DOI Heft:
Nr. 1-2
DOI Artikel:Wołowicz, Agnieszka: Pierwowzory graficzne płaskorzeźb skrzydeł bocznych pałacu wilanowskiego
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.34475#0134
128
AGNIESZKA WOŁOWICZ
Jupthu* m rnirn Oplij^it ,
^rlE IM pu/r ' Er Ćm*rr^ -*
:!t ntrił*^r rr [77 rrrlE^i fuPr .
d. Porwanie Europy, 7ycuiu
z Giążki JoAu/r/ru ć/r/icAu
Die
Verwandlungen des Ovidii:
in zweyhundeE und sechs-
und zwantzig Kupffen
G ty?.'Getexr rEgńuu. erf^/
/uPE/owW/
/edfM7?/ec/g7T. Ap?7/)
przy rycinach nieparzystych - u dołu. Należy jeszcze wspomnieć o ilustracjach w „Le
metamorphoses d'Ovide mises en vers franęois" Thomasa Corneille'a z 1697-1698 r. (Pa-
ryż-Liege)-^, które nie są identyczne z grafikami z wydania z 1676 r., lecz bardzo wiernie
naśladują ich kompozycje, jedynie delikatnie zmieniając niewielkie, mało istotne szcze-
góły.
Trudno w tej chwili z całą pewnością stwierdzić, z którego wydania korzystał artysta
wilanowski. Możliwe, że w zbiorach biblioteki wilanowskiej króla Jana III i Marii Kazi-
miery, obok innych egzemplarzy „Metamorfoz" (w tym paryskiego wydania z 1637 r.-^),
znajdowały się również „Metamorphoses d'Ovide en rondeaux". Pozycja ta mogła być
również w posiadaniu Elżbiety Sieniawskiej, która przez większą część swojego życia,
utrzymywała ożywione kontakty z Francją. Tak jak jej ojciec, Stanisław Herakliusz Lubo-
mirski, wykazywała ogromne zamiłowanie do książek, o czym może świadczyć duży
wysiłek jaki włożyła w odbudowę, zniszczonej przez Szwedów, biblioteki w Puławach-7
Z jej korespondencji wynika, że dokonywała licznych zakupów książek, poprzez działają-
cych na jej zlecenie kupców i pośredników. Dzięki nim doskonale orientowała się w no-
wościach wydawniczych zarówno w kraju jak i za granicą. Mając również swoich agentów
w Toruniu i w Gdańsku*^, mogła wejść w posiadanie augsburskiego wydania „Metamor-
foz". Należy podkreślić, iż jedynie w tym wydaniu zamieszczone ryciny uległy odwróce-
niu, stając się lustrzanym odbiciem oryginału, tak jak ma to miejsce w przypadku nieomal
wszystkich płaskorzeźb wilanowskich^'.
^ Ibid.
2^ KARPOWICZ, cdwieco/iegu s. 84.
^ POPIOŁEK, Wró/owa &zGro?7y...., s. 17.
Ibid., s. 16.
'' Jedynie kompozycja płaskorzeźby „Porwanie Europy" jest zgodna ze wzorcem paryskim.
AGNIESZKA WOŁOWICZ
Jupthu* m rnirn Oplij^it ,
^rlE IM pu/r ' Er Ćm*rr^ -*
:!t ntrił*^r rr [77 rrrlE^i fuPr .
d. Porwanie Europy, 7ycuiu
z Giążki JoAu/r/ru ć/r/icAu
Die
Verwandlungen des Ovidii:
in zweyhundeE und sechs-
und zwantzig Kupffen
G ty?.'Getexr rEgńuu. erf^/
/uPE/owW/
/edfM7?/ec/g7T. Ap?7/)
przy rycinach nieparzystych - u dołu. Należy jeszcze wspomnieć o ilustracjach w „Le
metamorphoses d'Ovide mises en vers franęois" Thomasa Corneille'a z 1697-1698 r. (Pa-
ryż-Liege)-^, które nie są identyczne z grafikami z wydania z 1676 r., lecz bardzo wiernie
naśladują ich kompozycje, jedynie delikatnie zmieniając niewielkie, mało istotne szcze-
góły.
Trudno w tej chwili z całą pewnością stwierdzić, z którego wydania korzystał artysta
wilanowski. Możliwe, że w zbiorach biblioteki wilanowskiej króla Jana III i Marii Kazi-
miery, obok innych egzemplarzy „Metamorfoz" (w tym paryskiego wydania z 1637 r.-^),
znajdowały się również „Metamorphoses d'Ovide en rondeaux". Pozycja ta mogła być
również w posiadaniu Elżbiety Sieniawskiej, która przez większą część swojego życia,
utrzymywała ożywione kontakty z Francją. Tak jak jej ojciec, Stanisław Herakliusz Lubo-
mirski, wykazywała ogromne zamiłowanie do książek, o czym może świadczyć duży
wysiłek jaki włożyła w odbudowę, zniszczonej przez Szwedów, biblioteki w Puławach-7
Z jej korespondencji wynika, że dokonywała licznych zakupów książek, poprzez działają-
cych na jej zlecenie kupców i pośredników. Dzięki nim doskonale orientowała się w no-
wościach wydawniczych zarówno w kraju jak i za granicą. Mając również swoich agentów
w Toruniu i w Gdańsku*^, mogła wejść w posiadanie augsburskiego wydania „Metamor-
foz". Należy podkreślić, iż jedynie w tym wydaniu zamieszczone ryciny uległy odwróce-
niu, stając się lustrzanym odbiciem oryginału, tak jak ma to miejsce w przypadku nieomal
wszystkich płaskorzeźb wilanowskich^'.
^ Ibid.
2^ KARPOWICZ, cdwieco/iegu s. 84.
^ POPIOŁEK, Wró/owa &zGro?7y...., s. 17.
Ibid., s. 16.
'' Jedynie kompozycja płaskorzeźby „Porwanie Europy" jest zgodna ze wzorcem paryskim.