DOI issue:
Nr. 1-2
DOI article:Olszewska, Magdalena M.: Oprawa artystyczna podróży Stanisława Augusta Poniatowskiego do Kaniowa w 1787 roku
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.34475#0147
OPRAWA ARTYSTYCZNA PODRÓŻY STANISŁAWA AUGUSTA PONIATOWSKIEGO DO KANIOWA
141
2. Jan brania Pi'M/ą/aUa z cy/fą Uó/ewNpą f napAe/n.* ÓAnńWao ŃMgt^to Pegt
Po/owce Patrt Panice, PotoP; ?yY. fn^zgm /' aPnwe/ą, czę2c/owo PwttM/^owmty; 24,7x J7,2
0'aómet 7p'c/'n PPińoAp/ 77n/'ii-ecsi-'Ac/oc/ ii' JL/r.s'zaMT'e, /ot. P77K
seura^, jednego z artystów królewskich, to na pewno jej realizacja była na wysokim po-
ziomie artystycznym i nie przyniosła wstydu gospodarzom - Jerzemu Michałowi Mnisz-
chowi i jego żonie, siostrzenicy królewskiej - Urszuli.
Do iluminacji, o których wiemy nieco więcej, niż tylko to, że były w „dobrym gu-
ście"^, należą te w Bubnowie, w czasie powrotu z Kaniowa*^, w Końskich oraz w Mie-
dzianej Górze^f We wszystkich tych miejscowościach została zapalona kompozycja
przedstawiająca cyfrę królewską. W Końskich przedstawiona była w szpa/ezizg
rzęsU/wn ogmcrn której towarzyszyła muzyka, a w Miedzianej Górze
zorganizowano poza muzyką fajerwerki^.
Bardziej skomplikowane, wymagające większej precyzji i inwencji były z pewnością
iluminowane bramy. Tego rodzaju widowisko zorganizowano w Lachowcach (il. 1) we-
dług projektu z 1787 r., Augusta Dobrogosta Jabłońskiego (1769-1791)^, właściciela
dóbr. Zbudowano bramę triumfalną, która w części środkowej miała formę trój przeloto-
wego luku z cyfrą królewską w górnym polu. Na jej krańcach znajdowały sięjednoprzelo-
towe luki, które łączyły się z częścią środkową kolumnadą. Na rysunku widnieje napis
6' Edward RASTAWIECKI, S7ownA /nn/arzówpoMJcA taaEieź o5cycA w Pońce oAnJpcA L2 czpsTo w nie/'p7-ze2ywa-
/qcycp t. 1, Warszawa 1850, s. 267. Szerzej na temat Lesseura w: Elalina KAMIŃSKA-KRASSOWSKA, „Lesseur
Wincenty de", [w:] P2P, t. 17, red. Emanuel ROSTWOROWSKI, Wrocław-Warszawa-Kraków 1972, s. 99-100; Halina
KAMIŃSKA-KRASSOWSKA, „Lesseur Wincenty de", [w:] PoPPc/ii 792cyc/? wPoPceDzia/a/'qcycA (znia/"pc^pi"ze<7
77M G [dalej: MP], t. 5, red. Janusz DERWOJED Warszawa 1993, s. 62-64.
^ O „guście" szerzej w: Tadeusz MAŃKOWSKI, Mecenat artyspczpy óta/iisJnwa Haga^ta, oprać. Zuzanna PRÓ-
SZYŃSKA, Warszawa 1976, s. 76-90.
^ NARUSZEWICZ, Dyaryas'z PoPóży PtanAiawa..., s. 389; (1 czerwca).
^ Ibid., s. 481; (12 lipca).
^ Ibid., s. 496; (16 lipca).
^ Ibid., s. 481; (12 lipca).
141
2. Jan brania Pi'M/ą/aUa z cy/fą Uó/ewNpą f napAe/n.* ÓAnńWao ŃMgt^to Pegt
Po/owce Patrt Panice, PotoP; ?yY. fn^zgm /' aPnwe/ą, czę2c/owo PwttM/^owmty; 24,7x J7,2
0'aómet 7p'c/'n PPińoAp/ 77n/'ii-ecsi-'Ac/oc/ ii' JL/r.s'zaMT'e, /ot. P77K
seura^, jednego z artystów królewskich, to na pewno jej realizacja była na wysokim po-
ziomie artystycznym i nie przyniosła wstydu gospodarzom - Jerzemu Michałowi Mnisz-
chowi i jego żonie, siostrzenicy królewskiej - Urszuli.
Do iluminacji, o których wiemy nieco więcej, niż tylko to, że były w „dobrym gu-
ście"^, należą te w Bubnowie, w czasie powrotu z Kaniowa*^, w Końskich oraz w Mie-
dzianej Górze^f We wszystkich tych miejscowościach została zapalona kompozycja
przedstawiająca cyfrę królewską. W Końskich przedstawiona była w szpa/ezizg
rzęsU/wn ogmcrn której towarzyszyła muzyka, a w Miedzianej Górze
zorganizowano poza muzyką fajerwerki^.
Bardziej skomplikowane, wymagające większej precyzji i inwencji były z pewnością
iluminowane bramy. Tego rodzaju widowisko zorganizowano w Lachowcach (il. 1) we-
dług projektu z 1787 r., Augusta Dobrogosta Jabłońskiego (1769-1791)^, właściciela
dóbr. Zbudowano bramę triumfalną, która w części środkowej miała formę trój przeloto-
wego luku z cyfrą królewską w górnym polu. Na jej krańcach znajdowały sięjednoprzelo-
towe luki, które łączyły się z częścią środkową kolumnadą. Na rysunku widnieje napis
6' Edward RASTAWIECKI, S7ownA /nn/arzówpoMJcA taaEieź o5cycA w Pońce oAnJpcA L2 czpsTo w nie/'p7-ze2ywa-
/qcycp t. 1, Warszawa 1850, s. 267. Szerzej na temat Lesseura w: Elalina KAMIŃSKA-KRASSOWSKA, „Lesseur
Wincenty de", [w:] P2P, t. 17, red. Emanuel ROSTWOROWSKI, Wrocław-Warszawa-Kraków 1972, s. 99-100; Halina
KAMIŃSKA-KRASSOWSKA, „Lesseur Wincenty de", [w:] PoPPc/ii 792cyc/? wPoPceDzia/a/'qcycA (znia/"pc^pi"ze<7
77M G [dalej: MP], t. 5, red. Janusz DERWOJED Warszawa 1993, s. 62-64.
^ O „guście" szerzej w: Tadeusz MAŃKOWSKI, Mecenat artyspczpy óta/iisJnwa Haga^ta, oprać. Zuzanna PRÓ-
SZYŃSKA, Warszawa 1976, s. 76-90.
^ NARUSZEWICZ, Dyaryas'z PoPóży PtanAiawa..., s. 389; (1 czerwca).
^ Ibid., s. 481; (12 lipca).
^ Ibid., s. 496; (16 lipca).
^ Ibid., s. 481; (12 lipca).