prado w Madiycie pozwo-
liło badaczom określić oba dzieła jako wykonane
przez tego samego malarza (Rogiera van der Wey-
dena); ponadto w tekście tym autorzy zauważyli po-
dobieństwa między postaciami na madryckim
ZrZ/ęchz z Gzyżrz a postacią św. Weroniki z tak zwa-
nych tablic z Flemalle. Kolejnym tekstem w katalo-
gu jest zarys historii burgundzkich Niderlandów za
czasów Roberta Campina (J. Sander, „The Histori-
cal Background"). Następne dwa eseje nakreślają
pokrótce tło artystyczne dla twórczości Mistrza
z Flemalle i Rogiera van der Weydena. Jochen San-
der w tekście TVcva and the European Painting
in the Fifteenth Century" dość pobieżnie omówił
THE MASTER OF FLEMALLE
AND ROGIER VAN DER WEYDEN
HATJE 8 .. , ,, r A"
CANTZ Statte! Museum :t
proces odchodzenia od stylu międzynarodowego
i przyjmowania się wpływów niderlandzkich w sztu-
ce europejskiej. Jako przykłady pojawiania się poza
Niderlandami nowych elementów (takich jak pla-
styczność postaci i poszukiwanie przestrzeni) w ma-
larstwie początków XV wieku autor przywołał ołtarz
z Bad Wildungen Conrada von Soest oraz Pcłń?7?
Zrzec/z RTó/z' Gentile da Fabriano. Sander pisze
o popularności niderlandyzmu w Europie w XV w.,
przy czym znów jako przykłady wymienił jedynie
twórczość kilku artystów niemieckich (Lucas Mo-
ser, Stefan Lochner, Hans Multscher, Mistrz Legen-
dy św. Jerzego, Friedrich Herlin) oraz włoskich
(Filippo Lippi, Colantonio, Andrea Mantegna, Piero
della Francesca, Antonello da Messina, Domenico
MAGDALENA ŁANUSZKA
77?G A7^^r ^^(7 7?Dg^r wn <7^r
77^9^ 2009, 407
tadel Museum we Frankfurcie nad Menem
wraz z Gemaldegalerie w Berlinie zorganizo-
k—waA wystawę pt. „Der Meister von Flemalle
und Rogier van der Weyden": we Frankfurcie trwała
ona od 21 listopada 2008 do 1 marca 2009, w Berli-
nie zaś od 20 marca 2009 do 21 czerwca 2009. Przy
okazji wystawy został wydany katalog, również w
wersji angielskojęzycznej („The Master of Flemalle
and Rogier van der Weyden"), pod redakcją Jochena
Sandera i Stephana Kemperdicka. Publikacja, poza
katalogiem zebranych na wystawę dzieł, zawiera
dziesięć esejów, oraz wyniki badań dendrochrono-
logicznych podobrazi omówionych obrazów. Część
ustaleń autorów katalogu skłoniła ich do reatrybucji
niektórych dzieł z „grupy Flemalle", ponadto podję-
li oni próbę nowego datowania opracowanych przez
nich obrazów.
Wstępny tekst napisali Stephan Kemperdick
i Jochen Sander („Introduction"); zasygnalizowali
w nim swoje wątpliwości wobec identyfikowania tak
zwanego Mistrza z Flemalle z Robertem Campinem.
Podkreślili przy tym, że twórczość zebrana w tak
zwaną „grupę Flemalle" jest bardzo niejednorodna.
Porównanie Pd7Vi?zy przechowywanego
w National Gallery w Londynie do postaci Nikode-
ma na Z<Z/ęcńz z Azyźa w Prado w Madiycie pozwo-
liło badaczom określić oba dzieła jako wykonane
przez tego samego malarza (Rogiera van der Wey-
dena); ponadto w tekście tym autorzy zauważyli po-
dobieństwa między postaciami na madryckim
ZrZ/ęchz z Gzyżrz a postacią św. Weroniki z tak zwa-
nych tablic z Flemalle. Kolejnym tekstem w katalo-
gu jest zarys historii burgundzkich Niderlandów za
czasów Roberta Campina (J. Sander, „The Histori-
cal Background"). Następne dwa eseje nakreślają
pokrótce tło artystyczne dla twórczości Mistrza
z Flemalle i Rogiera van der Weydena. Jochen San-
der w tekście TVcva and the European Painting
in the Fifteenth Century" dość pobieżnie omówił
THE MASTER OF FLEMALLE
AND ROGIER VAN DER WEYDEN
HATJE 8 .. , ,, r A"
CANTZ Statte! Museum :t
proces odchodzenia od stylu międzynarodowego
i przyjmowania się wpływów niderlandzkich w sztu-
ce europejskiej. Jako przykłady pojawiania się poza
Niderlandami nowych elementów (takich jak pla-
styczność postaci i poszukiwanie przestrzeni) w ma-
larstwie początków XV wieku autor przywołał ołtarz
z Bad Wildungen Conrada von Soest oraz Pcłń?7?
Zrzec/z RTó/z' Gentile da Fabriano. Sander pisze
o popularności niderlandyzmu w Europie w XV w.,
przy czym znów jako przykłady wymienił jedynie
twórczość kilku artystów niemieckich (Lucas Mo-
ser, Stefan Lochner, Hans Multscher, Mistrz Legen-
dy św. Jerzego, Friedrich Herlin) oraz włoskich
(Filippo Lippi, Colantonio, Andrea Mantegna, Piero
della Francesca, Antonello da Messina, Domenico